Diagnoza w profilaktyce społecznej i resocjalizacji WNP-PE-DPSR-W-MGR

Efekty kształcenia jakie nabędzie student po zaliczeniu przedmiotu w zakresie:

wiedzy:
Student zna definicje diagnozy z obszaru dziedzin pedagogicznych i nauk współpracujących
z nimi, rodzaje działań poszczególnych etapów diagnozy resocjalizacyjnej w różnych obszarach. Zna rodzaje narzędzi diagnostycznych, procedury ewaluacyjne, podstawy prawne działań resocjalizacyjnych.

umiejętności:
Potrafi konstruować narzędzia diagnostyczne w zależności od określonej sytuacji społecznej oraz posługiwać się gotowymi narzędziami diagnostycznymi. Formułuje wnioski uogólniające i ewaluacyjne w każdym z badanych obszarów.

kompetencji społecznych:
Student w procesie diagnostycznym prezentuje postawę zaangażowania i kreatywności. Student wnikliwie i empatycznie diagnozuje problemy społeczne.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia (syntetycznie opisane stosowane metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji założonych efektów kształcenia):

-udział w wykładzie: 30 godz.
- przygotowanie do zajęć (czytanie tekstów naukowych, przygotowanie pracy zaliczeniowej -prezentacji multimedialnej, aktywność na zajęciach),
- ocenianie ciągłe, egzamin pisemny w formie testu obejmującego treści wykładów.

Kryteria oceniania (Określenie poziomu osiągniecia - wg skali ocen - założonych dla przedmiotu efektów kształcenia; opis składowych oceny końcowej): aktywność na zajęciach, przygotowanie do zajęć, przygotowanie prezentacji multimedialnej, scenariusz zajęć
w oparciu o wskazane metody i techniki, test egzaminacyjny.

Na ocenę 2 (ndst) Student nie opanował treści programowych przedmiotu i nie zrealizował zakładanych przedmiotowych efektów kształcenia. Nie rozumie podstawowych kategorii ani pojęć. Nie jest w stanie wyjaśnić istoty i przyczyn podstawowych dla przedmiotu zjawisk i procesów. Nie potrafi wykorzystać ich do analizy omawianych zagadnień, nie podejmuje także dyskusji na temat ich miejsca i roli w kontekście specyfiki przedmiotu.
Na ocenę 3 (dst) Student opanował podstawowe treści programowe przedmiotu oraz zrealizował w niewielkim zakresie zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Poprawnie definiuje, przynajmniej na jeden z możliwych sposobów, podstawowe kategorie i pojęcia oraz potrafi je wykorzystać do analizy omawianych zjawisk
i procesów. Potrafi podać różnicę między nimi, wyjaśnić przyczynę najważniejszych zjawisk. Wykazuje małe zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu. Nie podejmuje dyskusji na omawiane tematy.
Na ocenę 3+ (dst+) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia na poziomie poprawnym. Definiuje podstawowe kategorie i pojęcia oraz najważniejsze ujęcia teoretyczne. Umie dostrzec złożoność relacji między nimi, nie potrafi jednak wytłumaczyć ich pochodzenia. Potrafi poprawnie zastosować tę wiedzę do analizy omawianych zagadnień. Wykazuje rosnące zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu, włącza się do dyskusji na ten temat.
Na ocenę 4 (db) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Definiuje kategorie, pojęcia oraz ujęcia teoretyczne, umie dostrzec złożoność relacji między nimi, potrafi wytłumaczyć ich pochodzenie i różnice, zastosować tę wiedzę do analizy omawianych zagadnień. Wykazuje stałe zainteresowanie omawianą problematyką, inicjuje dyskusje w zakresie podejmowanej tematyki. Wykazuje zrozumienie dla innych niż własne poglądów, podejmuje dyskusje na ich temat.
Na ocenę 4+ (db+) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Swobodnie definiuje i posługuje się kategoriami, pojęciami oraz ujęciami teoretycznymi. Potrafi dyskutować o złożoności relacji między nimi, odwołując się do ich pochodzenia i różnic, nie ma problemów
z zastosowaniem tej wiedzy do analizy omawianych zagadnień. Dostrzega wielość poglądów na omawiane zagadnienia. Wykazuje duże zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu oraz kierunku studiów. Jest świadomy konieczności poszerzania zdobytej wiedzy.
Na ocenę 5 (bdb) Student opanował treści programowe przedmiotu oraz zrealizował zakładane przedmiotowe efekty kształcenia. Swobodnie definiuje i posługuje się kategoriami, pojęciami oraz ujęciami teoretycznymi. Swobodnie wypowiada się w dyskusjach o złożoności relacji między nimi, odwołując się do ich pochodzenia
i różnic, potrafi krytycznie oceniać podejmowane w dyskusji kwestie. W swych wypowiedziach formułuje własne opinie i sądy, potrafi je precyzyjnie określić. Wykazuje bardzo duże zainteresowanie problematyką analizowaną w ramach przedmiotu. Jest świadomy konieczności poszerzania zdobytej wiedzy, potrafi wskazać jej kierunki i specyfikę.

Spis zalecanych lektur:
1) Ciosek M., Psychologia sądowa i penitencjarna, Warszawa 2000,
2) Ciosek M., Izolacja więzienna, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1993,
3) Ciosek M., Kmiecik K., Psychologia kliniczna: wprowadzenie do psychologii
sądowo-penitencjarnej, skrypt, Gdańsk 1987,
4) Cz., Jedlewski St., Pedagogika resocjalizacyjna, Warszawa 1971,
5) Frączek A., Pojęcie i zakres diagnozy psychologicznej, [w:] Problemy diagnozy psychologicznej w klinice psychiatrycznej, (red.) Susułowska M., „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Psychologiczno-Pedagogiczne”, nr 10 z 1966,
6) Gałecki P., Depko A., Eichstaedt K., Talarowska M., Prognoza społeczno-kryminologiczna – podstawowe zagadnienia, „Seksuologia po Dyplomie – Kwartalnik Specjalistyczny”, nr 3 z 2013,
7) Hołyst B., Podstawy i zakres indywidualnej prognozy kryminologicznej, „Probacja”,
nr 1 z 2013,
8) Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy
i rozwiązania, Wyd. Akademickie "Żak", Warszawa 2006,
9) Kowalczyk M.H., Zabójcy i mordercy. Czynniki ryzyka i możliwości oddziaływań
resocjalizacyjnych, Wyd. Impuls, Kraków 2010,
10) Niewiadomska I., Osobowościowe uwarunkowania skuteczności kary pozbawienia
wolności, Wyd. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2007,
11) Pospiszyl K., Psychopatia, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2000,
12) Wysocka E., Diagnoza w resocjalizacji, Warszawa, Wyd. PWN 2013.
Akty prawne:
1) Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 i 2077
oraz z 2019 r. poz. 730, 858 i 870);
2) Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, (Dz. U. z 2020 r., poz. 523 ze zm.);
3) Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, (Dz. U. z 2018 r. poz. 1542, 1669, 2245 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 125);
4) Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. 1982 Nr 35 poz. 228);
5) Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz.U. 2020 poz. 167);
6) Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz.U. 2003 nr 151 poz. 1469);
7) Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz.U. 2012 poz. 1409);
8) Zarządzenie nr 19/16 Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia 14 kwietnia 2016 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia i organizacji pracy penitencjarnej oraz zakresów czynności funkcjonariuszy i pracowników działów penitencjarnych
i terapeutycznych oraz oddziałów penitencjarnych (nie publikowane).

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-PE-DPSR-W-MGR w USOSweb