Komunikowanie polityczne WSE-PO-KP
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
E-Learning
W cyklu 2021/22_L: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2023/24_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2020/21_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2024/25_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2022/23_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
W cyklu 2021/22_L: PO/S1 - obszar nauk społecznych - I stopień/JM | W cyklu 2023/24_Z: nie dotyczy | W cyklu 2020/21_L: nie dotyczy | W cyklu 2024/25_Z: nie dotyczy | W cyklu 2022/23_Z: nie dotyczy |
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2021/22_L: | W cyklu 2023/24_Z: | W cyklu 2020/21_L: | W cyklu 2024/25_Z: | W cyklu 2022/23_Z: |
Efekty kształcenia
Wiedza:
EK 1 - wie czym jest komunikowanie polityczne i zna jego podstawowe formy, prawidłowo opisuje pozycje uczestników tego procesu a także relacje między nimi.
EK 2 - ma wiedzę na temat rozwoju badań nad komunikowaniem politycznym i oddziaływaniem mediów; zna i rozumie zasady skutecznej komunikacji politycznej.
Umiejętności:
EK 3 - potrafi wymieniać i charakteryzować rożne formy komunikowania politycznego a także zastosować odpowiednie strategie
EK 4 - ma umiejętności rozróżnienia dobrego komunikowania od złego komunikowania i potrafi to wykorzystać w aktywności pozaakademickiej
Kompetencje:
EK 5 - jest otwarty do podejmowania działalności publicznej i w dostosowuje swoje zachowanie i strategie komunikacyjne do konkretnej sytuacji.
EK 6 -szanuje odmienne poglądy, przestrzega zasad prawa, etyki oraz norm współżycia społecznego
Kryteria oceniania
Egzamin końcowy.
Literatura
1. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 1999.
2. Janina Fras, Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005.
3. B. Dobek-Ostrowska (red.), Współczesne systemy komunikowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1998.
4. B. Dobek-Ostrowska (red.), Transformacja systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 roku, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2002.
5. A. Kozłowska, Oddziaływanie mass mediów, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa 2006.
6. M. Kunczik, A. Zipfel, Wprowadzenie do nauki o dziennikarstwie i komunikowaniu, Scholar, Warszawa 2000.
7. J. Bobryk, Świadomość człowieka w epoce mediów elektronicznych, Polskie Towarzystwo Semiotyczne, Warszawa 2004.
8. W. Ferenc, R. Mrówka, S. Wilkos, Komunikacja polityczna. Jak wygrać wybory?, LTW, Warszawa 2004.
9. W. Pisarek, Nowa retoryka dziennikarska, Universitas, Kraków 2002.
10. J. Sobczak, Prawo prasowe. Podręcznik akademicki, Muza SA, Warszawa 2000.
11. A. Pratkanis, E. Aronson, Wiek propagandy. Używanie i nadużywanie perswazji na co dzień, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
12. G. Ritzer, McDonaldyzacja społeczeństwa, Muza SA, Warszawa 1997.
13. W.J. Ong, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, KUL, Lublin 1992.
14. P. Bourdieu, O telewizji. Panowanie dziennikarstwa, Wydanictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: