Podstawy moralności WSR-NR-D-PM1
Treści merytoryczne:
1.Podstawowe pojęcia nauki o moralności. Zwyczaje a moralność, moralność i etyka. Przedmiot materialny refleksji moralnej.
2.Różnice i związki między socjologią i psychologią moralności a etyką i teologią moralną. Wpływ środków masowego przekazu na moralność osoby.
3.Źródła chrześcijańskiej refleksji moralnej: rozum, doświadczenie i Objawienie.
4.Podstawowe problemy metodologiczne we współczesnej refleksji o dobru i złu moralnym. Społeczne uwarunkowania dobra moralnego.
5.Osoba jako podmiot działania moralnego. Cechy osoby. Podstawowe lęki człowieka i ich wpływ na działania moralne.
6.Sprawności moralne w kształceniu charakteru człowieka.
7.Biologiczne, psychologiczne i duchowe wymiary natury osoby ludzkiej.
8. Prawo moralne a prawo stanowione.
9. Treść prawa natury a prawa człowieka.
10. Cechy prawa natury.
11. Istota, podział i funkcje sumienia.
12. Formacja sumienia.
13. Zło i grzech. Przyczyny zaniku poczucia grzechu.
14. Grzech indywidualny i społeczne struktury zła.
15. Grzechy główne i grzech przeciwko Duchowi Świętemu.
Metody oceny:
Zaliczenie w sesji zimowej i egzamin w sesji letniej.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
WIEDZA:
EK 1 - Student identyfikuje język i metody dyskursu o moralności w Biblii i we współczesnych szkołach etycznych.
EK 2 - Student definiuje najważniejsze doświadczenia moralne człowieka w kontekście światopoglądowym.
EK 3 - Student rozpoznaje kryteria ocen czynu ludzkiego w świetle podstaw sumienia prawdziwego i podstawowych zasad prawa naturalnego.
UMIEJĘTNOŚCI:
EK 4 - Student analizuje specyfikę definiowania moralności ludzkiej na tle jej opisu kulturowego i społecznego.
EK 5 - Student rozróżnia między świeckim i religijnym wyjaśnianiem moralności.
EK 6 - Student ocenia czyny ludzkie przy zachowaniu autonomii sumienia i zachowaniu powszechnych praw moralnych.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE:
EK 7 - Student zachowuje ostrożność w ocenie moralnej innych, zwłaszcza w ich krytyce.
EK 8 - Student docenia głos swego sumienia w relacjach społecznych.
EK 9 - Student jest bardziej odpowiedzialny za innych i ich wybory moralne.
ECTS [1 ECTS = 30 (25) godz.]
Udział w wykładzie: 30 godz.
Kryteria oceniania
Metody realizacji i weryfikacji efektów kształcenia:
Efekty wiedzy (EK 1-3):
Realizacja: metody dydaktyczne – wykład konwersatoryjny, dyskusja, indywidualna lektura literatury przedmiotu
weryfikacja: zaliczenie ustne treści programowych, przygotowanie do kolejnych wykładów oraz aktywny udział w dyskusjach;
Efekty umiejętności (EK 4-6):
Realizacja: metody dydaktyczne – wykład konwersatoryjny, analiza indywidualnych przypadków, praca z tekstem
weryfikacja - zaliczenie ustne, obserwacja aktywności studentów;
Efekty kompetencji społecznych (EK 7-9):
Realizacja: metody dydaktyczne – dyskusja, analiza tekstów
weryfikacja – obserwacja pracy i aktywności studentów podczas ćwiczeniach, bieżąca informacja zwrotna
Do zaliczenia wykładu wymagane jest:
1. obecność i aktywny udział w zajęciach - dopuszczalne są 3 nieusprawiedliwione nieobecności;
2. zaliczenie ustne treści programowych.
Zaliczenie przedmiotu bez oceny w sesji zimowej.
Egzamin w sesji letniej.
Kryteria zaliczenia ustnego treści programowych w sesji zimowej:
Poprawne odpowiedzi na min. 55% pytań odnoszących się do efektów kształcenia w zakresie wiedzy i umiejętności.
Wiedza (EK 1-3):
– student identyfikuje język i metody dyskursu o moralności, posiada wiedzę na temat doświadczeń moralnych człowieka w kontekście światopoglądowym oraz na temat zasad oceny czynu ludzkiego.
Umiejętności (EK 4-6):
– student potrafi analizować specyfikę definiowania moralności ludzkiej; potrafi dokonać rozróżnienia między świeckim i religijnym wyjaśnianiem moralności; posiada umiejętność oceny czynów ludzkich przy zachowaniu autonomii sumienia i praw moralnych.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Jan Paweł II, Reconciliatio et paenitentia, Rzym 1984; Jan Paweł II, Veritatis splendor, Rzym 1993; Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994, cz. III; E.C. Merino, R. G. dr Haro, Teologia moralna fundamentalna, Kraków 2004; Ks. B. Jurczyk, Red., Veritatis splendor. Przesłanie moralne Kościoła. Materiały z sympozjum. KUL 1993, Lublin 1994; Ks. E. Janiak, Red., W prawdzie ku wolności. W kręgu encykliki Veritatis splendor, Wrocław 1994; K. Demmer, Wprowadzenie do teologii moralnej, Kraków 1996; Th. Pinckaers OP, Źródła moralności chrześcijańskiej. Jej metoda, treść, historia, Poznań 1994; J. Nagórny, A. Derdziuk, Tożsamość i metodyka nauczania teologii moralnej, Lublin 1997; S. Olejnik, Dar. Wezwanie. Odpowiedź. Teologia moralna, t. 1-3, Warszawa 1988; Tenże, Teologia moralna fundamentalna, Włocławek 1998; G.W. Hunold i in., Hrsg., Theologische Ethik. Ein Werkbuch, Tuebingen 2000; I. Mroczkowski, Zło i grzech. Studium filozoficzno-teologiczne, Lublin 2002;, Z. Chlewiński, Dojrzałość: osobowość, sumienie, religijność, Poznań 2001; A. Szostek MIC, Natura – rozum - wolność. Filozoficzna analiza koncepcji twórczego rozumu we współczesnej teologii moralnej, Rzym 1990; T. Ślipko SJ, Zarys etyki ogólnej, Kraków 2002; L. P. Pervin, Psychologia osobowości, Gdańsk 2002; J. Strelau, Red., Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2, Psychologia ogólna, Gdańsk 2000.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: