Marketing polityczny WS-SO-MPol
Treści merytoryczne:
KONSPEKT ZAJĘĆ:
I. Marketing polityczny - założenia wstępne (czyli co, jak, kiedy i przede wszystkim dlaczego?);
II. Determinanty zachowań wyborczych w interpretacji psychospołecznej;
III. Marketing polityczny jako źródło władzy – teoretyczne podstawy inżynierii społecznej;
IV. Indywidualne techniki wpływu społecznego – reguły R. Cialdiniego;
V. Strategie kampanii wyborczej: o uwarunkowaniach sukcesu wyborczego;
VI. Planowanie i organizacja kampanii wyborczej;
VII. Lebenswelt – wizje politycznego przywództwa;
VIII. Komunikacja polityczna i publiczna;
IX. Komunikacja wyborcza;
X. Marketing polityczny w Internecie oraz funkcje „propagandy szeptanej”;
XI. Metaforyka i nominacja w retoryce politycznej;
XII. Polskie Generalne Studium Wyborcze – analiza;
XIII. Lobbing polityczny.
Metody oceny:
Na ocenę końcową składały się będą trzy elementy:
1. Punktowe rezultaty z 6 kolokwiów
2. Punkty za aktywność uzyskane w części spotkania poświęconej analizie tekstów (możliwość uzyskania 0-1 punktu na spotkaniu - max. 15 punktów z całości zajęć).
3. Punkty za 100% frekwencję
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Procesy formowania społeczeństwa obywatelskiego w Polsce wraz z powstawaniem europejskiej polityki konsolidacji kapitału społecznego czynią zasadnym podjęcie socjologicznej interpretacji problematyki form kształtowania świadomości społecznej. Opinia publiczna stanowi zasadniczy element konstytuowania i podtrzymywania nowych tożsamości zbiorowych, jest czynnikiem mobilizacji społecznej oraz gwarantem ładu systemowego. W społeczeństwach nowoczesnych funkcjonalność wpływu społecznego ujawnia się w konstruowaniu kanałów komunikacyjnych stanowiących podstawowe źródło instytucjonalnych wzorców aksjonormatywnych przekazywanych tzw. opinii publicznej. Socjologia opinii publicznej to subdyscyplina akademickiego pogranicza, integrująca płaszczyznę teoretyczną socjologii polityki z politycznym praxis. Innowacyjność przedmiotu formalnego socjologii opinii publicznej wynika nie z akceptacji metodologicznego multiperspektywizmu, ale przede wszystkim z klarownego określenia procedury działania politycznego, która poddana być może analizie socjologicznej.
w ramach kursu zaprezentowane zostaną klasyczne oraz współczesne koncepcje opinii publicznej i propagandy traktowanej jako stosowana teoria komunikacji społecznej (zgodnie z globalną interpretacją J. Ellul’a);
przedstawione zostaną różnorodne formy działań politycznych na przykładzie projektów opracowanych w instytucjach polskich oraz międzynarodowych, a także praktyczne konsekwencje, wyzwania i korzyści związane z wprowadzaniem poszczególnych rozwiązań.
uczestnicy kursu zdobędą wiedzę niezbędną do zrozumienia i przygotowania autorskich strategii propagandowych z obszaru polityki oraz relacji instytucji społecznych i politycznych ze środowiskiem zewnętrznym.
Wiedza:
student wie czym jest dyscyplina, zna genezę dyscypliny, siatkę pojęciową oraz typologie w kluczowych zjawisk i procesów, zna fundamentalne dla dyscypliny teorie oraz szkoły badań. Student zna teoretyczne podstawy i praktyczne znaczenia zjawisk społecznych.
Umiejętności:
student czyta i interpretuje teksty z zakresu dyscypliny. Posiada umiejętność analizy powiązań zjawisk oraz ich wzajemnych relacji, zapoznaje się z funkcjonowaniem instytucji społecznych, reguł ich funkcjonowania oraz ich różnorodnych aspektów tak w wymiarze powstawania i zmiany, jak i skutków oddziaływania.
Kompetencje:
student dzięki konwersatorium posiada kompetencje w zakresie umożliwiającym prowadzenie samodzielnej analizy kontekstualnej, ale przede wszystkim ma wiedzę i umiejętności praktycznej analizy opisanych zjawisk i zastosowania ich do konkretnych empirycznych sytuacji.
udział w zajęciach - 18
konsultacje – 15
interaktywna gra zespołowa - 12
przygotowanie do testu - 15
SUMA GODZIN 60
Literatura
II. A. Pratkanis; E. Aronson, Psychologia codziennej perswazji, w: tenże, Wiek propagandy, Warszawa 2005, s. 24-62.
K. Korzeniowski, Psychospołeczne uwarunkowania zachowań wyborczych, w: K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002.
III. R. Wiszniowski, Wprowadzenie do teorii marketingu politycznego, w: A. Jabłoński, L. Sobkowiak, Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław 2002.
A. Jabłoński, Marketing polityczny w USA: koncepcja i zastosowanie w kampaniach prezydenckich, w: A. Jabłoński, L. Sobkowiak, Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław 2002.
IV. D. Doliński, Sześć reguł podstawowych, w: tenże, Techniki wpływu społecznego, Warszawa 2006.
R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 1996.
V. S. Trzeciak, Strategie kampanii wyborczej. Praktyczny podręcznik, Lublin 2001.
VI. R. Wiśniewski, M. Zaborski, M. Zarzecki, Kampania wyborcza, Warszawa 2010, s. 16-41.
B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007, s. 193-228..
VII. W. Wesołowski, Rozumienie polityki wśród polityków, w: tenże, Świat elity politycznej, Warszawa 1995.
VIII. D. R. Kinder, Komunikacja i polityka w epoce informacji, w: D. O. Sears i inni, Psychologia polityczna, Kraków 2008.
IX. N. de Barbaro, Dojść do głosu, Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków 2005.
X. W. Cwalina; A. Falkowski., Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006.
XI. J. Fras, Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wrocław 2005.
XII. Dane PGSS;
XIII. K. Jasiecki i inni, Lobbing, Kraków 2000.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: