Pedagogika porównawcza WNP-PS-POR

Tematyka wykładów:
1. Wprowadzenie do komparatystyki (rys historyczny rozwoju myśli pedagogicznej w tym komparatystyki pedagogicznej w Polsce i na świecie, cele badań porównawczych, podstawowe paradygmaty, pojęcia, konceptualizacje i nowa metodologia badań porównawczych)
2. Omówienie podstawowych cech strukturalnych i programowo-organizacyjnych szkolnictwa wszystkich szczebli z uwzględnieniem przemian światowych. Jak definiowany jest termin „system edukacyjny”, co różni szerokie i wąskie znaczenie tego terminu? W jakich etapach (fazach) dokonywały się przemiany systemów edukacyjnych? Jaką klasyfikację poziomów kształcenia zaproponowała UNESCO? Jakie trzy modele szkolnictwa obowiązkowego występują aktualnie w większości systemów edukacyjnych? Jakie trzy modele szkolnictwa obowiązkowego występują aktualnie w większości systemów edukacyjnych? Jakie można wyróżnić rodzaje struktur szkolnych? Ile trwa ustawowy czas trwania obowiązku szkolnego w krajach rozwiniętych i rozwijających się? W jakim wieku obowiązek ten się rozpoczyna? Jaki jest średni wiek zakończenia obowiązku szkolnego? Co może być podstawą zwolnienia z realizacji obowiązku szkolnego? Jakie dwa typy szkół są charakterystyczne dla szkolnictwa średniego? Jakie zasadnicze modele struktur szkolnictwa wyższego można wyróżnić, co je charakteryzuje?
3. Paradygmaty i reformy oświatowe w świecie współczesnym (szkoły alternatywne, multimedia w edukacji, szkoła ustawicznie doskonalona) Określenie i omówienie współczesnych problemów edukacyjnych w Polsce, przykłady rozwiązań systemowych na świecie.
4. Europejskie wizje „szkoły na miarę dziecka”: m.in. szkoły M. Montessori, C. Freineta, szkoły otwartych klas, metody projektów, szkoły twórcze, koncepcje kształcenia do mistrzostwa, edukacja domowa, innowacje edukacyjne)
5. Główne problemy oświatowe w krajach Unii Europejskiej i innych regionach świata (kompetencje przyszłości, rozwój technologiczny, problemy klimatyczne i zrównoważony rozwój, globalizacja, problem migracji i kształcenie imigrantów)
6. System oświatowy w Polsce a systemy europejskie – analiza porównawcza oraz omówienie reform oświatowych w kontekście toczących się aktualnie debat oraz przemian w edukacji
7. Reformy w systemie kształcenia wyższego w Europie– analiza przemian zachodzących od lat 70-tych w szkolnictwie wyższym w odniesieniu do kształtu szkolnictwa wyższego w Polsce (tradycja czy innowacyjność, akademickość czy uzawodowienie edukacji wyższej, dywersyfikacja dyplomów i instytucji szkolnictwa wyższego, jakość kształcenia i wzajemne uznawanie dyplomów, krytyczna refleksja nad Procesem Bolońskim i jego konsekwencjami dla systemów edukacyjnych w Europie, najnowsze debaty dotyczące szkolnictwa wyższego w Polsce na tle przemian światowych, współczesne modele szkolnictwa wyższego i ich krytyka)
8. System niemiecki (przykład różnych aspektów dywersyfikacji na wszystkich szczeblach szkolnictwa)
9. Systemy oświatowe Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii (przykłady elitaryzmu w oświacie)
10. Francuska wizja szkoły (problem świeckości, indywidualizmu i selekcyjności w oświacie)
11. System holenderski i systemy krajów skandynawskich (przykłady pluralizmu w oświacie)
12. Systemy skandynawskie (Dania i Szwecja)
13. System fiński.
14. Syntetyczne omówienie przemian w oświacie i szkolnictwie wyższym pozostałych regonów Europy w odniesieniu do innych regionów świata - szkolnictwo i krytyczna refleksja nad toczącymi się reformami – synteza przemian od progresywizmu, poprzez esencjalizm, perenializm aż po współczesne koncepcje reformy szkoły.
15. Kształcenie nauczycieli w krajach Unii Europejskiej i w Polsce (rozwiązania systemowe, proces kształcenia, wzajemne uznawanie kwalifikacji i kompetencji, najistotniejsze problemy szkoły współczesnej)