Komunikacja medialna i kulturowa WT-DKS-DMSK
Prowadzę badania w dziedzinie nauk humanistycznych, dziedzinie nauk teologicznych, a także nauk społecznych. W konsekwencji publikuję i uprawiam dydaktykę w trzech przestrzeniach składających się na interdyscyplinarne przestrzenie badań pomiędzy kulturą, filozofią i teologią oraz nauką o mediach.
W szczególności moje badania obejmują:
a) zakres kultury wizualnej (Visual Culture Studies) ze szczególnym uwzględnieniem obrazu filmowego i telewizyjnego. Interesuje mnie zwłaszcza komunikacyjna funkcja obrazu. W obrębie badań nad szeroko rozumianą wizualnością uprawiam kulturę wizualności, teologię wizualną, prowadzę badania i publikacje poszerzające spektrum możliwego zastosowania obrazu w szeroko rozumianej komunikacji.
b) w ramach Katedry Komunikacji Kulturowej i Artystycznej prowadzę badania z zakresu komunikowania treści kulturowych i artystycznych, dialogu religii i kultury. Interesuje mnie analiza fenomenów kultury współczesnej oraz komunikacja różnych dziedzin sztuki (dyscyplina kulturoznawstwo) i piękna. Te badania i stosowne publikacje mają zastosowanie w dydaktyce specjalności dziennikarskiej o nazwie komunikacji medialno-kulturowej.
c) Przedmiotem moich badań jest także sfera dziedziny nauk społecznych a zwłaszcza dyscyplina nauki o mediach, nauki o poznaniu i komunikacji społecznej. W tej przestrzenni najbardziej interesują mnie problemy: kultury politycznej, dialogu i kultury politycznej w mediach, politycznych kompetencji dziennikarzy, oraz społecznej doktryny Kościoła w zastosowaniu do pracy dziennikarzy.
E-Learning
W cyklu 2020/21_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_L: E-Learning z podziałem na grupy | W cyklu 2021/22_Z: E-Learning (pełny kurs) |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Na seminarium studenci mają możność zapoznania się z podstawową literaturą przedmiotu i zarówno przedstawienia jej na forum dyskusyjnym w ramach seminarium, jak i wykorzystania jej do pisania własnych prac magisterskich.
• W pierwszym semestrze skupiamy się poza poszukiwaniem i precyzacją tematu, także nad kwestiami metodologicznymi dotyczącymi naukowych metod pisania prac magisterskich. Po zakończeniu pierwszego semestru student powinien zdecydować o temacie swojej pracy magisterskiej.
• Warunkiem zaliczenia drugiego semestru seminarium jest publiczne przedstawienie prezentacji multimedialnej zawierającej obszar, temat i przypuszczalny schemat pracy magisterskiej poddany publicznej dyskusji. Na tym etapie student przedstawia także w miarę kompletną bibliografię swojej pracy.
• W semestrze trzecim zajmujemy się pisaniem dwóch pierwszych rozdziałów pracy magisterskiej, a także dyskusją nad wybranymi zagadnieniami z zakresu komunikacji medialnej i kulturowej.
• W czwartym, ostatnim semestrze studiów praca w ramach seminarium przechodzi na bardziej indywidualne konsultacje dotyczące ukończenia trzeciego rozdziału pracy magisterskiej, napisania wstępu i zakończenia, ewentualnego przygotowania grafiki i aneksów, jak również przygotowania się do obrony.
Kryteria oceniania
1. Panelowa - Jej cechą charakterystyczną jest istnienie dwóch grup: dyskutującej i słuchającej. Prowadzący zajęcia czuwa nad właściwym,
uporządkowanym przebiegiem dyskusji. W końcowej fazie dyskusji pytania
2. Ćwiczeniowa (ćwiczebna) oparta na wykorzystaniu różnych źródeł wiedzy (film, fotografie, materiały archiwalne, teksty źródłowe, dokumenty, roczniki statystyczne, mapy, Internet itp.)
3. Seminaryjna - Opiera się na kompetentnych wypowiedziach przygotowanych do dyskusji studentów. W trakcie seminarium nauczyciel akademicki: wprowadza w temat, organizuje i kieruje dyskusją, porządkuje, podsumowuje wypowiedzi studentów, dokonuje oceny
4. Referatu - Przygotowane przez studentów referaty stanowią wprowadzenie, podstawę do dyskusji.
Literatura
1. Kultura wizualna – teologia wizualna (red. W. Kawecki i in.), Warszawa 2011
2. W. Kawecki, Vademecum kultury politycznej. Personalistyczna koncepcja polityki, Warszawa 2016
3. W. Kawecki, Kościół i k710086837 ultura w dialogu, Kraków 2008
4. W. Kawecki, Ocalić człowieka-ocalić kulturę. Personalistyczna koncepcja kultury, Warszawa 2006
5. Jan Paweł II – człowiek kultury (red. K. Flader, W. Kawecki), Kraków 2008
6. Słowo w kulturze współczesnej (red. W. Kawecki, K. Flader), Warszawa 2009
7. Sztuka polska a Kościół dzisiaj (red. W. Kawecki), Warszawa 2016
8. Wierzyć i widzieć (red. W. Kawecki i in.), Sandomierz 2013
9. W. Kawecki, Miejsca teologiczne w kulturze wizualnej, Kraków 2013
10. W. Kawecki, Zobaczyć wiarę. Studium obrazu postrzeganego jako komunikacja wiary z perspektywy teologii kultury i teologii mediów, Kraków 2013
11. W. Kawecki, Teologia piękna. Poszukiwanie locus theologicus w kulturze współczesnej, Poznań 2013
12. W. Kawecki, Tajemnice Caravaggia, Kielce 2019
13. W. Kawecki, Komunikacja medialno-kulturowa, Warszawa 2020
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: