Teologia duchowości WT-DTE-TD2
1. „Mysterion” i „sacramentum” w Piśmie świętym i Tradycji Kościoła.
2. Sakramenty jako przestrzeń i znak łaski Bożej.
3. Sakramenty jako wyraz zaangażowania człowieka we współpracę z Bogiem.
4. Duchowość sakramentu chrztu świętego.
5. Duchowość sakramentu bierzmowania.
6. Duchowość sakramentu Eucharystii.
7. Msza święta jako centrum życia sakramentalnego.
8. Duchowość sakramentu pokuty i pojednania.
9. Duchowość sakramentu kapłaństwa.
10. Duchowość sakramentu małżeństwa.
11. Duchowość sakramentu chorych.
12. Owocność łaski sakramentalnej w procesie życia duchowego.
13. Sakramenty święte a postęp duchowy chrześcijanina.
14. Dyspozycje człowieka jako podmiotu życia duchowego.
15. Sprawowanie sakramentów jako istotny przejaw życia duchowego.
|
W cyklu 2021/22_L:
1. Czym jest modlitwa? (KKK 2558-2567). |
W cyklu 2022/23_L:
Wykład ma przekazać wiedzę o metodologicznie uporządkowanej, naukowej refleksji nad życiem duchowym człowieka. Dzięki niej student ma zapoznać się z nazwą, przedmiotem, źródłami, metodą. Do tego ma wykorzystać wiedzę nie tylko z zakresu teologii ale także historii, socjologii, psychologii i pedagogiki. Podczas przedmiotu słuchacze poznają teologiczne podstawy teologii duchowości oraz współczesne nauczanie Kościoła na ten temat. Odrębną część wykładu stanowi prezentacja wiedzy o: doświadczeniu duchowym (mistycznym); szkołach duchowości; teologii świętych; locus theologicus. Uwzględnione zostaną także najnowsze badania na temat duchowości człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem zmian zachodzącym dzięki jego rozwojowi, tak ludzkiemu jak duchowemu. |
E-Learning
W cyklu 2020/21_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_L: E-Learning z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23_L: | W cyklu 2021/22_L: | W cyklu 2020/21_L: | W cyklu 2019/20_L: |
Efekty kształcenia
Na płaszczyźnie wiedzy:
Student wie czym są sakramenty jako najważniejsze źródła chrześcijańskiego życia duchowego; zna dynamikę rozwoju życia duchowego opartego na łasce sakramentalnej; ma wiedzę na temat duchowości poszczególnych sakramentów.
Na płaszczyźnie umiejętności:
Student umie określić czym charakteryzują się poszczególne sakramenty jako fundamentalne źródła życia duchowego; potrafi scharakteryzować jak poszczególne sakramenty odnoszą się do duchowości chrześcijanina; potrafi omówić działanie łaski w poszczególnych sakramentach uwzględniając ich specyfikę i indywidualny charakter każdego z sakramentów.
Na płaszczyźnie kompetencji:
Student może kompetentnie określić kondycję duchową chrześcijanina na podstawie aktywnego praktykowania sakramentów świętych; jest w stanie pomóc osobom praktykującym życie sakramentalne w rozeznaniu ich aktualnej sytuacji duchowej; potrafi kompetentnie posługiwać się pojęciami charakterystycznymi dla teologii duchowości ujmowanej w aspekcie sakramentalnym.
Kryteria oceniania
Bardzo dobry (5): student posiada umiejętność łączenia zdobytej wiedzy z praktyką życia chrześcijańskiego; swobodnie korzystając z posiadanych wiadomości potrafi wejść w debatę interdyscyplinarną, której tematyka łączy się z zagadnieniami duchowości opartej na sakramentach świętych; biegle posługuje się pojęciami związanymi z teologią sakramentów Kościoła; posiada poszerzoną wiedzę na temat duchowości poszczególnych sakramentów; prawidłowo charakteryzuje sposoby działania łaski z uwzględnieniem specyfiki określonego sakramentu.
Dobry (4): student potrafi precyzyjnie określić terminy odnoszące się do zagadnienia duchowości opartej na sakramentach oraz scharakteryzować sposób działającej w nich łaski; poprawnie definiuje pojęcia związanych z teologią sakramentów oraz ich odniesienie do rozwoju życia duchowego; postrzega sakramenty jako istotny środek dynamizujący drogę duchową chrześcijanina; potrafi posługiwać się zdobytą wiedzą w pracy z tekstami twórców duchowych zajmujących się problematyką duchowości sakramentów.
Dostateczny (3): student posiada wystarczającą wiedzę z zakresu rozumienia problematyki sakramentów jako źródeł duchowości chrześcijanina; zna podstawowe pojęcia opisujące właściwy sposób praktykowania sakramentów świętych; potrafi podać ogólne przykłady jak łaska sakramentów działa w procesie rozwoju życia duchowego.
Niedostateczny (2): student nie wie na czym polega rozumienie sakramentów jako źródeł życia duchowego; nie potrafi określić podstawowych sposobów działania łaski w życiu sakramentalnym oraz ukazać ich jako kryteriów rozwoju duchowości; ma trudności z określeniem podstawowych pojęć odnoszących się do duchowości sakramentów świętych; nie potrafi wskazać różnicy pomiędzy działaniem łaski w poszczególnych sakramentach jako widzialnych znaków niewidzialnej łaski Boga.
Metody weryfikacji efektów kształcenia:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie założonych celów kształcenia.
O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:
- zaliczenia: dst-dst plus 50-60%, db - db plus 60-85%, bdb 85-100%
- obecności na zajęciach: dst- od 65%; db- 65-95%, bdb - 95-100%
Metody dydaktyczne:
Wykład lub wykład z prezentacją multimedialną; praca studenta połączona z analizą tekstów biblijnych oraz tekstów z literatury teologiczno-duchowej, będących fundamentem praktykowania sakramentów świętych; praca osobista studenta związana z wyłożonym materiałem oraz zagadnieniami uzupełniającymi w postaci zadanej lektury, filmów formacyjnych lub opracowań z zakresu sakramentalnego wymiaru teologii duchowości.
Literatura
A. Bibliografia podstawowa
Dinzelbacher Peter, Leksykon Mistyki. Żywoty - pisma - przeżycia, Warszawa 2002; Garrigou-Lagrange Réginald OP, Trzy okresy życia wewnętrznego, Niepokalanów 1998; Gogola Jerzy Wiesław, Teologia komunii z Bogiem, Kraków 2001; Historia duchowości, pr. zb., T. I-VI, Kraków 1998-2005; Leksykon duchowości katolickiej, red. ks. Marek Chmielewski, Lublin-Kraków 2002; Teologia duchowości katolickiej, pr. zb., Lublin 1993; Urbański Stanisław, Teologia modlitwy, Warszawa 1999;
B. Bibliografia uzupełniająca:
Gogola Jerzy Wiesław, Od objawienia do zjednoczenia. Wykład teologii modlitwy, Kraków 2005; Gołębiewski Marian biskup, Modlitwa w Starym Testamencie, Warszawa 1996; Kuźniar Jan ks., Książka o mistyce Eucharystii. Mały przewodnik dla świeckich, Kraków 2004; Pinckaers Servais T., Życie duchowe chrześcijanina według św. Pawła i św. Tomasza z Akwinu, Poznań 1998; Słomka Walerian ks., Medytuję więc jestem, Łódź 1992; Urbański Stanisław ks., Polska teologia życia mistycznego (1914-1939), Warszawa 1995.
|
W cyklu 2021/22_L:
Katechizm Kościoła Katolickiego 2258-2865. |
W cyklu 2022/23_L:
J. Gogola, Teologia komunii z Bogiem, Kraków 2001; A. Żynel, Chrześcijaństwo żywe, Warszawa 1985; W. Słomka, Doświadczenie chrześcijańskie i jego rola w poznaniu Boga. Studium w świetle fenomenologicznej metody Husserla, Lublin 1972; Ch. Bernard, Teologia spirituuale, Roma 1983; P. Teilhard de Chardin, La Mystique de la Science, Paris 1939; R. Garrigou-Lagrange, Trzy oresy życia wewnętrznego, Niepokalanów 1998; W. Granat, Życie wewnętrzne powołaniem każdego chrześcijanina, ,,Ateneum Kapłańskie” (dalej: AK) 67(1975) z. 400; C. V. Truhiar, Concetti fondarnentali delia teologia spirituale, Bre 1971; A. G. Matanić, La spiritualiai come scienza. Introduzione metodologica alto studio delia vita spirituale cristiana, CB 1990; Teologia spi¬rituale. Temi e probiemi, red. M. Gioia, R 1991; J. M. Garda, Teologia espiritual. Elernentos para una dejini¬ción de su estatuto episternoiogico, R 1995; M. Chmielewski, Posoborowe koncepcje teologii duchowośći, RT 43(1996), 5, 21-37; tenże, Metodologiczne problemy posoborowej teologii duchowośći katolickiej, Lb 1999; tenże, Meto¬dologiczne podstawy teologii duchowośći, w: Duchowość na progu trzeciego tysiąclecia, red. M. Chmielewski, Lb 1999, 45-85; tenże, Od teologii ascetyczno-mistycznej do teologii duchowośći, w: Studia Diecezji Radomskiej, 2(1999), 89-102; tenże, Teologia duchowośći w wybranych dokumentach Kościola, RT 47(2000), z. 5, 93-101; La teologia spirituale. Atti del Congresso Internazżonale OCD. Roma 24-29 opnie 2000, [b. red.], R 2000. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: