Diagnoza w pracy opiekuńczo-wychowawczej WNP-PE-DOW-MGR
Celem przedmiotu jest wyposażenie studentów w wiedzę niezbędną do diagnozowania dzieci i młodzieży w szkole, w rodzinie i placówce opiekuńczo-wychowawczej, zapoznanie z narzędziami diagnostycznymi i sposobami ich wykorzystywania oraz interpretacji.
Studenci poznają teoretyczne podstawy diagnozy opiekuńczo-wychowawczej, metody, techniki i narzędzia stosowane w rozpoznawaniu sytuacji dzieci i młodzieży w środowiskach wychowawczych, w tym diagnozowanie trudności szkolnych i wychowawczych, diagnozowanie w placówce opiekuńczo-wychowawczej, diagnozowanie sytuacji rodzinnej dziecka, diagnoza dziecka krzywdzonego. Omówione będą najważniejsze metody i narzędzia diagnostyczne obejmujące metodę projekcyjną, dialogową, obserwacji, psychometryczną i socjometryczną, a także sposób ich zastosowania i interpretowania zebranych danych, służących do projektowania odpowiedniego oddziaływania pedagogicznego.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy student:
W01- zna elementy diagnozy zasady diagnozy poszczególnych środowisk wychowawczych dzieci i młodzieży, metody, techniki i narzędzia stosowane w diagnozie opiekuńczo wychowawczej
W zakresie umiejętności student:
U01 - potrafi dobierać lub tworzyć oraz stosować odpowiednie narzędzia diagnostyczne;
U02 - umie odczytywać, analizować i interpretować otrzymane wyniki diagnozy i planować na ich podstawie odpowiednie działania pedagogiczne i wychowawcze w zależności od rozpoznanych potrzeb
w zakresie kompetencji student:
K01 - jest gotów do budowania i utrzymywania właściwego kontaktu diagnostycznego w poszanowaniu wartości i podmiotowości osób diagnozowanych
Kryteria oceniania
Na ocenę 2,0 student: nie zna elementów diagnozy, jej zasad, metod, technik i narzędzi stosowanych w diagnozie opiekuńczo wychowawczej, nie potrafi dobierać i ani stosować narzędzi diagnostycznych; nie umie odczytywać, analizować i interpretować wyników diagnozy i ani planować na ich podstawie odpowiednich działań; nie jest gotów do budowania i utrzymywania właściwego kontaktu diagnostycznego w poszanowani wartości i podmiotowości osób diagnozowanych
Na ocenę 3,0 student: wymienia elementy diagnozy opiekuńczo-wychowawczej, jej metody i narzędzia; umie dobierać i stosować podstawowe narzędzia oraz na ich podstawie potrafi stawiać z pomocą grupy i wykładowcy trafne diagnozy w oparciu o narzędzia diagnostyczne; potrafi proponować proste działania opiekuńczo-wychowawcze w zależności od rozpoznanych potrzeb; jest gotów do budowania kontaktu diagnostycznego
Na ocenę 3,5 student: wymienia elementy diagnozy opiekuńczo-wychowawczej, jej metody, narzędzia oraz zasady stosowania w poszczególnych środowiskach wychowawczych; umie dobierać lub tworzyć i stosować podstawowe narzędzia w obrębie jednej metody; potrafi stawiać trafne diagnozy w oparciu o narzędzia diagnostyczne oraz projektować działania opiekuńczo-wychowawcze w zależności od rozpoznanych potrzeb; jest gotów do budowania i utrzymywania właściwego kontaktu diagnostycznego
Na ocenę 4,0 student: wymienia i opisuje elementy diagnozy opiekuńczo-wychowawczej, jej metody, narzędzia oraz zasady diagnozy poszczególnych środowisk wychowawczych; dobiera lub tworzy i stosuje odpowiednie do podmiotu i przedmiotu diagnozy, metody, techniki i narzędzia diagnostyczne: potrafi stawiać trafne diagnozy w oparciu o uzyskane wyniki i wiedzę oraz potrafi projektować działania opiekuńczo-wychowawcze sprzyjające zaspokojeniu rozpoznanych potrzeb podmiotu diagnozy; jest gotów do budowania i utrzymywania właściwego kontaktu diagnostycznego w poszanowani wartości i podmiotowości osób diagnozowanych
Na ocenę 4,5 student wymienia, opisuje elementy diagnozy opiekuńczo-wychowawczej, jej metody, techniki narzędzia, zasady diagnozowania różnych środowisk wychowawczych oraz przedstawia sposoby ich stosowania; dobiera, tworzy i stosuje odpowiednie do podmiotu i przedmiotu diagnozy, metody, techniki i narzędzia diagnostyczne a uzyskane wyniki trafnie interpretuje w kontekście potrzeb indywidualnych i rozwojowych oraz potrafi projektować złożone działania opiekuńczo-wychowawcze sprzyjające zaspokojeniu rozpoznanych potrzeb podmiotu diagnozy z uwzględnieniem różnych środowisk wychowawczych; jest gotów do budowania i utrzymywania właściwego kontaktu diagnostycznego w poszanowaniu wartości i podmiotowości osób diagnozowanych.
Na ocenę 5,0 student: na podstawie wiedzy wyniesionej z wykładów i pogłębionej o literaturę przedmiotu sprawnie porusza się terminologii i metodologii przeprowadzania procesu diagnostycznego, wyjaśnia zalety i wady poszczególnych metod, technik i narzędzi stosowanych w diagnostyce opiekuńczo-wychowawczej oraz wyczerpująco przedstawia zasady diagnozowania w różnych środowiskach wychowawczych; potrafi stawiać trafne diagnozy w oparciu o narzędzia diagnostyczne, techniki diagnostyczne i wiedzę praktyczną oraz wyniesioną z literatury przedmiotu, uwzględnia przy tym wszystkie obszary i elementy diagnozy pełnej; dobiera, tworzy i stosuje odpowiednie do podmiotu i przedmiotu diagnozy, metody, techniki i narzędzia diagnostyczne a uzyskane wyniki poddaje krytycznej i analitycznej interpretacji w kontekście potrzeb indywidualnych i rozwojowych, dostrzegając i wyjaśniając zależności między nimi; wyróżnia się kreatywnością i wszechstronnym spojrzeniem w projektowaniu złożonych działań opiekuńczo-wychowawczych sprzyjających zaspokojeniu rozpoznanych potrzeb podmiotu diagnozy z uwzględnieniem współpracy z innymi specjalistami; wyróżnia się gotowością do budowania i utrzymywania właściwego kontaktu diagnostycznego w poszanowaniu wartości i podmiotowości osób diagnozowanych.
Efekty uczenia się są weryfikowane na bieżąco podczas zajęć i sprawdzania przygotowania studenta do uczestnictwa w zajęciach oraz przez pracę pisemną na koniec semestru.
Na ocenę końcową składają się:
twórcza aktywność na zajęciach – na każdych zajęciach można otrzymywać punkty za przygotowanie do zajęć i prezentację swojej wiedzy i wniosków (50% oceny końcowej)
- przygotowanie indywidualnego projektu: diagnozy opiekuńczo-wychowawczej z wykorzystaniem minimum 3 narzędzi diagnostycznych z obrębie minimum 2 różnych metod diagnostycznych(50% oceny końcowej)
Obecność na zajęciach jest obowiązkowa - dopuszczalne są dwie nieobecności (usprawiedliwione lub nieusprawiedliwione). Każda dodatkowa nieobecność skutkuje obniżeniem oceny końcowej o 0,5 stopnia, ponieważ uniemożliwia bieżącą weryfikację efektów uczenia się.
Student ma prawo uzupełnić dodatkową nieobecność poprzez przygotowanie się z treści realizowanej na zajęciach, w których nie uczestniczył i odpowiedź ustną z tych treści podczas dyżuru wykładowcy.
Literatura
Literatura podstawowa:
Jarosz E., Wysocka E. (2007), Diagnoza psychopedagogiczna. podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa
Jarosz E. (2006), Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Warszawa
Skałbania B. (2011), Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiazania praktyczne, Kraków
Gurycka, A. (1990), Błąd w wychowaniu, Warszawa.
Guziuk-Tkacz,M.: Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice. Warszawa 2011
Pozycje podawane na bieżąco podczas realizacji zajęć
Literatura uzupełniająca:
Herbert M. (2004), Rozwój społeczny ucznia. Rozpoznanie potrzeb dzieci i ich problemów. GWP, Gdańsk.
Frydrychowicz A., (1996), Rysunek rodziny. Projekcyjna metoda badania stosunków rodzinnych. Warszawa.
Socha W. (1984), Wybrane problemy z diagnostyki i organizacji środowiska wychowawczego. Lublin.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: