Dziennikarstwo popularnonaukowe WT-DKS-P-SPD
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami związanymi z dziennikarstwem popularnonaukowym oraz funkcją mediów w popularyzacji nauki. Kurs obejmuje zarówno aspekty teoretyczne, jak i praktyczne, umożliwiając zrozumienie roli dziennikarza naukowego oraz metod jego pracy. Nabycie umiejętności tworzenia artykułów popularnonaukowych, analizy i selekcji informacji, a także efektywnego przekazywania wiedzy w różnych formach medialnych stanowi jeden z kluczowych elementów kursu. Studenci poznają warsztat dziennikarski, uczą się konstruowania tekstów oraz interpretowania kontekstu technologicznego i naukowego w mediach. Doskonalenie kompetencji w zakresie krytycznego myślenia, analizy przekazów medialnych oraz umiejętności komunikacyjnych pozwoli studentom na świadome uczestnictwo w debacie publicznej na temat nauki i technologii. Kurs przygotowuje także do samodzielnej pracy w dziennikarstwie popularnonaukowym, uwzględniając zmieniający się krajobraz medialny oraz wyzwania stojące przed współczesnym dziennikarstwem naukowym.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
U1 – student tworzy popularnonaukowe, dziennikarskie przekazy informacyjne (temat 5, 6 i 8)
U2 – student dyskutuje na tematy naukowe przekonując innych do swojego zdania (temat 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 13 i 14)
K1 – student angażuje się w dziennikarstwo jako formę popularyzacji nauki (temat 1, 8 i 15)
Nakład pracy w ramach zajęć
30 godz. – aktywne uczestnictwo w zajęciach
15 godz. – bezpośrednie przygotowanie do zajęć, osobiste lektury
15 godz. – praca w ramach zaliczenia śródokresowego i przygotowanie do testu końcowego
60 godz. – razem
2 punkty ECTS
Kryteria oceniania
Przed zajęciami prowadzący rozsyła konspekt z wykazem literatury wraz z załącznikami oraz pytania do dyskusji. Znajomość przesłanych tekstów umożliwi potem czynny udział w debacie podczas zajęć.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną w zaokrągleniu w górę co 0,5 stopnia, wyliczaną na podstawie ocen cząstkowych za: aktywność podczas dyskusji medialnej (umiejętności), przygotowanie eseju medioznawczego – artykułu popularnonaukowego na zaliczenie śródokresowe (umiejętności) oraz rozwiązanie testu końcowego (kompetencje).
U1
Zaliczenie śródokresowe – przeprowadzone w połowie programu zajęć – polega na przygotowaniu eseju medioznawczego (artykułu popularnonaukowego) i przesłanie prowadzącemu w formacie PDF na adres p.drzewiecki@uksw.edu.pl do określonego terminu. Esej powinien zawierać wstęp z postawieniem tezy, popartą literaturą przedmiotu argumentację, zakończenie z wnioskami oraz wykorzystaną w pracy bibliografię z przynajmniej trzema pozycjami naukowymi. Praca ma liczyć co najmniej 7000 znaków ze spacjami. Ustawienia w edytorze tekstów: Times New Roman, 12 pkt, podwójny odstęp, imię i nazwisko u góry, poniżej numer indeksu, tytuł eseju, potem akapit 1. Wstęp, 2. 3... kolejne podrozdziały, Wnioski, Bibliografia. Tytuł pracy może być oryginalną, autorską propozycją. W akapicie początkowym należy jednak zaznaczyć, który temat został wybrany. Tematy esejów do wyboru:
Jakie są największe wyzwania, przed którymi stoją dziennikarze popularnonaukowi?
Jakie techniki mogą pomóc w tłumaczeniu skomplikowanych koncepcji naukowych na język zrozumiały dla ogółu społeczeństwa?
Jakie są konsekwencje przekazywania nieprawdziwych lub niedokładnych informacji w dziennikarstwie popularnonaukowym?
Jakie są najlepsze praktyki w dziennikarstwie popularnonaukowym?
Jakie wydarzenia miały największy wpływ na rozwój dziennikarstwa?
Jakie są różnice i podobieństwa między mediami naukowymi a popularnonaukowymi?
Jakie są wyzwania i możliwości dla mediów naukowych i popularnonaukowych w erze cyfrowej?
Jakie są etyczne implikacje uproszczenia informacji naukowych dla celów popularyzacji?
Jak dziennikarstwo może lepiej służyć społeczeństwu w swojej roli popularyzacji nauki?
Jakie są kluczowe elementy dobrze przygotowanego artykułu dziennikarskiego i tekstu popularnonaukowego?
Jakie są wyzwania związane z przekształcaniem informacji naukowych w tekst zrozumiały dla ogólnego czytelnika?
Jakie są najlepsze praktyki w tworzeniu tekstu popularnonaukowego?
Jakie są największe wyzwania w pracy dziennikarza naukowego?
Jakie są kluczowe umiejętności, które powinien posiadać dziennikarz naukowy?
Jakie są etyczne aspekty pracy dziennikarskiej w kontekście nauki?
Jak rola dziennikarza naukowego zmieniła się w erze cyfrowej?
Jak technologia cyfrowa zmienia praktykę dziennikarską?
Jakie są wyzwania związane z komunikacją naukową w dziennikarstwie?
Jakie są etyczne wyzwania, przed którymi stoją dziennikarze w erze cyfrowej?
na ocenę 2 – nie złożono pracy w terminie.
na ocenę 3 – esej złożony w terminie, praca niespełniająca wymogu przynajmniej 7000 znaków ze spacjami, praca nie ma struktury: wstęp, rozdziały, wnioski, bibliografia, w pracy nie postawiono tezy, ani nie przedstawiono argumentacji, nie odniesiono się do literatury naukowej, praca niestarannie przygotowana od strony edytorskiej i nienapisana językiem naukowym.
na ocenę 3,5 – esej złożony w terminie, praca spełniająca wymóg objętości przynajmniej 7000 znaków ze spacjami, postawiono tezę, przedstawiono argumentację i wnioski, ale nie posłużono się literaturą naukową przedstawioną na zajęciach jako źródłem argumentacji, choć wykazano ją w bibliografii, jak również praca niestarannie przygotowana od strony edytorskiej i nienapisana językiem naukowym.
na ocenę 4 – esej złożony w terminie, praca przygotowana samodzielne, postawiono tezę, przedstawiono argumentację i wnioski, posłużono się literaturą naukową przedstawioną na zajęciach jako źródłem argumentacji, praca starannie przygotowana od strony edytorskiej, napisana językiem naukowym.
na ocenę 4,5 – esej złożony w terminie, praca przygotowana samodzielne, postawiono tezę, przedstawiono argumentację i wnioski, posłużono się nie tylko literaturą naukową przedstawioną na zajęciach jako źródłem argumentacji, ale wykroczono poza jej zakres, praca starannie przygotowana od strony edytorskiej i napisana językiem naukowym.
na ocenę 5 – wyróżniający się samodzielnością myślenia i erudycją oraz stylem wypowiedzi esej złożony w terminie, praca przygotowana samodzielne, postawiono tezę, przedstawiono argumentację i wnioski, posłużono się nie tylko literaturą naukową przedstawioną na zajęciach jako źródłem argumentacji, ale wykroczono poza jej zakres, praca starannie przygotowana od strony edytorskiej i napisana językiem naukowym.
U2
Prowadzący przyznaje punkty za aktywność podczas dyskusji w ramach zajęć (forma debaty medialnej, przypominającej studio telewizyjne). Punkt można otrzymać za merytoryczną – samodzielną i krytyczną – wypowiedź związaną z pytaniem do dyskusji i przesłaną literaturą.
na ocenę 2 – zdobycie 0 punktów na 12 za aktywność podczas dyskusji.
na ocenę 3 – zdobycie 2 punktów na 12 za aktywność podczas dyskusji.
na ocenę 3,5 – zdobycie 3 punktów na 12 za aktywność podczas dyskusji.
na ocenę 4 – zdobycie 4 punktów na 12 za aktywność podczas dyskusji.
na ocenę 4,5 – zdobycie 6 punktów na 12 za aktywność podczas dyskusji.
na ocenę 5 – zdobycie 8 punktów na 12 za aktywność podczas dyskusji.
K1
Test końcowy zostanie przeprowadzony pod koniec programu zajęć na MS Forms. Przygotowano go wyłącznie w oparciu o konspekty i podaną literaturę.
na ocenę 2 – otrzymanie mniej niż 17 punktów na 30 w teście końcowym.
na ocenę 3 – otrzymanie równo i więcej niż 17 punktów na 30 w teście końcowym.
na ocenę 3,5 – otrzymanie równo i więcej niż 20 punktów na 30 w teście końcowym.
na ocenę 4 – otrzymanie równo i więcej niż 23 punktów na 30 w teście końcowym.
na ocenę 4,5 – otrzymanie równo i więcej niż 25 punktów na 30 w teście końcowym.
na ocenę 5 – otrzymanie równo i więcej niż 27 punktów na 30 w teście końcowym.
Literatura
Literatura podstawowa
Jarosz K., Komercjalizacja nauki i mechanizmy podnoszenia atrakcyjności artykułów popularnonaukowych, „Zeszyty Prasoznawcze” 2011, nr 210(3-4), s. 71-81.
Jędrzejewski S., Media i dziennikarstwo w perspektywie zmiany technologicznej, „Transformations/Transformacje”, 2023, nr 3(118), s. 98-117.
Jurga-Wosik E., Popularyzacja wiedzy w mediach lokalnych leszczyńskiego regionu wydawniczego, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne” 2015, nr 4, s. 173-184.
Lubczyńska A., Czasopisma hobbystyczne w Polsce — próba zdefiniowania zjawiska, „Rocznik Historii Prasy Polskiej” 2022, nr 25(2), s. 83-99.
Ślawska M., Dziennikarz w czasach platform i algorytmów–wywiady „Press” z Dziennikarzami Roku, „Kultura-Media-Teologia” 2023, nr 54, s. 11-29.
Zadruska A., Prywatyzacja sektora kosmicznego w polskim dyskursie medialnym. Badania jakościowe w środowisku dziennikarzy popularnonaukowych w Polsce w latach 2022–2023, „Łódzkie Studia Teologiczne” 2024, t. 33, nr 1, s. 157-193.
Literatura uzupełniająca
Drzewiecki P., Scientific Myths on the Covers of the Polish Edition of “Scientific American”, „Media Education (Mediaobrazovanie)” 2024, t. 20, nr 4, s. 557-569.
Karoński M., Polska nauka czy nauka w Polsce?, „Nauka” 2015, nr 3, s. 25-33.
Ostrowska U., Człowieczeństwo jako problem i wyzwanie edukacyjne, „Roczniki Pedagogiczne” 2021, nr 13(2), s. 7-32.
Poprawa M., Świat wynalazków i odkryć naukowych w dwudziestoleciu międzywojennym—wybrane strategie dyskursu popularnonaukowego w prasie, „Język a Kultura” 2016, nr 26, s. 131-150.
Sztompka P., Uniwersytet współczesny. Zderzenie dwóch kultur, „Nauka” 2014, nr 1, s. 7-18.
Woźniak-Kasperek J., Nauki o komunikacji społecznej i mediach–forma, treść, kontekst, „Annales Universitatis Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2021, nr 19, s. 3-18.
Woleński J., Filozofia nauki a historia nauki, „Prace Komisji Historii Nauki PAU” 2014, nr 13, s. 99-115.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: