Rzecznictwo prasowe WT-DKS-RP
Treści merytoryczne:
media relations, autoprezentacja werbalna i niewerbalna, organizacja biura prasowego i komórki PR, optymalizacja i zwiększanie funkcjonalności komunikacji przez internet, formy pisane w PR, inne podstawowe narzędzia PR pozawerbalne, monitoring mediów, zasady udzielania wywiadów, organizacja pracy rzecznika, sprostowanie, odpowiedź do mediów, follow up
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
30 godz. aktywne uczestnictwo w zajęciach oraz prezentacja case study i materiałów prasowych na konferencję prasową
10 godz. przygotowuje projekt materiałów prasowych w zespole
10 godz. przygotowanie w domu krótkich materiałów na zajęcia
10 godz. przygotowanie się do symulacji konferencji prasowej / wywiadu / case study
RAZEM: 60 godz.
ECTS: 3
EFEKTY KSZTAŁCENIA:
EK W_1: Rozróżnia poprawnie rodzaje narzędzi pracy rzecznika prasowego.
EK W_2: Wybiera właściwe techniki i narzędzia efektywnej komunikacji w zakresie rzecznika prasowego.
EK U_3: Umie zastosować narzędzia rzecznictwa prasowego.
EK U_4: Potrafi tworzyć teksty i komunikat perswazyjne, planować i organizować działania w biurze prasowym, także przy współpracy zewnętrznych ekspertów.
EK K_5: Pracuje w zespole, kieruje biurem prasowym, tworzy strategię komunikacyjną instytucji, stosuje odpowiednie narzędzia w komunikacji w social media.
Kryteria oceniania
Metody oceny:
praca nad samodzielnym projektem w grupach, ćwiczenia realizowane na zajęciach, ćwiczenia wykonywane w domu, symulacje i analizy sytuacyjne; aktywność na zajęciach; test końcowy z pytaniami otwartymi
Literatura
LITERATURA PODSTAWOWA:
Łaszyn A., Media i Ty. Jak zarządzać kontaktem osobistym z dziennikarzami, Warszawa 2016.
Przybysz M., Rzecznictwo prasowe w instytucjach kościelnych w Polsce w kontekście mediów społecznościowych, Kielce 2013.
LITERATURA POMOCNICZA:
Andrzejewski P., Kot W., Medialne public relations, Poznań 2006.
Binder E., Binder B., Reprezentuję firmę. Jestem rzecznikiem prasowym, PR, asystentem szefa, Warszawa 2001.
Gajdka K., Rzecznik prasowy w otoczeniu mediów. Teoria i praktyka, KRaków 2012.
Gajdka K., Widera Z. (red.), Rzecznictwo prasowe. Teoria, praktyka, konteksty, Katowice 2010.
Gawroński S., Media relations. Współpraca dziennikarzy i specjalistów PR, Rzeszów 2006.
Martela I., Rott D., Rzecznik prasowy: kompetencje interpersonalne - wybrane problemy i zagrożenia, Sosnowiec-Trnava 2011.
Valls J.N., Rzecznik. Krok w krok za Janem Pawłem II, Warszawa 2010.
Przybysz M., Kościół w kryzysie? Crisis management w Kościele w Polsce, Tarnów 2008.
Pietrzak H., Hałaj J.B., Rzecznik prasowy. Teoria i praktyka, Rzeszów 2003.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: