Sztuka nowoczesna - wykład WS-HS-SNW

WIEDZA
Student zna i rozumie metody analizy i interpretacji dzieł sztuki, ma znajomość stosowanych w historii sztuki teorii i metodologii oraz zna jej najnowsze osiągnięcia.
UMIEJĘTNOŚCI
Student:
Potrafi rozwiązywać problemy w zakresie historii sztuki poprzez wyszukiwanie i selekcjonowanie właściwych informacji w zasobach drukowanych i cyfrowych, ich krytyczną ocenę i syntezę.
Posiada umiejętności badawcze, obejmujące: a) analizę problemów w zakresie historii sztuki, w tym analizę obiektów in situ, b) dobór metod i narzędzi badawczych, wykorzystywanych zarówno w pracy teoretycznej, jak i m.in. w inwentaryzacji zabytków; c) opracowanie i prezentację wyników z wykorzystaniem zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych.
Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
Posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym. Umie przygotować tekst naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami dzieł sztuki.
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i konfrontowania zdobytej wiedzy teoretycznej w praktyce zawodowej
Potrafi pracować samodzielnie i w grupie, także interdyscyplinarnej, przyjmując w niej różne role. Potrafi komunikować się z otoczeniem uzasadniając merytorycznie swoje stanowisko

ECTS: 2/2
I sem: 2x25-30 godz. - uczestnictwo w zajęciach i przygotowanie do kolokwium
II sem: 2x15-30 godz. w tym:
30 godz. - uczestnictwo w zajęciach
25 godz. - lektura
25 godz. - przygotowanie do egzaminu

W obu semestrach student otrzymuje zaliczenie na podstawie obecności na zajęciach - student ma prawo do maksymalnie trzech nieobecności w ciągu każdego semestru.
Uzyskane zaliczenie wykładu oraz ćwiczeń przedmiotu "Sztuka nowoczesna" w obu semestrach jest warunkiem niezbędnym by student mógł przystąpić do obu kolokwium podsumowujących semestr zimowy i semestr letni oraz do egzaminu ustnego w sesji letniej. Kolokwium obejmuje podstawowe informacje z zakresu materiału przedstawionego w każdym semestrze (w oparciu o materiał ilustracyjny, weryfikowana jest znajomość obiektów i dzieł - zadanie studenta polega na rozpoznaniu i prawidłowym określeniu atrybucji prezentowanych obiektów: autorstwa, tytułu/nazwy, daty powstania). Uzyskanie przez studenta pozytywnej oceny na kolokwium w każdym semestrze jest warunkiem koniecznym do dopuszczenia studenta do egzaminu w sesji letniej.
- na ocenę niedostateczną (2) student: podał poprawną atrybucję (autor, tytuł dzieła, data) 6 lub mniej spośród 10 zaprezentowanych obiektów;
- na ocenę dostateczną (3) student: podał poprawną atrybucję (autor, tytuł dzieła, data) 7 spośród 10 zaprezentowanych obiektów;
- na ocenę dostateczną plus (3+) student: podał poprawną atrybucję (autor, tytuł dzieła, data) 8 spośród 10 zaprezentowanych obiektów;
- na ocenę dobrą (4) student: podał poprawną atrybucję (autor, tytuł dzieła, data) 9 spośród 10 zaprezentowanych obiektów;
- na ocenę bardzo dobrą (5) student: podał poprawną atrybucję (autor, tytuł dzieła, data) 10 spośród 10 zaprezentowanych obiektów;
Egzamin obejmuje materiał (teorię) zaprezentowany na wykładzie podczas obu semestrów. Podczas egzaminu student odpowiada na 3 pytania dotyczące faktografii oraz teoretycznych i ideologicznych założeń nurtów artystycznych, charakteryzuje sylwetki twórcze wybranych artystów.
- na ocenę niedostateczną (2) student: nie ma uporządkowanej wiedzy o rozwoju sztuki 2. poł XIX i 1 poł. XX w; nie posługuje się zaawansowaną terminologią; nie rozpoznaje różnych rodzajów i typów dzieł sztuki, nie potrafi podać poprawnej atrybucji obiektów; nie potrafi przeprowadzić krytyczną analizy i interpretacji dzieł i zjawisk w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
- na ocenę dostateczną (3) student: posiada uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki 2. poł XIX i 1 poł. XX w; posługuje się zaawansowaną terminologią; rozpoznaje znaczącą ilość różnych rodzajów i typów dzieł sztuki, potrafi określić poprawną atrybucję obiektów; nie potrafi przeprowadzić krytycznej analizy i interpretacji dzieł i zjawisk w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
- na ocenę dobrą (4) student: posiada uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki 2. poł XIX i 1 poł. XX w; posługuje się zaawansowaną terminologią; rozpoznaje bezbłędnie różne rodzaje i typy dzieł sztuki, potrafi określić poprawną atrybucję obiektów; podejmuje próbę krytycznej analizy i interpretacji dzieł i zjawisk w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
- na ocenę bardzo dobrą (5) student: posiada uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki 2. poł XIX i 1 poł. XX w; posługuje się zaawansowaną terminologią; rozpoznaje bezbłędnie różne rodzaje i typy dzieł sztuki, potrafi określić poprawną atrybucję obiektów; potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację dzieł i zjawisk w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

R. Brettell, Modern Art 1851-1929, Oxford-New York 1997.
S. Eisenman (red.), Nineteenth Century Art. A Critical History, London 2001.
H.W. Janson, 19th Century Scuplture, New York 1985.
M. Poprzęcka, Akademizm, Warszawa 1980
G. Naylor, The Arts and Crafts Movement, Cambridge MA 1971.
L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974.
Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1986.
W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1985
W. Juszczak, Malarstwo polskiego modernizmu, Gdańsk 2005.
Elger D., Expressionism: A Revolution in German Art, Köln 2002
M. Porębski, Kubizm. Wprowadzenie do sztuki XX wieku, Warszawa 1980
Porębski M., Granica współczesności 1909-1925, Warszawa 1989
Ch. Baumgarth, Futuryzm, Warszawa 1978.
Lista, G., Futuryzm, Warszawa 2002;
H. Richter, Dadaizm, Warszawa 1983.
P. Strożek, Nic, to znaczy wszystko. Interpretacje niemieckiego dada, Warszawa 2016.
K. Janicka., Surrealizm, Warszawa 1973;
R. Passeron., Encyklopedia surrealizmu, Warszawa 1993
P. Overy, De Stijl, Warszawa 1979
G. Naylor., Bauhaus, Warszawa 1977
A. Turowski, W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979
A. Turowski , Budowniczowie świata, Kraków 2000
P. Krakowski, Sztuka Trzeciej Rzeszy, Kraków 2002
Naród, styl, modernizm, red. J. Purchla, Kraków 2006.
Wystawa Paryska 1925, red. Joanna Sosnowska, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2007.
Wystawa Paryska 1937, red. Joanna Sosnowska IS PAN, Warszawa 2009.
A. Chmielewska , W służbie państwa, społeczeństwa i narodu. „Państwowotwórczy“ artyści plastycy w II Rzeczypospolitej, Warszawa 2006.
I. Luba, Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WS-HS-SNW w USOSweb