Historia katechezy od XVII w. WT-DTE-WMHKI

Student uczestniczący w zajęciach w zakresie wiedzy:

EK 1. - zna główne etapy rozwoju katechezy od XVII. TMA_W07
EK 2. - charakteryzuje rozwój katechezy szkolnej w XVIII w. TMA_W07
EK 3. - omawia działalność przedstawicieli reformy treści katechezy z początku XIX w. TMA_W07
w zakresie umiejętności:

EK 4. Analizuje kierunki nowych nurtów pedagogicznych XIX w. TMA_U01
EK 5. Przybliża nowe nurty katechezy XX w. TMA_U01
EK 6. Wskazuje nowe impulsy rozwoju katechezy zawarte w nauczaniu Soboru Watykańskiego II oraz w dokumentach katechetycznych Kościoła. TMA_U01

w zakresie kompetencji społecznych:

EK 7. Prezentuje rozwój katechezy polskiej w XX w. TMA_K05

Opis ECTS:
Aktywny udział w wykładach: 30 godz.
Praca własna studenta w oparciu o materiały źródłowe i opracowania: 40 godz.
Konsultacje z prowadzącym: 20 godz.
Razem: 90 godz. = 3 ECTS

Efekt kształcenia 1. Student „zna główne etapy rozwoju katechezy od XVII”.
Ndst (2): nie potrafi omówić przynajmniej trzech etapów rozwoju katechezy od wieku XVII;
Dst (3): potrafi poprawnie omówić przynajmniej trzy etapy rozwoju katechezy od wieku XVII;
Db (4): precyzyjnie prezentuje wszystkie etapy rozwoju katechezy od początku wieku XVII, wymienia ważniejsze postaci związane z rozwojem katechezy;
Bdb (5): precyzyjnie prezentuje wszystkie etapy rozwoju katechezy od początku wieku XVII, wymienia ważniejsze postaci związane z katechezą, wykazuje główne czynniki wpływające na jej rozwój.

Efekt kształcenia 2. Student „charakteryzuje rozwój katechezy szkolnej w XVIII w.”

Ndst (2): nie potrafi omówić okoliczności pojawiania się szkolnej lekcji religii;
Dst (3): potrafi ogólnie przybliżyć okoliczności pojawiania się szkolnej lekcji religii w XVIII w.;
Db (4): charakteryzuje założenia polityki oświatowej głównych państw europejskich XVIII w.;
Bdb (5): charakteryzuje i ocenia założenia polityki oświatowej głównych państw europejskich XVIII w. analizuje działalność J. I. Felbigera i B. Straucha.

Efekt kształcenia 3. Student „omawia działalność przedstawicieli reformy treści katechezy z początku XIX w.”
Ndst (2): nie potrafi opisać sytuacji katechezy w początkach XIX w.;
Dst (3): opisuje sytuację katechezy w początkach XIX w. i wskazuje na próby przezwyciężenia niedostatków katechezy szkolnej XVIII w.;
Db (4): przybliża działalność przynajmniej jednego z reformatorów treści katechezy ukierunkowanej na przekaz historii zbawienia;
Bdb (5): charakteryzuje i ocenia działalność wskazanego reformatora treści katechezy z początku XIX w.

Efekt kształcenia 4. Student „analizuje kierunki nowych nurtów pedagogicznych XIX w.”
Ndst (2): nie potrafi wymienić przynajmniej jednego spośród głównych reformatorów pedagogiki XIX w.;
Dst (3): charakteryzuje okoliczności, w jakich zrodziła się reforma pedagogiki XIX w. i omawia postać jednego spośród ówczesnych reformatorów;
Db (4): analizuje etapy rozwoju reformy pedagogiki w XIX w. oraz przybliża różne kierunki jej rozwoju;
Bdb (5): analizuje i ocenia wpływ reformy pedagogiki XIX w. na rozwój katechezy schyłku XIX i początku XX wieku.

Efekt kształcenia 5. Student „przybliża nowe nurty katechezy XX w.”
Ndst (2.): nie potrafi podać kilku przykładów nurtów katechezy XX w.;
Dst (3): prezentuje główne nurty rozwoju myśli katechetycznej XX w.;
Db (4): omawia kilka postaci reformatorów katechezy XX wieku;
Bdb (5): omawia i analizuje działalność wskazanych reformatorów katechezy XX wieku. Dokonuje oceny ich dorobku.

Efekt kształcenia 6. Student „wskazuje nowe impulsy rozwoju katechezy zawarte w nauczaniu Soboru Watykańskiego II oraz w dokumentach katechetycznych Kościoła”.
Ndst (2): nie potrafi wymienić głównych dokumentów katechetycznych XX wieku;
Dst (3): wymienia i ogólnie omawia główne dokumenty katechetyczne Kościoła XX wieku;
Db (4): charakteryzuje poszczególne dokumenty katechetyczne Kościoła XX w. w kontekście sytuacji ówczesnej katechezy;
Bdb (5): charakteryzuje poszczególne dokumenty katechetyczne Kościoła XX w., w tym Kościoła w Polsce oraz analizuje ich znaczenie dla rozwoju katechezy.

Efekt kształcenia 7. Student „prezentuje rozwój katechezy polskiej w XX w.”
Ndst (2): nie potrafi omówić charakterystycznych okresów rozwoju polskiej katechezy XX wieku;
Dst (3): charakteryzuje poszczególne okresy rozwoju polskiej katechezy w XX wieku;
Db (4): przybliża najważniejsze postaci, które wpłynęły na rozwój polskiej myśli katechetycznej XX wieku;
Bdb (5): analizuje i ocenia poszczególne okresy rozwoju polskiej katecheza, ukazuje i omawia wpływ postaci historycznych na sytuację w polskiej katechezie.

Metoda weryfikacji efektów kształcenia: egzamin końcowy.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów kształcenia.
O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:
- obecności na zajęciach: dst – od 60%; db – 60-95%, bdb – 95-100%;
- przygotowanie pracy śródsemestralnej (charakterystyki wskazanego źródła z historii katechezy)
- opanowanie materiału z wykładów uzupełnionego o wskazaną literaturę oraz źródła;
- egzamin: dst – dst plus – 50-60%, db – db plus 60-85%, bdb – 85-100%.

CZEKALSKI R., Historia katechezy przedmiotem wykładów z katechetyki, Abyśmy podtrzymywali nadzieję. Księga Jubileuszowa ku czci Ks. Romana Murawskiego SDB, red. P. Tomasik, Warszawa 2005, s. 53-73.
CZEKALSKI R., Rys historyczny nauczania religii katolickiej w szkole polskiej, „Studia Katechetyczne” 7 (2008), s. 99-105.
MURAWSKI R., Historia katechezy, w: Historia katechezy i katechetyka fundamentalna, red. J. Stala, Tarnów 2003, s. 23-105.
PANUŚ T., Współczesne kierunki katechetyczne, w: Historia katechezy i katechetyka fundamentalna, red. J. Stala, Tarnów 2003, s. 109-200.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WT-DTE-WMHKI w USOSweb