Procedura odejścia z instytutu zakonnego WK-K-IZ-W

WIEDZA:
- student ma znajomość podstawowej terminologii z dziedziny prawa instytutów życia konsekrowanego, stowarzyszeń życia apostolskiego i innych form życia konsekrowanego: w aspekcie wyłączania z tychże instytutów;
- student formułuje w sposób uporządkowany zasadnicze kwestie dotyczące w aspekcie wyłączania z tychże instytutów;
- student prezentuje ugruntowaną wiedzę dotyczącą istotnych kwestii norm i procedur w aspekcie wyłączania z tychże instytutów.
UMIEJĘTNOŚCI:
- student jest w stanie dokonać wykładni kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku i innych przepisów z dziedziny form życia konsekrowanego w zakresie odejścia czy wydalenia z instytutów;
- student ujmuje słownie oraz pisemnie zagadnienia z prawa form życia konsekrowanego i jest zdolny do ukazania ich w świetle norm prawnych dotyczących życia konsekrowanego w zakresie wyłączania z instytutów;
- student potrafi znajdować fontes cognoscendi i literaturę związaną z prawem form życia konsekrowanego, zna zasady właściwe różnym formom życia konsekrowanego w obrębie wyłączania z instytutu, może udzielić porad prawnych w tym zakresie.
KOMPETENCJE:
- student potrafi samodzielnie pracować według wcześniej ustalonego przez siebie planu, mając za cel rozwiązanie problemu sytuacji prawnej odejścia z instytutu;
- student uczestniczy aktywnie w prowadzonych zajęciach, zabierając głos w dyskusjach, wyrażając i dokumentując swe stanowisko.

ECTS [1 ECTS = 30 godz.]
Udział w wykładzie 8 godz.
Udział w ćwiczeniach 8 godz.
Lektura obowiązkowa i uzupełniająca 20 godz.
Przygotowanie do egzaminu lub praca zaliczeniowa 20 godz.
Przygotowanie prezentacji 20 godz.
Konsultacje (Tutoring) 14 godz.
Razem 3 ECTS 90 godz.

WIEDZA:
ocena 3 (dst): student zna w ograniczonym stopniu podstawową terminologię, ma mało uporządkowaną znajomość zasadniczych zagadnień z dziedziny prawa form życia konsekrowanego, w obrębie wyłączania z instytutu. Nie potrafi też w dostatecznym zakresie posługiwać się nimi w sposób uporządkowany. Jego wiedza nie jest ugruntowana w dostatecznym stopniu.
ocena 4 (db): student zna dobrze podstawową terminologię i ma uporządkowaną znajomość zasadniczych zagadnień z dziedziny prawa form życia konsekrowanego: odejścia z instytutu. Potrafi posługiwać się nimi w zadowalającym stopniu i w sposób wystarczająco uporządkowany. Jego wiedza dotycząca istotnych kwestii zarówno teoretycznych jak i praktycznych z tego obszaru prawa jest częściowo ugruntowana.
ocena 5 (bdb): student zna bardzo dobrze podstawową terminologię i zasadnicze zagadnienia z dziedziny prawa i procedur dotyczących odejścia z instytutu. Potrafi w pełni posługiwać się nimi. Jego wiedza dotycząca istotnych kwestii zarówno teoretycznych jak i praktycznych z tego obszaru prawa jest wystarczająco ugruntowana.
UMIEJĘTNOŚCI:
ocena 3 (dst): student jest w stanie w ograniczonym stopniu dokonać wykładni kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku i innych przepisów z dziedziny prawa form życia konsekrowanego oraz przedstawić wyniki tejże wykładni. Nie potrafi dostatecznie ująć słownie i pisemnie zagadnień z prawa form życia konsekrowanego i ukazać ich w świetle norm prawnych dotyczących odejścia z instytutu. Znajduje tylko częściowo fontes cognoscendi i literaturę związaną z przedmiotem.
ocena 4 (db): student w zadawalającym stopniu dokonuje wykładni kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku i innych przepisów z dziedziny prawa form życia konsekrowanego oraz może przedstawić wyniki tejże wykładni. Potrafi w sposób właściwy ująć słownie i pisemnie zagadnienia z prawa na temat odejścia z instytutu i ukazać je w świetle norm prawnych dotyczących życia konsekrowanego. Właściwie znajduje fontes cognoscendi i literaturę związaną z przedmiotem.
ocena 5 (bdb.): student kompetentnie dokonuje wykładni kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku i innych przepisów z dziedziny prawa form życia konsekrowanego oraz przedstawia wyniki tejże wykładni. Potrafi bardzo dobrze ująć słownie i pisemnie zagadnienia z prawa form życia konsekrowanego i ukazać je w świetle norm prawnych dotyczących życia konsekrowanego. Bezbłędnie znajduje fontes cognoscendi i literaturę związaną z przedmiotem.
KOMPETENCJE:
ocena 3 (dst): student tylko w niewielkim stopniu potrafi samodzielnie wykonać pracę, którą wcześniej próbował z trudem zaplanować i zorganizować mając za cel przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z dziedziny prawa na temat odejścia z instytutu. Od czasu do czasu bierze udział w prowadzonych zajęciach, niekiedy zabiera głos w dyskusjach, nie potrafi wyrażać i dokumentować własnego stanowiska.
ocena 4 (db): student potrafi dobrze i samodzielnie wykonać pracę, którą wcześniej umiejętnie zaplanował i zorganizował mając za cel przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z dziedziny prawa form życia konsekrowanego. Często bierze udział w prowadzonych zajęciach, zabiera głos w dyskusjach, wyraża i dokumentuje własne stanowisko.
ocena 5 (bdb): student potrafi kompetentnie i samodzielnie wykonać pracę, którą wcześniej umiejętnie zaplanował i zorganizował mając za cel przyswojenie sobie treści teoretycznych i praktycznych z dziedziny prawa form życia konsekrowanego. Często bierze udział w prowadzonych zajęciach, zręcznie zabiera głos w dyskusjach, wyraża i dokumentuje własne stanowisko także krytyczne.
Na ocenę końcową składają się:
1.Obecność na zajęciach
2.Udział w dyskusji
3.Wykonanie i ocena realizowanych zadań
4. Egzamin ustny lub praca zaliczeniowa pisemna.

Literatura obowiązkowa:
Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, «Manete in dilectione mea». Dar wierności. Radość wytrwałości. Wytyczne, 2 lutego 2020, Od Normy kanoniczne i praktyka dykasterialna, nr 62nn.
Bider M., Wydalenie fakultatywne z instytutu zakonnego według Kodeksu Prawa Kanonicznego, Lublin 2006.
Borek D., Wydalenie z instytutu zakonnego w świetle aktualnie obowiązującego kanonicznego prawa karnego, Tarnów 2016.
Kiwior W., Procedura obowiązująca przy eksklaustracji, sekularyzacji i wydaleniu z instytutu życia konsekrowanego, Prawo Kanoniczne 38(1995) nr 3-4, s. 119-163.
Skorupa A., Przyczyny i procedura wydalania duchownych z instytutu zakonnego, Prawo Kanoniczne 54(2011)3-4, s. 147-168.
Sosnowski A., Prawne formy nieobecności zakonnika we wspólnocie, w: Prawo kanoniczne pomocą osobom konsekrowanym w dążeniu ad perfectam caritatem, red. B. Szewczul, Warszawa-Kraków 2015, s. 123-168.
Stasiński P., Przyczyny wydalenia z instytutu zakonnego, Prawo Kanoniczne 40(1997) nr 1-2, s. 147-173.
Stokłosa M., Aktualna problematyka sekularyzacji i wydalenia z instytutu, w: Prawo kanoniczne pomocą osobom konsekrowanym w dążeniu ad perfectam caritatem, red. B. Szewczul, Warszawa-Kraków 2015, s. 169-221.
Stokłosa M., Eksklaustracja zakonnika w świetle KPK/83 i jej aktualna problematyka w praktyce instytutów zakonnych, Prawo Kanoniczne 57(2014) nr 4, s. 37-64.
Stokłosa M., Legalne przebywanie zakonnika poza wspólnotą zakonną, Prawo Kanoniczne 53(2010) nr 1-2, s. 105-128.
Stokłosa M., Przejście zakonnika z własnego do innego instytutu, Prawo Kanoniczne 52(2009) nr 3-4, s. 91-115.
Wróbel P., Obligatoryjne wydalenie z instytutu zakonnego w Kościele łacińskim, Lublin 2021.

Dodatkowa literatura:
Bar J.R., J. Kałowski, Prawo o Instytutach Życia Konsekrowanego, Warszawa 1985.
Bogdan F., Prawo zakonów, instytutów świeckich i stowarzyszeń życia apostolskiego, Poznań 1988.
Borek D., Przestępstwa zastrzeżone dla Kongregacji Nauki Wiary (normy materialne i proceduralne), Tarnów 2019.
Czarnowicz R, Kroczek P., Wydanie opinii psychologicznej sporządzonej
na potrzeby formacji zakonnej w optyce ochrony danych osobowych w Kościele katolickim, Annales Canonici 17 (2021) 2, s. 33-47.
Gajda P.M., Sankcje karne w Kościele w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II oraz późniejszych zmian i uzupełnień. Studium kanoniczno-pastoralne, Tarnów 2008.
Gambari E., Życia zakonne po Soborze Watykańskim II. Przełożył i opracował J.E. Bielecki, Kraków 1998.
Kałowski J., Skutki prawne opuszczenia instytutu zakonnego, Prawo Kanoniczne 32 (1989) nr 3-4, s. 21-59.
Kałowski J., Życie braterskie we wspólnocie, Warszawa 1999.
Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, red. P. Majer, Kraków 2011.
Kowal J., Geneza i rozwój instytucji eksklaustracji, Prawo Kanoniczne 37 (1994) nr 1-2, s. 47-72.
Kowal J., Indult eksklaustracji w normach Kodeksu Prawa Kanonicznego i praktyce Kurii rzymskiej, Prawo Kanoniczne 30 (1997) nr 1-2, s. 115-146.
Krukowski J., Kaleta P., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, tom IV/2 Księga VI Sankcje karne w Kościele, Poznań 2022.
Mazur K., Dochodzenie wstępne w sprawach duchowych podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciw szóstemu przykazaniu Dekalogu z nieletnim, Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich 31(2021)34, s. 123-142.
Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. II-IV, Olsztyn 1985-1990.
Saj M., Obowiązki i uprawnienia ordynariusza podczas dochodzenia wstępnego w procesie karnym. Zarys problematyki, Biuletyn Stowarzyszenia Kanonistów Polskich 32(2022)35, s. 141-162.
Syryjczyk J., Kanoniczne prawo karne. Część szczególna, Warszawa 2003.
Zaleski R., Prawne aspekty przejścia zakonnika z jednego instytutu zakonnego do innego, KIP 4 (17) 2015, s. 69-86.
Zubert B.W., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego (oprac. Zubert B.W.), t. 2/III, Lublin 1990.

Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:

• Prawo kanoniczne - specjalność kanoniczna

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WK-K-IZ-W w USOSweb