Podstawy dziennikarstwa telewizyjnego WT-DKS-PDT
Treści merytoryczne:
Praktyczne poznanie zasad rządzących w telewizji. W trakcie zajęć studenci dowiedzą się: jak wygląda praca dziennikarza telewizyjnego w redakcji, w studiu oraz w terenie (na zdjęciach); jak współpracować z ekipą TV. W warsztatowym studiu telewizyjnym studenci będą przygotowywać materiały telewizyjne (research, weryfikacja informacji, przygotowanie tekstu i montażu, montaż i emisja). W trakcie zajęć poznają w praktyce technologię programów telewizyjnych. Rola i znaczenie obrazu (ujęcia, plany, podstawy montażu).
Metody oceny:
Praktyczne przygotowanie i przedstawienie wybranego przez studenta zadania z zakresu dziennikarstwa telewizyjnego.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
K_W05 Zna poszczególne rodzaje i gatunki dziennikarskie, ich genezę, proces kształtowania i różnice między nimi. SA1_W10, H1A_W07.
K_U01 Zna, rozpoznaje i umie posługiwać się podstawowymi gatunkami dziennikarskimi, adekwatnymi do potrzeb informacji i publicystyki. SA1_U06, SA1_U09.
K_U02 Potrafi określić i wykorzystać rozmaite źródła informacji dziennikarskich, swobodnie posługuje się nimi w pracy dziennikarza i publicysty w telewizji. SA1_U02, SA1_U03, SA1_U06.
K_U05 Posiada praktyczną umiejętność przygotowania typowych wypowiedzi ustnych dziennikarskich i publicystycznych w języku polskim, zgodnie z regułami i zasadami retoryki, wymowy, gramatyki i stylistyki języka polskiego, SA1_U10.
K_U12 Opanowuje podstawowe umiejętności z zakresu warsztatu dziennikarstwa telewizyjnego oraz podstawowe umiejętności tworzenia i odbioru przekazu telewizyjnego w zakresie dziennikarstwa i publicystyki. SA1_U09, SA1_U10, SA1_U02.
K_K01 Stosuje się w pracy do poznanych i przyswojonych norm prawnych i zasad etyki ogólnej i zawodowej. SA1_K04
K_K02 Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia. SA1_K02, SA1_K01.
K_K09 Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania związane z pracą w instytucjach medialnych. SA1_K03, SA1_K05.
Opis ECTS:
30 h - udział w ćwiczeniach.
30 h - prace domowe, indywidualne realizowanie zadań przez studenta.
15 h - udział w konsultacjach.
Łącznie 75 h = 3 ECTS.
Literatura
1. "Dziennikarstwo i świat mediów", pod red. Z. Bauera, E. Chudzińskiego, Kraków 2000.
2. "Media i komunikowanie masowe. Teorie, analizy prasy, radia, telewizji i internetu", T. Goban-Klas, Kraków 2000.
3. "Długi stół. Skrypt dla dziennikarzy programów informacyjnych", K. Żórawski, Telewizja Polska S.A., Warszawa 2004.
4. "Zeszyty telewizyjne", kwartalnik, red. K. Żórawski: zima 2004, nr3, Rok I; lato 2004, nr 5, rok II; jesień 2004, nr6, rok II; jesień 2003, nr 2, ROK I.
5. "Dziennikarz doskonały", J. Skoczylas, W. Bereś, Kraków 2000.
6. "Media i ludzie", B. Reeves, C. Nass, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2000.
7. "Jak być przyzwoitym w mediach. Rady dla dziennikarzy telewizyjnych (i nie tylko)", I. Rutkiewicz, Biblioteka Akademii Telewizyjnej TVP, Warszawa 2003.
8. "Jak się mówi...? Jak się pisze...? Poradnik językowy dla dziennikarzy", pod red. J. Podrackiego, Akademia Telewizyjna TVP S.A., Warszawa 2007.
9. "Rozmyślajcie nad mową", J. Miodek, Warszawa 1998.
10. "Ćwiczenia wyrazistości mowy", J.D. Bednarek, Wrocław 2002.
11. "Licz się ze słowami. Ćwiczenia leksykalne i frazeologiczne", H. Kajetanowicz, Gdańsk 2000.
12. "Telewizyjny pejzaż genologiczny", J. Uszyński, Telewizja Polska S.A., - Akademia Telewizyjna, Biblioteka Zeszytów Telewizyjnych, Warszawa 2004.
13. "Homo Videns. Telewizja i post-myślenie", G. Sartori, Biblioteka Zeszytów Telewizyjnych, Warszawa 2004.
14. "Media", PWN Leksykon, pod red. E. Banaszkiewicz-Zygmunt, Warszawa 2000.
15. "Media i nowoczesność. Społeczna teoria mediów", J.B. Thompson, Wrocław 2001.
16. "Telewizja - dobro kultury czy element rynku. Transformacja telewizji publicznych w krajach Unii Europejskiej", R. Bartoszcze, L. Słupek, Rzeszów 2001.
17."Telewizja w Europie: regulacje, polityka, niezależność", Open Society Institue, Raport z monitoringu 2005, USA, Węgry.
18. "Pies na telewizję", T. Raczek, Warszawa 1999.
19. "Komunikacja społeczna. Komunikowanie się z mediami w praktyce", J. Cianciara, B. Uścińska, Wrocław 1998.
20. "Teledyskursy. Telewizja w badaniach współczesnych", pod red. R.C. Allena, Kielce 1998.
21. "Komunikacja człowieka z mediami", S. Juszczyk, Katowice 1998.
22. "Autoportret reportera", R. Kapuściński, Kraków 2003.
23. "Dałem głos ubogim. Rozmowy z młodzieżą", R. Kapuściński, Kraków 2008. (oraz inne pozycje tego autora).
24. "Modlitwa o deszcz", W. Jagielski, Warszawa 2002.
25. "Komunikatorzy. Wpływ, wrażenie, wizerunek", A. Drzycimski z zespołem, Warszawa-Bydgoszcz 200.
26. "Telewizja. Teoria - percepcja - wychowanie", A. Kumor, Warszawa 1973.
27. "W stronę telewidza. Studia i szkice", A. Kumor, Wrocław 1988.
28. "Telewizja a upowszechnienie kultury", J. Gajda, Warszawa 1982.
29. "Telewizja w kształceniu kultury literackiej uczniów", J. Gajda, Warszawa 1979.
30. "Małe abecadło filmu i telewizji", L. Pijanowski, Warszawa 1969.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: