Elementy historii kultury staropolskiej WNHS-HI-EHKUL

HI2_W02 - Zna na poziomie rozszerzonym fachową terminologię z zakresu nauk historycznych oraz innych nauk humanistycznych.
HI2_U02 - Posiada pogłębione umiejętności badawcze obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowywanie i prezentację wyników pozwalające na oryginalne rozwiązanie złożonych problemów historycznych.
HI2_U05 - Posiada umiejętności integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie nauk humanistycznych oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych
HI2_K03 - Ma pogłębione przekonanie o sensie, wartości i potrzebie realizacji misji historyka w społeczeństwie. Jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i społecznych.
HI2_K05 - Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego i tradycji zarówno na poziomie lokalnym jak i globalnym. Włącza się w działania ukazujące znaczenie kultury judeochrześcijańskiej i klasycznej w historii Europy.
HI2_K06 - Systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym, korzystając z różnych mediów i uwzględniając ich zróżnicowane formy oraz wzbogaca je specyfiką swego wykształcenia.

Przedmiotowe efekty uczenia się:
W1: student zna dzieje kultury i nauki staropolskiej w połączeniu ze zmianami politycznymi, społecznymi, światopoglądowymi, religijnymi zachodzącymi od początku XVI do początku XX w.
U1: student potrafi łączyć umiejętnie zachodzące zjawiska społeczno-kulturowe z uwzględnieniem wszystkich warstw społecznych I Rzeczypospolitej, ich wykształcenia, stanu zdrowotnego oraz zapatrywań światopoglądowych i religijnych, nadto winien umiejętnie w tym kontekście postrzegać rolę poszczególnych władców Polski i ich szerokiego oddziaływania na ówczesne elity.
U2: student potrafi umiejętnie poruszać się w literaturze przedmiotu, właściwie ją analizować, interpretować, a także przedstawiać w szerszym kontekście, łączyć fakty i wyciągać wnioski
U3: student potrafi zaprezentować określony fragment życia kulturowego na tle epoki, nawiązując w swoim wystąpieniu do wydarzeń z historii powszechnej Europy.
U4: student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę dotyczącą kultury i nauki staropolskiej do merytorycznej dyskusji
K1: student ma świadomości dużego znaczenia kultury staropolskiej, która pozwoliła przetrwać narodowi tragiczny bieg wydarzeń w XIX i XX w.

Uzasadnienie liczby punktów ECTS w każdym semestrze (3 ECTS)
30 godz. uczestnictwo w zajęciach
30 godz. przygotowanie do zajęć
25 godz. przygotowanie do zaliczenia semestralnego

Konsultacje na temat zagadnień poruszanych na zajęciach odbywają się na dyżurze (raz w tygodniu jedna godzina).

Warunki dla osiągnięcia określonej oceny:

W1:
- na ocenę bardzo dobrą: student zna bardzo dobrze dzieje kultury i nauki staropolskiej w połączeniu ze zmianami politycznymi, społecznymi, światopoglądowymi, religijnymi zachodzącymi od początku XVI do początku XX w.
- na ocenę dobrą: student zna dobrze dzieje kultury i nauki staropolskiej i odnosi je do najważniejszych zmian politycznych, społecznych, światopoglądowych, religijnych zachodzącymi od początku XVI do początku XX w.
- na ocenę dostateczną: student zna w niewielkim stopniu dzieje kultury i nauki staropolskiej w połączeniu ze wybranymi, najważniejszymi zmianami politycznymi, społecznymi, światopoglądowymi, religijnymi zachodzącymi od początku XVI do początku XX w.

U1:
- na ocenę bardzo dobrą: student bardzo dobrze potrafi łączyć w sposób umiejętny i przemyślany zachodzące zjawiska społeczno-kulturowe z uwzględnieniem wszystkich warstw społecznych I Rzeczypospolitej, ich wykształcenia, stanu zdrowotnego oraz zapatrywań światopoglądowych i religijnych, nadto winien w stopniu bardzo dobrym umiejętnie w tym kontekście postrzegać rolę poszczególnych władców Polski i ich szerokiego oddziaływania na ówczesne elity.
- na ocenę dobrą: student dobrze i umiejętnie potrafi łączyć zachodzące zjawiska społeczno-kulturowe z uwzględnieniem wszystkich warstw społecznych I Rzeczypospolitej, ich wykształcenia, stanu zdrowotnego oraz zapatrywań światopoglądowych i religijnych, nadto winien umiejętnie w tym kontekście postrzegać rolę najważniejszych władców Polski i ich szerokiego oddziaływania na ówczesne elity.
- na ocenę dostateczną: student potrafi w wybranych przypadkach łączyć umiejętnie zachodzące zjawiska społeczno-kulturowe z uwzględnieniem wszystkich warstw społecznych I Rzeczypospolitej, ich wykształcenia, stanu zdrowotnego oraz zapatrywań światopoglądowych i religijnych, nadto winien w tym kontekście postrzegać rolę poszczególnych władców Polski i ich oddziaływania na ówczesne elity.

U2:
- na ocenę bardzo dobrą: student potrafi w stopniu bardzo dobrym umiejętnie i przemyślanie poruszać się w literaturze przedmiotu, właściwie ją analizować, interpretować, a także przedstawiać w szerszym kontekście, łączyć fakty i wyciągać wnioski
- na ocenę dobrą: student potrafi umiejętnie poruszać się w najważniejszej literaturze przedmiotu, właściwie ją analizować, interpretować, a także przedstawiać w szerszym kontekście, łączyć fakty i wyciągać wybrane wnioski
- na ocenę dostateczną: student potrafi w niewielkim stopniu poruszać się w literaturze przedmiotu, właściwie ją analizować, interpretować, a także przedstawiać w wybranym kontekście, łączyć fakty i wyciągać wybrane wnioski

U3:
- na ocenę bardzo dobrą: student potrafi w sposób bardzo dobry, przemyślany i analityczny zaprezentować określony fragment życia kulturowego na tle epoki, nawiązując w swoim wystąpieniu do wydarzeń z historii powszechnej Europy.
- na ocenę dobrą: student potrafi w sposób dobry oraz przemyślany zaprezentować określony fragment życia kulturowego na tle epoki, nawiązując w swoim wystąpieniu do najważniejszych wydarzeń z historii powszechnej Europy.
- na ocenę dostateczną: student potrafi w stopniu podstawowym zaprezentować określony fragment życia kulturowego na tle epoki, nawiązując w swoim wystąpieniu do wybranych wydarzeń z historii powszechnej Europy.

U4:
- na ocenę bardzo dobrą: student potrafi w stopniu bardzo dobrym wykorzystać zdobytą wiedzę dotyczącą kultury i nauki staropolskiej do merytorycznej dyskusji, przytaczając szereg argumentów oraz w przemyślany i analityczny sposób odnosząc się do wystąpień przedmówcy
- na ocenę dobrą: student potrafi w stopniu dobrym wykorzystać zdobytą wiedzę dotyczącą kultury i nauki staropolskiej do merytorycznej dyskusji, przytaczając jedynie w wybranych przypadkach argumenty
- na ocenę dostateczną: student potrafi w niewielkim stopniu wykorzystać zdobytą wiedzę dotyczącą kultury i nauki staropolskiej do merytorycznej dyskusji,

K1:
-na ocenę bardzo dobrą: student ma w stopniu bardzo dobrym świadomości dużego znaczenia kultury staropolskiej, która pozwoliła przetrwać narodowi tragiczny bieg wydarzeń w XIX i XX w.
-na ocenę dobrą: student ma w stopniu dobrym świadomości dużego znaczenia kultury staropolskiej, która pozwoliła przetrwać narodowi tragiczny bieg wydarzeń w XIX i XX w.
- na ocenę dostateczną: student ma w stopniu dostatecznym świadomości dużego znaczenia kultury staropolskiej, która pozwoliła przetrwać narodowi tragiczny bieg wydarzeń w XIX i XX w.

1. Kultura staropolska, Kraków 1932.
2. Kultura średniowieczna i staropolska. Studia ofiarowane Aleksandrowi Gieysztorowi, Warszawa 1991.
3. Tazbir J., Studia nad kulturą staropolską, Kraków 2001.
4. Tazbir J., Kultura szlachecka w Polsce. Rozwój, upadek, relikty, Warszawa 1978.
5. Chrzanowski T., Wędrówki po sarmacji europejskiej: Eseje o kulturze i sztuce staropolskie, Kraków 1988.
6. Dymmel P., Zabytki staropolskie: W kręgu pisma, znaku, obrazu, Lublin 1989.
7. Falińska M., Przeszłość i teraźniejszość: Studium z dziejów świadomości historycznej społeczeństwa staropolskiego, Warszawa 1986.
8. Przyboś A., Rożek M., Biskup krakowski Andrzej Trzebicki: Z dziejów kultury politycznej i artystycznej w XVII stuleciu, Warszawa-Kraków 1989.
9.W. Czapliński, J. Długosz, Życie codzienne magnaterii polskiej w XVII wieku, Warszawa 1976,
10. Z. Gloger, Encyklopedia staropolska, t.1-4, Warszawa 1978,
11. J. Kowalski, Wielka Encyklopedia Staropolska, Dębogóra 2011,
12. Kracik J. Pokonać czarną śmierć. Staropolskie postawy wobec zarazy, Kraków 1991,
13. Zmierzch kultury staropolskiej. Ciągłość i kryzysy (wieki XVII-XIX) red. U. Augustyniak, A. Karpiński, Warszawa 1997,
14. Studia z dziejów kultury i mentalności czasów nowożytnych, red. K. Matwijowski, B. Rok, Wrocław 1993,
15. Chrościcki J., Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974,
16. Bogucka M., Staropolskie obyczaje w XVI do XVII wieku, Warszawa 1994.

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

• Historia - studia II stopnia stacjonarne

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WNHS-HI-EHKUL w USOSweb