Supramolecular Chemistry WM-CH-SCH

Wiedza:
definiuje i rozróżnia układy supramolekularne
wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej
objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych

Umiejętności:
klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe
analizuje układy supramolekularne

wykład informacyjny (konwencjonalny)
egzamin pisemny

Kryteria oceniania
(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć definiuje i rozróżnia układy supramolekularne
(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(2) – weryfikacja nie wykazuje, że definiuje i rozróżnia układy supramolekularne, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych
(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie, lecz niekonsystentnie objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(2) – weryfikacja nie wykazuje, że objaśnia rolę chemii supramolekularnej w procesach życiowych, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej
(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(2) – weryfikacja nie wykazuje, że wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć wskazuje zastosowania chemii supramolekularnej
(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie, lecz niekonsystentnie przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych przewiduje własności układów supramolekularnych, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(2) – weryfikacja nie wykazuje, że przewiduje własności układów supramolekularnych, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

(5) – weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe
(4.5) – weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(4) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3.5) – weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie, lecz niekonsystentnie klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(3) – weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ale nie spełnia kryteriów na wyższą ocenę
(2)– weryfikacja nie wykazuje, że klasyfikuje oddziaływania międzycząsteczkowe, ani że spełnia kryteriów na wyższą ocenę

Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości:
Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości st(w)= 5, jeśli 4,5 < w; st(w)= 4,5, jeśli 4,25 < w ≤ 4,5; st(w)= 4, jeśli 3,75 < w ≤ 4,25; st(w)= 3,5, jeśli 3,25 < w ≤ 3,75; st(w)= 3, jeśli 2,75 < w ≤ 3,25; st(w)= 2, jeśli w ≤ 2,75
oraz na bazie podanej niżej reguły:
● jeśli każda z ocen końcowych za zajęcia powiązane jest pozytywna i ich średnia wynosi y, to x wyznacza się ze wzoru x = st((y+z)/2), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą 2, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1
● jeśli choć jedną oceną końcową z zajęć powiązanych jest 2, to x = 2

Podstawowa:
1. J. W. Steed, J. L. Atwood, Supramolecular Chemistry, John Wiley & Sons, Ltd 2000.
2. J.-M. Lehn, Chemia supramolekularna, IChF PAN, Warszawa 1993.

Uzupełniająca:
1. O. Danylyuk, K. Suwinska, Solid-state interactions of calixarenes with biorelevant molecules. Chem. Commun. (2009) 5799-5813.
2. N. Shan, M. J. Zaworotko, The role of cocrystals in pharmaceutical science. Drug Discovery Today, 13 (2008) 440-–446.
3. H.-J. Schneider, A. K. Yatsimirsky, Selectivity in supramolecular host–guest complexes. Chem. Soc. Rev., 37 (2008) 263–277.
4. M. J. Zaworotko, Molecules to crystals, crystals to molecules ... and back again? Crystal Growth & Design, 7 (2007) 4-9.
5. C. B. Rodell, J. E. Mealy, J. A. Burdick, Supramolecular guest-host interactions for the preparation of biomedical materials. Bioconjugate Chemistry,26 (2015) 2279-2289.
6. A. S. Batsanov, Weak interactions in crystals: old concepts, new developments, Acta Cryst. E74 (2018) 570–574.
7. J. D. Dunitz, Weak interactions in molecular crystals. J. A. K. Howard et al. (eds.), Implications of Molecular and Materials Structure for New Technologies © Kluwer Academic Publishers 1999.
8. M. K. Corpinot and D.-K.Bučar, A Practical Guide to the Design of Molecular Crystals. Cryst. Growth Des. 19 (2019) 1426−1453.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WM-CH-SCH w USOSweb