Odwołania do przeszłości w środkowoeuropejskiej architekturze sakralnej XVI i pierwszej połowy XVII w. WNHS-ODKS-OPŚ
Wykład problemowy poświęcony zagadnieniu nawiązań do przeszłości w środkowoeuropejskiej architekturze sakralnej wieku XVI i 1. poł. XVII wieku.
Zakres tematów podejmowanych w trakcie zajęć:
Europa środkowa w XVI-1.poł. XVII wieku: geografia historyczna, zarys sytuacji politycznej i religijnej.
Tradycja i innowacyjność w architekturze wczesnonowożytnej; próby definicji.
Stosunek do własnej przeszłości w świetle historiografii i najważniejszych realizacji architektonicznych z terenów Italii.
Stosunek Kościoła w okresie reformy trydenckiej do recepcji antyku i średniowiecznej tradycji w budownictwie.
Architektura jako manifestacja wyznania - poszukiwania formy świątyni właściwej dla katolików i protestantów na terenie krajów habsburskich i księstw Rzeszy.
Między tradycją a innowacją. Architektura sakralna w Rzeczypospolitej wieku XVI i 1. poł. XVII wieku.
Znaczenie tradycji budowlanej w architekturze cerkiewnej na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej w 1. poł. XVII wieku.
Recepcja form antycznych i ciągłość tradycji a konfraternie budowniczych w Europie Środkowej.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Ma rozszerzoną wiedzę na temat architektury środkowoeuropejskiej wieku XVI i 1. poł. wieku XVII. Potrafi opisać zastosowanie różnych strategii w nawiązywaniu do sztuki dawnej wykorzystywanych w budownictwie wczesnonowożytnym w sferze odwołań formalnych i ideowych. Rozumie znaczenie kontekstu historycznego, determinującego sposób interpretacji dzieła sztuki. Potrafi także scharakteryzować wpływ tradycji budowlanej cechów muratorskich na budownictwo sakralne. Potrafi samodzielnie przeprowadzić krytyczną analizę architektury, z powołaniem się na najnowsze osiągnięcia naukowe autorów polskich i zagranicznych.
Student zdobywa umiejętność selekcjonowania zdobywanej wiedzy, analizy i rozwiązywania problemów badawczych,dobór odpowiedniej metodologii, opracowania i prezentacji wyników badań. Potrafi dokonać krytyczną analizę materiału zabytkowego i przedstawić kontekst powstania oraz znaczenie dzieła sztuki.
Student potrafi określić granice badań w historii sztuki oraz konieczność korzystania z wyników badań z innych dziedzin naukowych. Ma świadomość potrzeby współpracy badaczy reprezentujących różne specjalności. Rozumie potrzebę bezpośredniego kontaktu z dziełem architektury, zaletami zapoznania się z wynikami prac konserwatorskich i architektonicznych.
Opis ECTS:
obecność i udział w zajęciach [30 godz.) = 1 ECTS
zaliczenie kolokwium końcowego oraz lektura literatury [20 godz.] = 1 ECTS
Kryteria oceniania
Ma rozszerzoną wiedzę na temat architektury środkowoeuropejskiej wieku XVI i 1. poł. wieku XVII. Potrafi opisać zastosowanie różnych strategii w nawiązywaniu do sztuki dawnej wykorzystywanych w budownictwie wczesnonowożytnym w sferze odwołań formalnych i ideowych. Rozumie znaczenie kontekstu historycznego, determinującego sposób interpretacji dzieła sztuki. Potrafi także scharakteryzować wpływ tradycji budowlanej cechów muratorskich na budownictwo sakralne. Potrafi samodzielnie przeprowadzić krytyczną analizę architektury, z powołaniem się na najnowsze osiągnięcia naukowe autorów polskich i zagranicznych.
Student zdobywa umiejętność selekcjonowania zdobywanej wiedzy, analizy i rozwiązywania problemów badawczych,dobór odpowiedniej metodologii, opracowania i prezentacji wyników badań. Potrafi dokonać krytyczną analizę materiału zabytkowego i przedstawić kontekst powstania oraz znaczenie dzieła sztuki.
Student potrafi określić granice badań w historii sztuki oraz konieczność korzystania z wyników badań z innych dziedzin naukowych. Ma świadomość potrzeby współpracy badaczy reprezentujących różne specjalności. Rozumie potrzebę bezpośredniego kontaktu z dziełem architektury, zaletami zapoznania się z wynikami prac konserwatorskich i architektonicznych.
Opis ECTS:
obecność i udział w zajęciach [30 godz.) = 1 ECTS
zaliczenie kolokwium końcowego oraz lektura literatury [20 godz.] = 1 ECTS
Literatura
Literatura podstawowa:
T. Chrzanowski, "Neogotyk około roku 1600" - próba interpretacji, [w:] Sztuka około 1600, Warszawa 1974, s. 75-112.
J. K. Czyżewski, M. Walczak, O średniowiecznych wzorach nowożytnych kościołów z kaplicami in modum crucis na ziemiach Rzeczypospolitej, [w: Sztuka dawnej ziemi chełmskiej i wojewóztwa bełskiego, red. P. Krasny, Kraków 1999, s. 25-38.
J. K. Czyżewski, M. Walczak, Sztuka nowożytna wobec tradycji średniowiecza: uwarunkowania, motywacje, relacje, [w:] Historyzm, tradycjonalizm, archaizacja: studia z dziejów świadomości historycznej w średniowieczu i okresie nowożytnym, red. M. Walczak, Kraków 2015, s. 11-59 [fragm. poświęcone architekturze].
P. Gryglewski, De Sacra Antiquitate. Odwołania do przeszłości w polskiej architekturze sakralnej XVI wieku, Warszawa 2012.
P. Krasny, Po staremu zpusobu vel opere gotico. O roli średniowiecznych zakonów w podtrzymywaniu średniowiecznej tradycji architektonicznej w Europie środkowej, [w] Artifex Doctus. Studia ofiarowane profesorowi Jerzemu Gadomskiemu w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, t. 1, Kraków 2007, s. 291-300.
P. Krasny, "Jestem katolikiem a nie papistą". Świadomość konfesyjna fundatorów a problem prowincjonalizmu architektury sakralnej w europie środkowej około roku 1600, [w:] Centrum, prowincje, peryferia. Wzajemne relacje w dziejach sztuki, red. P. Gryglewski, K. Stefański, R. Wróbel, Łódź 2013, s. 69-91.
P. Krasny, Sto lat samotności. Jezuicki kościół świętych Piotra i Pawła a architektura Krakowa, [w:] Studia nad sztuką renesansu i baroku, t. 12, red. I. Rolska, Lublin 2016, s. 201-217.
Z. Rewski, Majstersztyki krakowskiego cechu murarzy i kamieniarzy XVI-XVIII wieku, Wrocław 1954.
Z. Świechowski, Zagadnienia odrodzenia romanizmu w Polsce, "BHS", 22, 1960, nr 4, s. 339-350.
T. Zaucha, Tradycja gotycka w architekturze sakralnej ziemi ruskich Korony, Kraków 2015.
Literatura dodatkowa (wybrana):
M. Brandis, La maniera tedesca. Eine Studie zum historischen Verstandnis der Gotik im Italien der Renaissance in Geschichtsschreibung. Kunsttheorie und Baupraxis, Weimar 2002.
D. Howard, Attitudes to the Gothic in Renaissance Venice, [w:] Le Gothic de la Renaissance. Actes des quatrieme Recontres d'architecture europeenne Paris 12-16 juin 2007, red. M. Chatenet, K. de Konge, E. M. Kavaler, N. NuBaum, Paris 2011, s. 103-112.
O. Jakubec, Modalita a konfesionalita sakralnich staveb v ceskych zemich 16. a pocatku 17. stoleti, [w:] In puncto religionis. Konfesni dimenze predbelohorske kultury Cech a Moravy, red. K. Hornickova,, M. Sronek, Praha 2013, s. 49-72
A. Nagel, Ch. S. Wood, What counted as an "Antiquity" in the Renaissance?, [w:] Renaissance Medievalisms, red. K. Eisenbichler, Toronto 2009, s. 53-74.
H. Rousteau-Chambon, Le gothique des Temps modernes. Architecture religieuse en milieu urbain, Paris 2003.
R. Wittkower, Gothic versus Classic. Architectural Projects in Seventeenth Century Italy, London 1974.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: