Popularyzacja dziedzictwa kulturowego WNHS-HS-PDKć
Celem zajęć jest analiza tekstów źródłowych (m. in. konwencji oraz zaleceń dotyczących dziedzictwa kulturowego) w celu lepszego zdefiniowania przedmiotu zajęć; poddanie analizie i krytycznej ocenia wybranych strategii popularyzatorskich; wskazanie głównych celów popularyzacji dziedzictwa kulturowego w Polsce. Przed wybranymi zajęciami student/studentka otrzymywać będzie tekst w formacie pdf w celu przeprowadzenia wstępnej, samodzielnej, krytycznej analizy omawianego później w czasie realizacji przedmiotu zagenienia.
E-Learning
W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_L: E-Learning z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23_L: | W cyklu 2021/22_L: | W cyklu 2020/21_Z: | W cyklu 2023/24_L: | W cyklu 2019/20_L: |
Efekty kształcenia
Po ukończeniu kursu student:
- Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz
wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich
krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem samodzielnie
wybranych lub opracowanych metod, w celu określenia ich
znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie
historyczno-kulturowym.
- Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z
wykorzystaniem poglądów własnych oraz innych autorów i
specjalistów. Umie stawiać hipotezy i je weryfikować, a także
formułować wnioski i tworzyć syntetyczne podsumowania.
- Potrafi pracować samodzielnie i w grupie, także
interdyscyplinarnej, przyjmując w niej rolę wiodącą. Potrafi
komunikować się z otoczeniem uzasadniając merytorycznie
swoje stanowisko.
- Jest gotowy do samodzielnego kształcenia się i korzystania z
konsultacji specjalistycznych. Docenia wartość wiedzy
ekspertów, ale jednocześnie jest gotów poddać wiedzę
ekspercką krytycznej analizie. Jest przygotowany do
współpracy i działań inicjatywnych na rzecz środowiska
społecznego, w których jest gotów odgrywać rolę lidera.
Kryteria oceniania
Warunkami zaliczenia przedmiotu są:
1. Obecność na zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności. W wypadku przekroczenia dopuszczalnego limitu, student zabowiązany jest dostarczyć krótką pracę pisemną zadaną w ramach uzupełnienia zaległości.
2. Aktywność na zajęciach.
3. Test zaliczeniowy, przeprowadzany na ostatnich zajęciach kursowych, obejmujący materiał prezentowany i ćwiczony w ramach realizacji przedmiotu.
Na ocenę bardzo dobrą (5) student/ka - potrafi samowdzielnie rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem samodzielnie wybranych metod; nie przekroczył/a dopuszczalnego limitu nieusprawiedliwionych nieobecności; jest przygotowany do współpracy i działań inicjatywnych na rzecz środowiska społecznego; otrzymał z testu zaliczeniowego minimum ocenę dobrą.
Na ocenę dobrą (4) student/ka - potrafi przy asyście prowadzącego rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem wybranych metod; nie przekroczył/a dopuszczalnego limitu nieusprawiedliwionych nieobecności; jest przygotowany do współpracy i działań inicjatywnych na rzecz środowiska społecznego; otrzymał z testu zaliczeniowego minimum ocenę dostateczną.
Na ocenę dostateczną (3) student/ka - potrafi przy asyście prowadzącego rozpoznać niektóre rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem wybranych metod; nie przekroczył/a dopuszczalnego limitu nieusprawiedliwionych nieobecności; jest przygotowany do częściowo samodzielnej współpracy i działań inicjatywnych na rzecz środowiska społecznego; otrzymał z testu zaliczeniowego minimum ocenę dostateczną.
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Dlaczego i jak w nowoczesny sposób chronić dziedzictwo kulturowe, red. A. Rottermund, Warszawa 2014.
2. K. Pawłowska, M. Swaryczewska, Ochrona dziedzictwa kulturowego: zarządzanie i partycypacja społeczna, Kraków 2002.
3. K. Hełpa-Liszkowska, Dziedzictwo kulturowe jako czynnik rozwoju lokalnego, "Studia Oeconomica Posnaniensia" nr. 6, 2013.
4. Nauczanie i popularyzacja ochrony dziedzictwa, red. B. Szmygina, Warszawa 2014.
Uwagi
W cyklu 2021/22_L:
Brak uwag. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: