Komunikacja kulturowa - zajęcia z zakresu nauk humanistycznych dedykowane dla kierunku chrześcijańska turystyka religijna WT-CTR-KK
Cele przedmiotu: Komunikacja jest podstawowym wymiarem kultury i powinna być omawiana w jej kontekście. Oprócz podstawowych wiadomości na temat teorii komunikacji i teorii mediów, zajęcia koncentrują się na roli komunikacji dla tworzenia, podtrzymywania i zmiany kultury, zwłaszcza w jej społecznym, a także znakowym, semiotycznym aspekcie. Teorie komunikacji będą też omawiane w kontekście filozofii dialogu i spotkania, a także w aspekcie praktycznym, jako teoria i praktyka dobrej komunikacji.
Celem zajęć jest nauczenie podstawowych teorii, koncepcji i modeli komunikowania, ponadto ukazanie potrzeby znajomości komunikacji kulturowej we współczesnym świecie (komunikacja międzykulturowa). W trakcie konwersatorium studenci poznają historię i metody badań nad komunikacją.
1. Etapy komunikacji w dziejach kultury i ich skutki.
2. Teoria środków zimnych i gorących.
3. Koncepcja góry lodowej i związki z multikulturowością.
4. Bariery komunikacyjne.
5. Potrzeby a komunikacja
6. Czym różni się debata od dialogu?
7. Metody dialogu w tym Nansen Dialog?
8. Model Lasswella w komunikacji
9. Model Shannona w komunikacji
10. Cztery formy przepływu informacji.
11. Filozofia komunikacji (przykładowe teorie badaczy)
12. Cechy 7 tradycji w teorii komunikacji R.T. Craiga.
13. Kultura jako system
14. Koncepcja wielokulturowości a komunikowanie
15. Warunki komunikacyjne dla prowadzenia dialogu międzykulturowego
W cyklu 2024/25_L:
Cele przedmiotu: Oprócz podstawowych wiadomości na temat teorii komunikacji i teorii mediów, zajęcia koncentrują się na roli komunikacji dla tworzenia, podtrzymywania i zmiany kultury, zwłaszcza w jej społecznym, a także znakowym, semiotycznym aspekcie. Celem zajęć jest nauczenie podstawowych teorii, koncepcji i modeli komunikowania, ponadto ukazanie potrzeby znajomości komunikacji kulturowej we współczesnym świecie (komunikacja międzykulturowa). Cele przedmiotu: Komunikacja jest podstawowym wymiarem kultury i powinna być omawiana w jej kontekście. Oprócz podstawowych wiadomości na temat teorii komunikacji i teorii mediów, zajęcia koncentrują się na roli komunikacji dla tworzenia, podtrzymywania i zmiany kultury, zwłaszcza w jej społecznym, a także znakowym, semiotycznym aspekcie. Teorie komunikacji będą też omawiane w kontekście filozofii dialogu i spotkania, a także w aspekcie praktycznym, jako teoria i praktyka dobrej komunikacji. Celem zajęć jest nauczenie podstawowych teorii, koncepcji i modeli komunikowania, ponadto ukazanie potrzeby znajomości komunikacji kulturowej we współczesnym świecie (komunikacja międzykulturowa). W trakcie konwersatorium studenci poznają historię i metody badań nad komunikacją. |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student:
EK nr 1 - zna podstawowe teorie, koncepcje i modele komunikowania,
zna zasady funkcjonowania kodów kulturowych, stereotypów, uprzedzeń, powody i źródła kryzysów
- opisuje i charakteryzuje nowe pola komunikacji, przedstawia różne aspekty wpływu nowych mediów na społeczeństwo;
EK nr 2 - zna podstawy dialogu i potrafi się nim posłużyć w komunikacji
EK nr 3 - zna i rozumie rolę komunikacji dla tworzenia, podtrzymywania i zmiany kultury, zwłaszcza w jej społecznym, a także znakowym, semiotycznym aspekcie.
EK nr 4 - analizuje wydarzenia społeczne i kulturowe wykorzystując wiedzę z teorii komunikacji, odczytuje w nim różnorodne kody kulturowe;
EK nr 5 - zna etyczne problemy związane z komunikacją międzykulturową, zwłaszcza w zakresie pozyskiwania i wykorzystywania informacji o obcych kulturach;
Nakład pracy studenta
30 godz. – aktywne uczestnictwo w wykładzie
15 godz. – przygotowanie do wykładu i lektura zaleconych publikacji
10 godz. – analiza omawianych zagadnień i ich przyswojenie
5 godz. – prace zaliczeniowe i konsultacje z prowadzącym zajęcia
60 godz. – razem 2 punkty ECTS
Kryteria oceniania
Na ocenę końcową składa się aktywne uczestnictwo studenta w zajęciach (student ma prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności) – znajomość treści wykładu i bibliografii problemowej, o której była mowa w trakcie zajęć; umiejętność analizy procesów zachodzących na poziomie antropologii i ich odniesienie do możliwości jakie dają narzędzia wypracowane poprzez dialog i komunikację wielokulturową. W połowie semestru zaplanowane jest kolokwium obejmujące materiał z wykładów i literaturę przedmiotu. Na zakończenie planowane jest kolokwium ustne. Ocena końcowa
obejmuje obydwie oceny, aktywność na zajęciach oraz znajomość lektur podstawowych omawianych na zajęciach.
Kryteria oceniania:
- na ocenę 2 (ndst.): - nie potrafi definiować pojęć dotyczących antropologii w kontekście komunikacji wielokulturowej; nie potrafi wskazać przemian zachodzących w kulturze i relacjach międzyosobowych; nie wykazuje umiejętności analizowania relacji zachodzących między antropologią a sposobami komunikacji potrzeb osoby; nie dysponuje podstawowym warsztatem pojęciowym odnośnie antropologii i komunikacji;
- na ocenę 3 (dst.): wyraża zdobytą wiedzę, umiejętności i kompetencje analizując omawiane zagadnienia przy pomocy wykładowcy;
- na ocenę 4 (db.): wyraża zdobyta wiedzę, umiejętności kompetencje poprzez znajomość i samodzielną analizę treści wykładowych;
- na ocenę 5 (bdb.): potrafi prezentować, analizować, dyskutować na podstawie zdobytej wiedzy, umiejętności i kompetencji oraz potrafi posługiwać się zdobytą wiedzą efektywnie, kreatywnie i oryginalnie; potrafi samodzielnie definiować pojęcia dotyczące komunikacji wielokulturowej; potrafi wskazać przemiany zachodzące w kulturze i relacjach międzyosobowych; wykazuje umiejętności analizowania relacji zachodzących między antropologią a sposobami komunikacji potrzeb osoby; dysponuje zaawansowanym warsztatem pojęciowym odnośnie antropologii i komunikacji;
Literatura
Fiske John, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. Aleksandra Gierczak, Wrocław 1999.
Goban-Klas Tomasz, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2000.
Hall E. T., Ukryty wymiar, Warszawa 1976.
Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005.
McLuhan M., Wybór tekstów, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2001.
Mikułowski Pomorski J., Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym, Kraków 2006.
Thompson J. B., Media i nowoczesność. Społeczna teoria mediów, Wrocław 2001.
W cyklu 2024/25_L:
Fiske John, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. Aleksandra Gierczak, Wrocław 1999. Goban-Klas Tomasz, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2000. Hall E. T., Ukryty wymiar, Warszawa 1976. Hopfinger M. (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, Oficyna Naukowa, Warszawa 2005. McLuhan M., Wybór tekstów, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2001. Mikułowski Pomorski J., Jak narody porozumiewają się ze sobą w komunikacji międzykulturowej i komunikowaniu medialnym, Kraków 2006. Thomps |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: