Krytyka źródła muzycznego WS-R-NH-KŹM
Celem zajęć jest nauczenie rozpoznawania typów liturgicznych ksiąg muzycznych, zwłaszcza średniowiecznych i ich prawidłowy opis kodykologiczny. Repertuar kodeksów, cechy charakterystyczne, kalendarz liturgiczny są głównymi punktami, według których można rozpoznać typ księgi, podjąć próbę ustalenia czasu powstania i ewentualnie proweniencji. Zasadnicza uwaga położona będzie na kilka głównych typów: mszał, graduał, antyfonarz (i jego podtypy), hymnarz, psałterz oraz procesjonał. Poza tym, uczestniczący w zajęciach zdobywa elementarną wiedzę na temat znaków, jakie składają się na zapis chorałowy w jego ciągu rozwojowym, bez obowiązku ich interpretacji muzycznej (wykonawstwo).
W trakcie II semestru każdy student ma obowiązek w wybranym przez siebie i ustalonym z prowadzącym momencie dokonać analizy losowo wybranej karty rękopisu muzycznego. Analizę tę przeprowadza podczas zajęć w obecności pozostałych studentów. Uzyskana ocena stanowić będzie istotny składnik oceny końcowej przedmiotu.
W przeddzień student otrzymuje zaproszenie w formie neewslettera z opisem najbliższych zajęć. Zapisy (dobrowolne) na listę mailingową tutaj: http://eepurl.com/bZP1br
UWAGA: podczas wykładu obowiązuje całkowity zakaz utrwalania treści na wszelkich nośnikach elektronicznych!
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
1. WIEDZA. umie zidentyfikować typ źródła muzycznego na podstawie jego treści, zna podstawowe elementy dawnej notacji muzycznej
2. UMIEJĘTNOŚCI. używa poprawnej nomenklatury w odniesieniu do źródeł muzyczno-liturgicznych, potrafi ustalić czas powstania księgi liturgicznej z zapisem muzycznym, potrafi sporządzić opis karty średniowiecznego manuskryptu liturgicznego
3. KOMPETENCJE. określa znaczenie muzycznego źródła pisanego dla zachowania i rozwoju kultury muzycznej, otacza właściwą troską materialne dziedzictwo kultury muzycznej zwłaszcza na szczeblu lokalnym
Kryteria oceniania
Wykład z elementami konwersatorium. Za zgodą studenta (podanie adresu e-mail) rozsyłam drogą elektroniczną zwiastun tematyki zajęć, udostępniam materiały dydaktyczne na specjalnie utworzonej stronie www oraz (po zakończonych zajęciach) krótkie resume wykładu.
Sprawdzenie przyswojonej wiedzy odbywa się w formie TESTU jedną z dwu metod: na indywidualnej karcie typu OCR albo na zabezpieczonym formularzu internetowym. Test ma wskazaną liczbę punktów za każdą odpowiedź oraz przedział punktowy odpowiadający danej ocenie. Dopuszczalny poziom absencji - trzykrotnie w semestrze bez względu na powód. Przekroczenie go spowoduje ustalanie dodatkowych, indywidualnych warunków zaliczenia.
Praktyki zawodowe
Przewiduję grupową wizytę w Oddziale Rękopisów Biblioteki Narodowej w celu zapoznania się z liturgicznymi średniowiecznymi księgami rękopiśmiennymi (semestr letni)
Literatura
OBOWIĄZKOWA:
1. J. Boguniowski, Rozwój historyczny ksiąg liturgii rzymskiej do Soboru trydenckiego i ich recepcja w Polsce. Kraków 2001.
POMOCNICZA:
2. J. Harper, Formy i układ liturgii zachodniej od X do XVIII wieku. Kraków 1997.
DO WYBORU:
3. J. Bisztyga, Psałterz Andrzeja Piotrkowczyka z 1599 roku jako księga liturgiczno-muzyczna, „Additamenta Musicologica Lublinensia” 1 (2005), s. 31-35.
4. B. Augustyniak, Antyfonarz jako typ źródła liturgicznego, w: Źródła muzyczne, krytyka, analiza, interpretacja, red. L. Bielawski, K. Dadak-Kozicka, Warszawa 1999, s. 200-208.
5. P. Paćkowski, Psalmy w procesjach niedzielnych i świątecznych na podstawie „Processionale” Andrzeja Piotrkowczyka z 1621 r., „Additamenta Musicologica Lublinensia” 1 (2005), s. 119-134.
6. A. Karłowska-Kamzowa (i in.), Średniowieczna książka rękopiśmienna jako dzieło sztuki, Gniezno 1993.
7. K. Głombiowski, H. Szwejkowska, Książka rękopiśmienna i biblioteka w starożytności i średniowieczu, Warszawa 1979.
8. B. Miodońska, Małopolskie malarstwo książkowe 1320-1540, Warszawa 1993.
9. E. Potkowski, Książka rękopiśmienna w kulturze polskiej, Warszawa 1986.
10. M. Zachara, Krótka historia Mszału Rzymskiego, Warszawa 2014.
11. M. Banaszak, Źródła poznania historycznego, "Ateneum Kapłańskie" R:78, t.108 (1986), z.2, s. 202-213.
12. K. Smolarek, Piotr Artomiusz i jego kancjonał toruński z końca XVI wieku, „Rocznik Toruński” 41 (2014). s. 169-186.
13. B. Bodzioch, Cantionale Ecclesiasticum na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, Lublin 2014.
14. J. Nowak, Historia kalendarza liturgicznego, "Liturgia Sacra" 18 (2012), nr 1, s. 127-137.
15. W. Schenk, W jaki sposób można ustalić czas powstania oraz miejsce pochodzenia i używania śląskich rękopisów liturgicznych, "Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne" 21 (1970), s. 33-54.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: