Logopedia kliniczna i szkolna z przygotowaniem dydaktyczno-metodycznym IV WNP-P-LKISZ-IV-JB

Podstawy zaliczenia:
- Uczestnictwo w zajęciach (co najmniej 80%);
- Aktywność świadcząca o znajomości literatury przedmiotu –
Zaliczenie Egzaminu pisemnego -
ndst – poniżej 60%;
dst– 60%-68%;
dst plus – 69%-77%;
db – 78%-85%;
db plus – 86%-90%;
bdb – 91%-100%

niedotyczy

Affolter F., Spostrzeganie, rzeczywistość, język, WSiP, Warszawa 1997
Baron-CohenS. , Autyzm. Fakty, Kraków 1997, s. 51.
Bełszyński J. red., Terapie wspomagające rozwój osób z autyzmem, Oficyna Wydawnicza „Impuls” , Kraków 2005
BłeszyńskiJ. , Mowa i język dzieci z autyzmem, Słupsk 1998, s. 84.
Bobkowicz-LewartowskaL. , Autyzm dziecięcy - zagadnienia diagnozy i terapii, Kraków 2000, ss. 47, 55, 61-62.
Gałkowski T. , Autyzm, (w:) T. Gałkowski, T. Tarkowski, T. Zaleski, Diagnoza i terapia zaburzeń mowy, Lublin 1993, s. 176.
Jaklewicz H., Autyzm wczesnodziecięcy. Diagnoza, przebieg, leczenie, GWP, Gdańsk 1993
Knill M. i Ch., Programy Aktywności - Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja; Dotyk i komunikacja, CMPPP MEN, Warszawa 1997.
Konstantareas M.M. , Blackstock E.B., Webster C.D. , Autyzm, Warszawa 1992, ss. 78-79.
Lovaas I., Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo, WSiP, Warszawa 1993.
Martinsen H. i Stephen von Tetzchner, Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Stowarzyszenie „Mówić bez słów”, Warszawa 2002.
MinczakiewiczE . , Rozwój umiejętności komunikacyjnych dzieci autystycznych, Szkoła Specjalna 1998/2, ss. 67-68.
Pisula E., Małe dziecko z autyzmem - diagnoza i terapia, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005
Pisula E. , Autyzm - fakty, wątpliwości, opinie, Warszawa 1993, s. 62.
Schopler E., Reichler R. J., Lansing M.D., Marcus L.M. Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych, GWP, Gdańsk 1994.
Schopler E., Reichler R. J., Lansing M.D., Marcus L.M., Metody Nauczania dla Rodziców i Profesjonalistów , GWP, Gdańsk 1994.
StrzyżewskiW. , Zaburzenia mowy i języka w schorzeniach psychiatrycznych, (w:) A. Pruszewicz, Foniatria kliniczna, Warszawa 1992, s. 285.
Walczkowska – Dutka M., Program nauki komunikacji dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, Oficyna Wydawnicza „Impuls” , Kraków 2005.
Sadowska E. Zaburzenia komunikacji w autyzmie - podstawowe trudności diagnozy i terapii logopedycznej. Poradnik Językowy. 2011, 9, s. [36]-51
Cychowska M. Zastosowanie komunikacji alternatywnej i wspomagającej w pracy z dzieckiem z autyzmem - z doświadczenie młodego nauczyciela, Szkoła Specjalna. 2010, 5, s. 375-379

Gałkowski T., Zaburzenia komunikacji u dzieci z autyzmem [w:] red. S. Grabias Zaburzenia mowy, Lublin, UMCS, 2001. s. 357-363
Czyż I. Problemy komunikacji u dzieci z cechami autystycznymi [w:] red. K. Barłóg, Dziecko niepełnosprawne w programach oddziaływań wyrównawczy
h. Rzeszów , UR, 2007, s. 178-191 .
Otapowicz D., Twórczość plastyczna jako środek budowania kontaktu i komunikacji z dzieckiem autystycznym, Edukacja. 2009, 3, s. 104-109.
Cychowska M. , Zastosowanie komunikacji alternatywnej i wspomagającej w pracy z dzieckiem z autyzmem - z doświadczeń młodego nauczyciela , Szkoła Specjalna. 2010, 5, s. 375-379.
von Tetzchner i Martinsen H. 2002; J. J. Błeszyński, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Impuls, Kraków, 2008.
Kwasiborska-Dudek, Emiluta-RozyaD, Diagnoza i terapia logopedyczna małego dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD), Harmonia, Gdańsk, 2020.
Attwood, T. (2006). Zespół Aspergera. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka
Błeszyński, J. (red.). (2008). Alternatywne i wspomagające metody komunikacji. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Danielewicz, D., Pisula, E. (red.). (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
Kaczmarek, B.B., Wojciechowska, A. (2015). Autyzm i AAC. Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls
Błeszyński J. (2021), Co osoby z autyzmem mówią nam o autyzmie. UMK Toruń.
Błeszyński J. (2023) Co osoby z autyzmem mówią nam o edukacji
Pietras, T., Witusik, A., Gałecki, P. (2009). Autyzm-epidemiologia, diagnoza i terapia. Wrocław: Wydawnictwo Continuo
Pisula, E. (2005). Małe dziecko z autyzmem. Gdańsk: GWP
Pisula, E. (2010). Autyzm, przyczyny, symptomy, terapia. Gdańsk: Wyd. Harmonia
Pisula, E., Danielewicz, D. (red.) (2005). Wybrane formy terapii i rehabilitacji osób z autyzmem. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Schopler, E., Reichler, R., J., Bashford, A., Marcus, L., M. (1995). Profil Psychoedukacyjny. Gdańsk: SPOA.

Schopler, E., Reichler, R., Lansing, M. (1995). Techniki nauczania dla rodziców i profesjonalistów. Gdańsk: SPOA.
Schopler, E., Lansing, M., Waters, L. (1995). Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych. Gdańsk: SPOA.
Seria „Żyć z autyzmem” Warszawa: Wyd. Fundacja Synapsis i Fraszka Edukacyjna
Sundberg, M. (2015). VB-MAPP. Ocena osiągania kamieni milowych rozwoju i planowanie terapii. Warszawa: Fundacja SCOLARIS
Błeszyński J. (2021) Co osoby z autyzmem mówi nam o sobie. Raport z badań. UMK, Toruń,
Błeszyński J. (2023), Co osoby z autyzmem mówią nam o edukacji. Raport z badań. UKSW, Warszawa.
Błeszyński J. (2011), Autyzm a niepełnosprawność intelektualna...Harmonia, Gdańsk.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNP-P-LKISZ-IV-JB w USOSweb