Animacja środowisk lokalnych przez sztukę WNHS-HS-ASL
Od dawna wierzono, że poprzez sztukę można dokonywać istotnych zmian społecznych. Dziś, choć nadzieja na powszechną przemianę świata za pośrednictwem sztuki wyraźnie osłabła, artyści i artystki realizują wiele działań korzystnie oddziałujących na rozmaite społeczności, także te najmniejsze, pomagając zmagać się w wieloma problemami, takimi jak rozpad więzi międzyludzkich, rozmaite formy wykluczenia, zacieranie się lokalnych tożsamości czy kwestie ekologiczne. Akcje artystyczne, często realizowane poza przestrzenią galerii czy muzeów, angażują także osoby i grupy społeczne na co dzień z różnych powodów niezaangażowane w życie kulturalne. Niejednokrotnie są to osoby z różnych powodów defaworyzowane.
Studenci/studentki zapoznają się na zajęciach z poszczególnymi studiami przypadków: inicjatywami i akcjami, w których szeroko pojęta sztuka wykorzystywana jest do osiągania pozytywnych efektów w rozmaitych społecznościach. Przykłady te przedstawiane są na tle założeń teoretycznych i ideowych, jakie przyświecają ich twórczyniom i twórcom. Analizowane są problemy, z jakimi borykają się aktywiści/aktywistki. Ponieważ istotą zajęć jest przygotowanie studentów/studentek do prowadzenia takich działań i poznanie ich praktycznych aspektów, ważną ich częścią są odwiedziny w instytucjach kultury, spotkania z artyst(k)ami, animator(k)ami, kurator(k)ami. Studentki/studentów zachęca się do realizacji własnych działań animatorskich (nawet jeśli ich zakres oddziaływania jest w tym przypadku ograniczony) bądź do zaangażowania się w działania już realizowane przez inne podmioty.
Proponowane tematy do opracowania:
1. Animacja, animator, społeczność lokalna. Animacja jako narzędzie pracy w środowisku lokalnym.
2. Ramy teoretyczne animacji poprzez sztukę. Historia animacji poprzez sztukę (wybrane przykłady).
3. Problemy i wyzwania w animacji. Metody i praktyki w animacji.
4. Animacja jako budowanie relacji transgranicznych (wybrane przykłady – Cieszyn, Zgorzelec i inne miasta).
5. Działalność Pawła Althamera - między animacją poprzez sztukę a terapią;
6. Wydarzenia lokalne a wydarzenia ogólnokrajowe.
7. Muzea w Polsce – podział, znaczenie i funkcje. Przykłady (wybrane) udanych wystaw i ich wpływ na kulturę.
8. Muzea pamięci i ich znaczenie w kulturze.
9. Kolekcje i muzea prywatne a animacja kulturalna (przykłady, sukcesy i porażki).
10. Mecenat państwa – mecenat kultury. Programy i projekty, ich oddziaływanie na sztukę, itp.
11. Domy kultury i Uniwersytety Trzeciego Wieku - ich wpływ na kształtowanie środowisk lokalnych przez sztukę.
|
W cyklu 2021/22_L:
Od dawna wierzono, że poprzez sztukę można dokonywać istotnych zmian społecznych. Dziś, choć nadzieja na powszechną przemianę świata za pośrednictwem sztuki wyraźnie osłabła, artyści i artystki realizują wiele działań korzystnie oddziałujących na rozmaite społeczności, także te najmniejsze, pomagając zmagać się w wieloma problemami, takimi jak rozpad więzi międzyludzkich, rozmaite formy wykluczenia, zacieranie się lokalnych tożsamości czy kwestie ekologiczne. Akcje artystyczne, często realizowane poza przestrzenią galerii czy muzeów, angażują także osoby i grupy społeczne na co dzień z różnych powodów niezaangażowane w życie kulturalne. Niejednokrotnie są to osoby z różnych powodów defaworyzowane. 1) Ramy teoretyczne animacji poprzez sztukę; |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
W cyklu 2020/21_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_L: E-Learning z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23_L: | W cyklu 2020/21_L: | W cyklu 2024/25_L: | W cyklu 2021/22_L: | W cyklu 2023/24_L: | W cyklu 2019/20_L: |
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia jakie nabędzie student po zaliczeniu przedmiotu w zakresie:
wiedzy:
Student ma uporządkowaną wiedzę w zakresie objętym kursem przedmiotu.
Posiada umiejętność łączenia zdobytej wiedzy z różnych dyscyplin i jej zastosowania w różnych sytuacjach. Student umie formułować wnioski.
Student ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury.
Student zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych.
Student ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń.
umiejętności:
Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury.
Student posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin sztuki oraz umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.
Student potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym oraz dziedzin nauki i dyscyplin naukowych pokrewnych oraz niespecjalistami, w języku polskim i języku angielskim, a także popularyzować wiedzę o humanistyce oraz wytworach kultury i jej instytucjach.
Student posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych. Posiada umiejętność przekazywania na piśmie informacji oraz wyrażania swojego zdania podając argumenty za i przeciw.
Student posiada pogłębioną umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym lub w obszarze leżącym na pograniczu pokrewnych dyscyplin naukowych. Potrafi bronić swoich tez podczas dyskusji.
Student potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy zjawisk w obrębie sztuki.
Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy różnych badaczy.
Student posiada umiejętności organizacji wydarzeń społecznych i działań oświatowych połączonych z problematyką rekonstrukcyjną, oraz wydarzeń quasi naukowych i naukowych wykorzystujących archeologię doświadczalną;
kompetencji społecznych:
Student potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.
Student aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych jego form.
Kryteria oceniania
Ocena na podstawie ustalonego z prowadzącym zajęcia projektu zaliczeniowego, obecności i aktywności na zajęciach.
Obecność obowiązkowa (dopuszczalna liczba nieobecności - 2). Sytuacje szczególne do rozpatrzenia i wyjaśnienia przez prowadzącego.
Praktyki zawodowe
Brak
Literatura
LITERATURA PODSTAWOWA:
69 pomysłów na aktywność lokalną, Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce, Warszawa 2001.
Bobrowicz W., Pedagogika i kultura – pomiędzy teorią a praktyką, UMCS, Lublin 2009,
Kargul J., Upowszechnienie. Animacja. Komercjalizacja kultury, Warszawa 2020.
Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.
Kargul J. Czyżewski K., Krasnogrudzki most. Niezbędnik budowniczego, Sejny 2016.
Dąbkowska E., Osoba animatora i koncepcje jego kształcenia, UMCS, Lublin 2001.
Jedlewska B., Skrzypczak B., Dom kultury w XXI wieku – wizje, niepokoje, rozwiązania, Olsztyn 2009.
Kwiatkowski P. T., Nessel – Łukasik B., Grzonkowska J., Publiczność (w) muzeum, NIMOZ, Warszawa 2022.
Jasińska A., Jasiński A., Stare kolekcje – nowa architektura, NIMOZ, Warszawa 2020.
Kolekcjonerstwo polskie XX i XXI wieku, NIMOZ, Warszawa 2015.
Kłudkiewicz K., Mencfel M., Miłośnictwo rzeczy. Studia z historii kolekcjonerstwa na ziemiach polskich w XIX wieku, NIMOZ, Warszawa 2014.
- oraz teksty wskazywane na bieżąco podczas zajęć.
|
W cyklu 2021/22_L:
LITERATURA PODSTAWOWA: Krzysztof Czyżewski, Krasnogrudzki most. Niezbędnik budowniczego, Sejny 2016. Paweł Próchniak (rozmowa z Tomaszem Pietrasiewiczem), Teatr nocy [w:] Teatr pamięci Teatru NN: flesze / pod redakcją Pawła Próchniaka, Lublin 2018, s. 15-39. Karol Sienkiewicz, Patriota Wszechświata. O Pawle Althamerze, 2017. Włodzimierz Staniewski, „Gardzienice" - Praktykowanie Humanistyki. Esej teatralny, „Dialog”, 2007, nr 5, s. 146 Monika Weychert, Niewidzialność czy eskapologia? W stronę użytkowania Lucimia, Konteksty - Polska Sztuka Ludowa, 2019/4 (327), s. 30-38. Rozmowa z Tomaszem Pietrasiewiczem, Przypadek zamierzony, „Scriptores” nr 2/2003 (28), s. 177. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA Piotr Jakub Fereński, Materie kultury. Heteronomie życia mieszkańców współczesnych miast, Wrocław 2019. Józef Kargul, Upowszechnianie Animacja Komercjalizacja kultury, Warszawa 2020. Józef Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997. „Obieg”, nr 19/2019, „Od-innienie” Zbigniew Taranienko, Gardzienice. Praktyki teatralne Włodzimierza Staniewskiego, Lublin 1997 - oraz teksty wskazywane na bieżąco podczas zajęć. |
Uwagi
|
W cyklu 2021/22_L:
Brak |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: