Teorie i praktyki kultury wizualnej WNHS-HS-TPKW
- https://brak (w cyklu 2025/26_Z)
Przedmiot poświęcony jest analizie zjawisk współczesnej kultury wizualnej oraz sposobów, w jakie obrazy uczestniczą w komunikacji, edukacji, sztuce i życiu codziennym. Zajęcia koncentrują się na wybranych zagadnieniach dotyczących relacji między widzeniem, obrazem i technologią, ukazując, jak zmienia się rola obrazu w świecie mediów cyfrowych, kultury sieciowej i algorytmicznej.
Wykłady i dyskusje obejmują takie tematy, jak: spojrzenie i władza, wizualność a pamięć, emocje i afekty w kulturze obrazu, ciało i tożsamość w przestrzeni wizualnej, obraz techniczny i sztuczna inteligencja, obraz dokumentalny i medialny, wizualne formy protestu, estetyka danych i ikonografia mediów społecznościowych.
Celem kursu jest rozwinięcie umiejętności krytycznego myślenia o współczesnej wizualności oraz refleksji nad tym, jak obrazy kształtują postrzeganie świata, strukturę doświadczenia i formy uczestnictwa w kulturze. Studenci uczą się rozpoznawać i interpretować mechanizmy funkcjonowania obrazów w kontekstach artystycznych, społecznych i technologicznych.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
Student zna podstawowe pojęcia, problemy i teorie dotyczące kultury wizualnej, w tym relacji między obrazem, widzeniem, technologią i społeczeństwem.
Posiada wiedzę o głównych nurtach badań nad obrazem (ikonologia, semiotyka, teoria spojrzenia, studia nad mediami, posthumanizm wizualny).
Rozumie proces historycznego i kulturowego kształtowania się współczesnych praktyk wizualnych oraz ich związek z przemianami technologicznymi i społecznymi.
Zna terminologię właściwą dla współczesnej refleksji nad obrazem, mediami i sztuką wizualną oraz potrafi odróżnić jej znaczenia w różnych dyskursach.
Umiejętności:
Potrafi analizować i interpretować zjawiska wizualne w ich kontekście kulturowym, społecznym i technologicznym.
Umie wykorzystać zdobytą wiedzę teoretyczną do opisu współczesnych form wizualności (fotografia, film, reklama, media cyfrowe, sztuka).
Posługuje się językiem pojęciowym właściwym dla studiów nad kulturą wizualną, formułując samodzielne wypowiedzi ustne i pisemne.
Potrafi rozpoznawać ideologiczne, emocjonalne i estetyczne mechanizmy działania obrazów oraz krytycznie oceniać ich wpływ na odbiorcę.
Kompetencje społeczne:
Rozumie znaczenie kultury wizualnej dla współczesnej komunikacji, edukacji i życia społecznego.
Jest otwarty na dialog między różnymi sposobami widzenia i interpretowania rzeczywistości wizualnej.
Wykazuje postawę refleksyjną i odpowiedzialną wobec roli obrazów w kształtowaniu opinii, wartości i tożsamości we współczesnym świecie.
Potrafi łączyć refleksję teoretyczną z praktycznym namysłem nad współczesnymi mediami i sztuką wizualną.
Kryteria oceniania
Ocena końcowa wynika z poziomu opanowania wiedzy teoretycznej, umiejętności analizy zjawisk wizualnych oraz aktywnego udziału w zajęciach.
Ocena bardzo dobra (5,0):
Student wykazuje szeroką znajomość pojęć i teorii kultury wizualnej; potrafi samodzielnie i krytycznie interpretować współczesne zjawiska wizualne, trafnie stosując terminologię oraz konteksty kulturowe i społeczne. W jego wypowiedziach obecne są oryginalne wnioski, umiejętność łączenia teorii z praktyką oraz refleksyjny stosunek do współczesnych mediów.
Ocena dobra (4,0–4,5):
Student poprawnie rozumie i stosuje główne pojęcia oraz teorie; potrafi zanalizować przykłady kultury wizualnej z wykorzystaniem podstawowych narzędzi interpretacyjnych. Wskazuje związki między obrazem, technologią i społeczeństwem, choć jego ujęcia mogą być mniej pogłębione lub schematyczne.
Ocena dostateczna (3,0–3,5):
Student zna jedynie część omawianych pojęć i teorii; potrafi rozpoznać podstawowe zjawiska kultury wizualnej, ale ma trudności z ich samodzielną interpretacją. Wypowiedzi są poprawne, choć uproszczone, a argumentacja fragmentaryczna.
Ocena niedostateczna (2,0):
Student nie opanował podstawowych pojęć i zagadnień z zakresu kultury wizualnej; nie potrafi odnieść wiedzy teoretycznej do konkretnych przykładów ani sformułować spójnej interpretacji obrazu lub zjawiska wizualnego.
Praktyki zawodowe
Brak
Literatura
Obowiązkowa
Nicholas Mirzoeff, „An Introduction to Visual Culture”, London–New York: Routledge, 2009 (lub wyd. nowsze).
Literatura uzupełniająca
W.J.T. Mitchell, „Czego chcą obrazy? Pragnienia przedstawień, życie i miłość obrazów”, przeł. Łukasz Zaremba, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2013.
John Berger, „Sposoby widzenia”, przeł. Mariusz Bryl, Poznań: Rebis, 2008.
Roland Barthes, „Światło obrazu. Uwagi o fotografii”, przeł. Jacek Trznadel, Warszawa: Aletheia, 2008.
Susan Sontag, „O fotografii”, przeł. Sławomir Magala, Warszawa: Karakter, 2017.
Vilém Flusser, „Ku filozofii fotografii”, przeł. J. Maniecki, Warszawa: Aletheia, 2015.
Hans Belting, „Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie”, przeł. Mariusz Bryl, Kraków: Universitas, 2007.
Gottfried Boehm, „O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów”, red. i przeł. M. Bryl, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2014.
Hal Foster (red.), „The Anti-Aesthetic. Essays on Postmodern Culture”, Seattle: Bay Press, 1983.
Jacques Rancière, „Estetyka jako polityka”, przeł. M. Kropiwnicki, Kraków: Korporacja Ha!art, 2007.
Nicholas Mirzoeff, „The Visual Culture Reader”, London–New York: Routledge, 2020 (4th ed.).
Hito Steyerl, „Duty Free Art: Art in the Age of Planetary Civil War”, London–New York: Verso, 2017.
Boris Groys, „W imię sztuki. Od estetyki do instytucji”, przeł. Ewa Mikina, Warszawa: Muzeum Sztuki Nowoczesnej, 2014.
Joanna Zylinska, „Nonhuman Photography”, Cambridge, MA: MIT Press, 2017.
Claire Bishop, „Sztuczna pieśń. Sztuka i technologia po roku 2000”, przeł. Tomasz Szerszeń, Warszawa: Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, 2021.
Łukasz Zaremba, „Obrazy wychodzą na ulicę. Spory w polskiej kulturze wizualnej”, Warszawa: Bęc Zmiana, 2018.
Uwagi
|
W cyklu 2025/26_Z:
Brak |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: