Psychologia wychowania i edukacji WNP-P-PPN-PWEC

PP_PWE_3, PP_PWE_4, PP_PRD_3

Wiedza – Student będzie wiedział:
Podstawowe teorie dotyczące rozwoju emocjonalnego, społecznego i moralnego dzieci i młodzieży.
Jakie czynniki wpływają na rozwój motywacji wewnętrznej, autonomii oraz samooceny uczniów.
W jaki sposób relacje nauczyciel-uczeń oraz normy i wartości kształtowane w środowisku szkolnym wpływają na edukację i wychowanie.
Jakie są skuteczne strategie interwencyjne wspierające regulację emocji, komunikację i współpracę w klasie.
Jak sztuka i kreatywność mogą być wykorzystane do rozwoju emocjonalnego i społecznego uczniów.
W jaki sposób edukacja emocjonalna może służyć zapobieganiu konfliktom w szkole.
Jak różnorodność i inkluzja wpływają na funkcjonowanie klasy i jak skutecznie zarządzać środowiskiem wielokulturowym.
Jakie są metody wzmacniania autorytetu nauczyciela i rodzica oraz jak autorytet wpływa na proces wychowawczy.

Umiejętności – Student będzie potrafił:
Diagnozować potrzeby uczniów w zakresie rozwoju emocjonalnego, społecznego i edukacyjnego.
Projektować i wdrażać interwencje edukacyjne dostosowane do różnych grup wiekowych.
Tworzyć warsztaty i programy wsparcia rozwijające kompetencje emocjonalne, społeczne i motywacyjne uczniów.
Wzmacniać relacje nauczyciel-uczeń poprzez skuteczne strategie komunikacyjne i budowanie zaufania.
Promować autonomię i samodzielność uczniów w procesie uczenia się.
Rozpoznawać i wzmacniać samoocenę uczniów oraz wspierać rozwój pozytywnego obrazu siebie.
Dostosowywać strategie wychowawcze do potrzeb klasy oraz środowiska szkolnego.
Wspierać nauczycieli i rodziców w zakresie skutecznego budowania autorytetu i motywowania uczniów.
Tworzyć inkluzyjne środowisko szkolne, uwzględniające potrzeby uczniów z różnych środowisk kulturowych i społecznych.

Kompetencje społeczne – Student nabędzie umiejętności:
Efektywnej komunikacji i współpracy z nauczycielami, uczniami i rodzicami.
Konstruktywnego rozwiązywania konfliktów w środowisku edukacyjnym.
Empatycznego podejścia do trudności emocjonalnych i społecznych uczniów.
Krytycznego myślenia i analizy sytuacji wychowawczych oraz doboru odpowiednich metod interwencyjnych.
Promowania wartości takich jak tolerancja, szacunek i współpraca w klasie.
Świadomego kształtowania klimatu klasy, sprzyjającego rozwojowi uczniów i ich poczuciu bezpieczeństwa.
Współpracy interdyscyplinarnej z psychologami, pedagogami, nauczycielami i innymi specjalistami wspierającymi rozwój dzieci i młodzieży.

Student w grupie przygotowuje i prezentuje podczas ćwiczeń studium interwencji z tematu omawianego podczas ćwiczeń; aktywnie uczestniczy w zajęciach, angażuje się w zadania; test wiedzy na koniec semestru
Skala:
0-50% - ndst
51-60% - dst
61-70% - dst+
71-80% - db
81-90% db+
91-100% - bdb

Kryteria oceniania ćwiczeń
Ocena 5 (bardzo dobry)
Student wykazuje pełne zrozumienie omawianych zagadnień i potrafi zastosować wiedzę w praktyce.
Przedstawia kompleksową i spójną analizę problemu, uwzględniając różne perspektywy teoretyczne i praktyczne.
Opracowuje kreatywne, dobrze uzasadnione interwencje i warsztaty dostosowane do grupy docelowej.
Wykazuje umiejętność krytycznego myślenia, ocenia skuteczność proponowanych działań i dostrzega ich ograniczenia.
Język wypowiedzi jest precyzyjny, merytoryczny i uporządkowany, a argumentacja logiczna.
Potrafi samodzielnie proponować innowacyjne rozwiązania dostosowane do indywidualnych potrzeb uczniów, nauczycieli i rodziców.

Ocena 4+ (dobry plus)
Student dobrze rozumie zagadnienia i poprawnie je stosuje w praktyce.
Przedstawia logicznie skonstruowaną analizę problemu, choć może brakować głębszej refleksji.
Opracowuje wartościowe interwencje i warsztaty, ale nie wszystkie aspekty są w pełni dopracowane.
Posługuje się poprawnym językiem merytorycznym, choć czasem brakuje precyzji lub wyczerpującej argumentacji.

Ocena 4 (dobry)
Student wykazuje podstawowe zrozumienie tematu i potrafi go stosować w praktyce.
Analiza problemu jest poprawna, ale może być schematyczna i niezbyt pogłębiona.
Opracowane interwencje i warsztaty są poprawne, lecz mogą brakować bardziej indywidualnego podejścia.
Argumentacja jest logiczna, ale nie zawsze pełna lub spójna.
Wypowiedzi są poprawne językowo, ale mogą zawierać drobne nieścisłości terminologiczne.

Ocena 3+ (dostateczny plus)
Student zna podstawowe pojęcia, ale ma trudności z ich zastosowaniem w praktyce.
Analiza problemu jest ogólna i powierzchowna, bez głębszego odniesienia do teorii.
Opracowane interwencje mają braki merytoryczne, mogą być schematyczne lub nieadekwatne do grupy docelowej.
W argumentacji pojawiają się nieliczne błędy, a wypowiedź jest mniej precyzyjna.

Ocena 3 (dostateczny)
Student wykazuje ograniczoną znajomość tematu i nie potrafi w pełni zastosować teorii w praktyce.
Analiza problemu jest schematyczna, brakuje w niej odniesień do literatury i krytycznego myślenia.
Proponowane interwencje są niekompletne, ogólne lub nieodpowiednio dobrane do problemu.
Wypowiedź zawiera liczne nieścisłości merytoryczne i terminologiczne.

Ocena 2 (niedostateczny)
Student nie zna lub nie rozumie kluczowych zagadnień.
Nie potrafi przełożyć wiedzy teoretycznej na praktykę.
Opracowane interwencje są niespójne, niepoprawne lub całkowicie nieadekwatne.
Wypowiedzi są chaotyczne, nieuporządkowane i pełne błędów merytorycznych.
Nie wykazuje umiejętności analizy i interpretacji problemów edukacyjnych.

LITERATURA PODSTAWOWA
Bakiera, L. (2019). Wychowanie i rodzicielstwo, styl wychowania i styl rodzicielski. Analiza terminologiczna. Psychologia Wychowawcza, 58, 60-72.
Bowlby, J. (2007). Przywiązanie. Warszawa: WN PWN.
Brzezińska, A.I. (2000). Psychologia wychowania. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (s. 227–257). Gdańsk: GWP.
Covington, M.V., Manheim Teel, K. (2004). Motywacja do nauki [tłum. S. Pikiel]. Gdańsk: GWP.
Dołęga, Z. (2010). Psychologiczne podstawy i społeczny aspekt wychowania integrującego. Oficyna Wydawnicza AFM.
Dzierzgowska, I. (2011). Jak uczyć metodami aktywnymi. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna.
Grzegorzewska I. (2012). Emocje w procesie uczenia się i nauczania. „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 1(57), s. 39-48.
Kadzikowska-Wrzosek, R. (2010). Wolna wola w świetle badań” współczesnej psychologii nad procesami samoregulacji i samokontroli. Psychologia Społeczna, 54, 330–344.
Kardaras N. (2018). Dzieci ekranu. Jak uzależnienie od ekranu przejmuje kontrolę nad naszymi dziećmi – I jak wyrwać je z transu. Warszawa: CeDeWu.
Lubiewska, K. (2019). Przywiązanie. W kontekście wrażliwości rodzicielskiej, socjalizacji oraz wpływów kulturowych. Warszawa: WN PWN.
Łukaszewski, W. (2004). Motywacja w najważniejszych systemach teoretycznych. W: J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, t. 2 (s. 426-440). Gdańsk: GWP.
Martowska, K., Knopp, K. (2018). Sposoby pomiaru inteligencji emocjonalnej (s. 171-219). W H. Gasiul (red.), Metody badania emocji i motywacji. Warszawa: Difin.
Modrzyński R. (2021). Nowe uzależnienia młodego pokolenia. Od przyjemności do przymusu. Warszawa: Difin.
Przetacznik-Gierowska, M., Włodarski, Z. (2002). Psychologia wychowawcza. T.2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rybicka K., Plebański S. (red.) (2017). Sterowanie uczącym się mózgiem, Kalisz: Wydawnictwo KTPN.
Schier, K. (2014). Dorosłe dzieci. Psychologiczna problematyka odwrócenia ról w rodzinie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar
Strelau, J. (2007). Psychologia. T. 1. (rozdz. 12). Gdańsk: GWP.
Zimbardo P.G., Johnson R.L., McCann V. (2010). Psychologia: Kluczowe koncepcje, t. 2 Motywacja i uczenie się. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
Anglart-Maciejewska M., Wpływ emocji i inteligencji emocjonalnej na postępy w nauce, dostęp: https://www.edukacja.edux.pl/p-6542-wplyw-emocji-i-inteligencji-emocjonalnej.php
Posłuszna-Owcarz M. (2016). Emocje a uczenie się. [w:] B. Płaczkiewicz (red.) Nauczyciel, rodzic i uczeń w przestrzeni edukacyjnej. Zeszyty Naukowe KSW, t. XLIII, SERIA C, Nauki Pedagogiczne Kujawska Szkoła Wyższa we Włocławku, s.15-25, ISSN 2543-585X
Szymczak J. (2012). Świadome i autentyczne uczestniczenie w procesie uczenia się. Specyfika i znaczenie strategii uczenia się. Repozytorium UKW, dostęp: https://repozytorium.ukw.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/1762/Joanna%20Szymczak%20Swiadome%20i%20autentyczne%20uczestniczenie%20w%20procesie%20uczenia%20sie%20Specyfika%20i%20znaczenie%20strategii%20uczenia%20sie.pdf?sequence=1&isAllowed=y

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-P-PPN-PWEC w USOSweb