Funkcjonalna ocena widzenia u małych dzieci WNP-P-WWRD-OWMD
Realizacja przedmiotu służy:
- uzyskaniu przez Studentów wiedzy o założeniach rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, podstawach okulistyki, uwarunkowaniach biopsychospołecznych utraty/uszkodzenia wzroku, organizacji modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących,
- zapoznaniu Studentów z wybranymi metodami diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością,
- nabyciu przez Studentów umiejętności wykorzystywania wiedzy teoretycznej z zakresu podstaw okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; wpływu chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe,
- wyposażeniu Studentów w praktyczne umiejętności stosowania metod diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, planowania i wykorzystywania właściwych metod i technik usprawniania widzenia,
- wyposażeniu Studentów w kompetencje społeczne sprzyjające wykorzystaniu zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty przedmiotowe w zakresie wiedzy:
Efekt przedmiotowy 1. - E.1WW.W1, E.1WW.W2, E.1WW.W3, E.1WW.W4.
Efekty przedmiotowe w zakresie umiejętności:
Efekt przedmiotowy 2. - E.1WW.U1, E.1WW.U2, E1WW.U3.
Efekty przedmiotowe w zakresie kompetencji społecznych:
Efekt przedmiotowy 3. - E.1WW.K2.
Efekty przedmiotowe w zakresie wiedzy:
Efekt przedmiotowy 1.
Student charakteryzuje w sposób pogłębiony uwarunkowania biopsychospołeczne utraty/uszkodzenia wzroku, opisuje założenia rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, identyfikuje rozwój widzenia i podstawowe sprawności wzrokowe.
Efekt przedmiotowy 2.
Student różnicuje organizację i strategie oddziaływań terapeutycznych oparte na rekomendowanych praktykach w odniesieniu do modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Efekt przedmiotowy 3.
Student identyfikuje metody diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Efekty przedmiotowe w zakresie umiejętności:
Efekt przedmiotowy 4.
Student wykorzystuje podstawy okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; określa wpływ chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe.
Efekt przedmiotowy 5.
Student stosuje metody diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, planuje i wykorzystuje właściwe metody i techniki usprawniania widzenia.
Efekty przedmiotowe w zakresie kompetencji społecznych:
Efekt przedmiotowy 6.
Student jest gotowy do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
Kryteria oceniania
Ocena 3.0 (dst)
Student charakteryzuje w sposób elementarnie pogłębiony uwarunkowania biopsychospołeczne utraty/uszkodzenia wzroku, z trudem opisuje założenia rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, z błędami identyfikuje rozwój widzenia i podstawowe sprawności wzrokowe.
Student z trudem różnicuje organizację i strategie oddziaływań terapeutycznych oparte na rekomendowanych praktykach w odniesieniu do modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student z błędami identyfikuje metody diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student z trudem wykorzystuje podstawy okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; z błędami określa wpływ chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe.
Student z trudem stosuje metody diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, z trudem planuje i wykorzystuje właściwe metody i techniki usprawniania widzenia.
Student jest w stopniu elementarnym gotowy do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
Ocena 3.5 (dst plus)
Student charakteryzuje w sposób dostatecznie pogłębiony uwarunkowania biopsychospołeczne utraty/uszkodzenia wzroku, dostatecznie opisuje założenia rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, dostatecznie identyfikuje rozwój widzenia i podstawowe sprawności wzrokowe.
Student dostatecznie różnicuje organizację i strategie oddziaływań terapeutycznych oparte na rekomendowanych praktykach w odniesieniu do modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student dostatecznie identyfikuje metody diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student dostatecznie wykorzystuje podstawy okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; dostatecznie określa wpływ chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe.
Student dostatecznie stosuje metody diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, dostatecznie planuje i wykorzystuje właściwe metody i techniki usprawniania widzenia.
Student jest w stopniu dostatecznym gotowy do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
Ocena 4.0 (db)
Student charakteryzuje w sposób zadowalająco pogłębiony uwarunkowania biopsychospołeczne utraty/uszkodzenia wzroku, dość dobrze opisuje założenia rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, zadowalająco identyfikuje rozwój widzenia i podstawowe sprawności wzrokowe.
Student zadowalająco różnicuje organizację i strategie oddziaływań terapeutycznych oparte na rekomendowanych praktykach w odniesieniu do modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student dość dobrze identyfikuje metody diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student zadowalająco wykorzystuje podstawy okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; dość dobrze określa wpływ chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe.
Student dość dobrze stosuje metody diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, zadowalająco planuje i wykorzystuje właściwe metody i techniki usprawniania widzenia.
Student jest w stopniu zadowalającym gotowy do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
Ocena 4.5 (db plus)
Student charakteryzuje w sposób odpowiednio pogłębiony uwarunkowania biopsychospołeczne utraty/uszkodzenia wzroku, dobrze opisuje założenia rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, właściwie identyfikuje rozwój widzenia i podstawowe sprawności wzrokowe.
Student odpowiednio różnicuje organizację i strategie oddziaływań terapeutycznych oparte na rekomendowanych praktykach w odniesieniu do modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student dobrze identyfikuje metody diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student właściwie wykorzystuje podstawy okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; dobrze określa wpływ chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe.
Student dobrze stosuje metody diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, właściwie planuje i wykorzystuje właściwe metody i techniki usprawniania widzenia.
Student jest w stopniu odpowiednim gotowy do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
Ocena 5.0 (bdb)
Student charakteryzuje w sposób w pełni pogłębiony uwarunkowania biopsychospołeczne utraty/uszkodzenia wzroku, bardzo dobrze opisuje założenia rehabilitacji wzroku osób słabowidzących, w pełni identyfikuje rozwój widzenia i podstawowe sprawności wzrokowe.
Student w pełni różnicuje organizację i strategie oddziaływań terapeutycznych oparte na rekomendowanych praktykach w odniesieniu do modelu świadczeń rehabilitacyjnych na rzecz dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student bardzo dobrze identyfikuje metody diagnozy, oceny i usprawniania widzenia dzieci słabowidzących, w tym ze złożoną niepełnosprawnością.
Student kompletnie wykorzystuje podstawy okulistyki w pracy z małym słabowidzącym dzieckiem; bardzo dobrze określa wpływ chorób i zaburzeń układu wzrokowego na rozwój widzenia i jego funkcjonowanie wzrokowe.
Student bardzo dobrze stosuje metody diagnozy zaburzeń i oceny nieprawidłowości funkcjonowania wzrokowego małych słabowidzących dzieci, bardzo dobrze planuje i wykorzystuje właściwe metody i techniki usprawniania widzenia.
Student jest w pełni gotowy do wykorzystania zdobytej wiedzy do analizy sytuacji słabowidzącego dziecka i jego rodziny oraz do podejmowania skutecznych działań wspomagających rozwój dziecka i podnoszących jakość życia rodziny.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: