Trening umiejętności wychowawczych WNP-P-WWRD-TUW
Treści warsztatów obejmują omówienie i ćwiczenia dotyczące:
- Określanie uczuć i potrzeb, wyrażania ich w dialogu – komunikacja empatyczna.
- Sposoby zachęcania do współpracy. Technika FU/PO. Komunikaty, które osłabiają.
- Umiejętność formułowania opisu zdarzeń, faktów, zamiast używania ocen.
- Aktywne słuchanie, parafraza, język „ja”, język „ty”, mowa ciała.
- Stawianie granic, asertywność, „miękka” odmowa.
- Wyrażanie uznania, pochwała opisowa.
- Wyrażanie wdzięczności. Formułowanie próśb.
- Konsekwencje, zadośćuczynienie zamiast kar.
- Konstruktywne rozwiazywanie problemów.
- Wspieranie wielostronnego rozwoju, bez etykiet, łatek.
- Budowanie poczucia własnej wartości, samodzielności
Trening obejmuje aktywne metody pracy: ćwiczenia indywidualne i w grupie, scenki, dzielenie się doświadczeniem przeszłym i obecnym, autorefleksja. a także krótkie wykłady - omówienie zagadnień psychologicznych związanych z poruszaną problematyką. Dzięki omówieniu mechanizmów budowania relacji, intencji, postaw i różnych sposobów komunikacji, Studenci uzyskują rozeznanie, co wzmacnia relacje międzyludzkie i budowanie więzi w rodzinie, a co osłabia.
Otrzymują konkretne narzędzia - techniki komunikacji. Dostają karty pracy do przeprowadzania ćwiczeń, z praktycznymi informacjami z danego tematu, które mogą być pomocne do wykorzystania w ich własnej pracy psychoedukacyjnej, a także w dzieleniu się z bliskimi.
Celem treningu jest ukazanie Studentom, że skuteczność wychowania w znacznym stopniu zależy od osoby wychowującego - oznacza to, że aby zmienić dziecko, często należy zacząć od zmiany siebie.
Nabyta wiedza i umiejętności w trakcie treningu, mają na celu służyć Studentom w umacnianiu rodziny w jej prawidłowym funkcjonowaniu poprzez kształtowanie, naprawę i ochronę więzi emocjonalnych, budowanie klimatu zaspokajającego różnorodne potrzeby, głównie miłości, bezpieczeństwa, akceptacji, przynależności, wsparcia.. Dotyczy to rodzin własnych, a także udzielaniu innym pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się w zakresie wiedzy:
1. Zna zasady budowania relacji pomiędzy rodzicami a dziećmi - prawidłowości i zakłócenia.
2. Zna i rozumie zasady przeprowadzania treningów umiejętności wychowawczych.
3. Posiada podstawową wiedzę dotyczącą procesów komunikacji interpersonalnej (w rodzinie).
Efekty uczenia się w zakresie umiejętności:
1. Potrafi planować i realizować treningi umiejętności wychowawczych, społecznych, których celem jest zwiększanie potencjału rodziny, integracja i włączenie społeczne.
Efekty uczenia się w zakresie kompetencji społecznych:
1. Jest gotów do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji wewnątrz rodziny oraz jej miejsca w środowisku.
Kryteria oceniania
Obecność Studenta na zajęciach jest obowiązkowa i jest warunkiem zaliczenia. W przypadku opuszczenia więcej niż 20 % zajęć (niezależnie od powodu) student zobowiązany jest do zaliczenia tych nieobecności poprzez zapoznanie się z danym tematem ze wskazanych przez wykładowcę książek i odpowiedź ustną. Obecność na zajęciach, aktywny w nich udział, lektura pozycji obowiązkowych, umożliwia bieżącą weryfikację poziomu opanowania efektów uczenia się
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Faber A., Mazlish E. (2013), Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina
2. Rosenberg M. B. (2016), Porozumienie bez przemocy: o języku życia, Wydawnictwo Czarna owca
Literatura uzupełniająca:
1. Faber A., Mazlish E. (2017), Rodzeństwo bez rywalizacji. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina
2. Sakowska J. (1999), Szkoła dla Rodziców i Wychowawców. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN
3. Sakowska J., Puchała E. (2003), Szkoła dla Rodziców i Wychowawców cz.2. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN
4. Faber J., King J.(Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina
5. Pulikowski J. (2011), Jak budować więzi w rodzinie. Kraków: Wydawnictwo Fides
6. Neufeld G., Mate G. (2019), Więź. Dlaczego rodzice powinni być ważniejsi od kolegów. Łódź: Wydawnictwo Galaktyka
7. Hart S., Kindle Hodson V. (2012), Szanujący Rodzice, Szanujące Dzieci. Wydawnictwo MiND
8. Fijewska-Król M. (2001), Stanowczo, łagodnie, bez lęku. Wydawnictwo Intra 9. Fisher R., Ury W., Patton B. (2016), Dochodząc do TAK. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
10. Kępka M.M. (2017), Błogosławiąca Komunikacja. Błogposławiące Rodzicielstwo. Warszawa RabbuniMM
11. Kępka M. (2023), Wzmacniaki. Jak komunikować się empatycznie? Warszawa :Błogosławiąca Komunikacja RabbuniMM
12. Kępka M.M. (2024), Chrześcijańskie spojrzenie na trzy wymiary Porozumienia Bez Przemocy Marshalla B. Rosenberga. Warszawa: Błogosławiąca Komunikacja RabbuniMM
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: