Prawo w zakresie ochrony dóbr kultury WH-MU-M-I-3-POchDKul
Prezentacja podstawowych zagadnień prawa ochrony dóbr kultury na tle dorobku orzecznictwa i doktryny. Całość prezentacji prowadzona będzie z perspektywy wymogów dotyczących organizacji władzy publicznej, które określa Konstytucja RP.
Na tle zagadnień wstępnych, obejmujących m.in. zakres przedmiotu, strukturę wykładu, akty prawne i polecaną literaturę, przedstawione zostaną podstawy prawne regulacji prawnej w zakresie ochrony dóbr kultury, w szczególności regulacja ponadustawowa (konstytucyjna, międzynarodowa i unijna) oraz wybrane ustawy: o muzeach i o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Zarysowana zostanie także historia tych uregulowań.
Podczas konwersatorium przedstawiony zostanie szerszy kontekst ustawowy regulacji ustawy o muzeach oraz ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, przywołane zostaną najważniejsze akty podustawowe oraz omówione zostanie znaczenie tych aktów w systemie omawianej regulacji. W ten sposób przedstawiona zostanie metoda pracy z tekstem prawnym - model wykładni językowej, systemowej i funkcjonalnej.
Wykład konwersatoryjny obejmie także uwagi o pojęciach podstawowych regulacji w zakresie ochrony dóbr kultury, w tym o "dobrach kultury", "muzeum", "muzealium" i "zabyku". Przy okazji omawiania pojęć podstawowych przedstawione zostaną uwagi o roli definicji legalnych w prawie. Wykład koncentrować się będzie na zagadnieniach materialnoprawnych oraz ustrojowych.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
EK1: Student ma podstawową wiedzę związaną z ochroną dóbr kultury z zakresu prawodawstwa międzynarodowego, polskiego i kościelnego.
EK2: Student potrafi posługiwać się specjalistycznym językiem i stosować terminologię właściwą dla zawodu rzeczoznawcy i marszanda (w zakresie ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym).
EK3: Student ma świadomość interdyscyplinarności wiedzy z zakresu rzeczoznawstwa i rynku sztuki i rozumie konieczność ciągłego samokształcenia i konsultacji specjalistycznych w działalności zawodowej (w zakresie ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym).
Kryteria oceniania
Metody kształcenia dla wszystkich efektów kształcenia:
wykład konwersatoryjny prowadzony na platformie MS Teams
Metody oceniania dla wszystkich efektów kształcenia:
egzamin ustny w I i II terminie
EK1: Student ma podstawową wiedzę związaną z ochroną dóbr kultury z zakresu prawodawstwa międzynarodowego, polskiego i kościelnego.
2: Student nie zna podstawowych uregulowań i instytucji prawnych z zakresu ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym.
3: Student zna podstawowe uregulowania i instytucje prawne z zakresu ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym.
4: Student dysponuje znacznym rozeznaniem w uregulowaniach i instytucjach prawnych z zakresu ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym. Potrafi ukazać normatywne związki między różnymi regulacjami dotyczącymi tej dziedziny.
5: Student świetnie orientuje się w uregulowaniach i instytucjach prawnych z zakresu ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym. Potrafi ukazać normatywne związki między różnymi regulacjami dotyczącymi tej dziedziny prawa oraz dostrzega jej przekształcenia.
EK2: Student potrafi posługiwać się specjalistycznym językiem i stosować terminologię właściwą dla zawodu rzeczoznawcy i marszanda (w zakresie ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym).
2: Student nie zna podstawowych pojęć i terminologii z zakresu prawnej ochrony dóbr kultury.
3: Student zna podstawowe pojęcia i terminologię z zakresu prawnej ochrony dóbr kultury.
4: Student dysponuje znacznym rozeznaniem w pojęciach i terminologii z zakresu prawnej ochrony dóbr kultury. Potrafi ukazać zakresowe związki między różnymi pojęciami dotyczącymi tej dziedziny regulacji prawnej.
5: Student świetnie orientuje się pojęciach i terminologii z zakresu prawnej ochrony dóbr kultury. Potrafi ukazać zakresowe związki między różnymi pojęciami dotyczącymi tej dziedziny regulacji.
EK3: Student ma świadomość interdyscyplinarności wiedzy z zakresu rzeczoznawstwa i rynku sztuki i rozumie konieczność ciągłego samokształcenia i konsultacji specjalistycznych w działalności zawodowej (w zakresie ochrony dóbr kultury w prawie międzynarodowym, polskim i kościelnym).
2: Student nie dostrzega lub ułomnie postrzega związki między regulacją prawną a rzeczową wiedzą z zakresu rzeczoznawstwa i rynku sztuki. Nie widzi związku ciągłych zmian prawa w zakresie ochrony dóbr kultury z potrzebą ciągłego samokształcenia się. Nie wiąże interdyscyplinarnego charakteru działalności zawodowej w zakresie rzeczoznawstwa i rynku sztuki z potrzebą konsultacji specjalistycznych.
3. Student ma świadomość istnienia związków między regulacją prawną a rzeczową wiedzą z zakresu rzeczoznawstwa i rynku sztuki. Wie, że ciągłe zmiany prawa w zakresie ochrony dóbr kultury pociągają za sobą konieczność ciągłego samokształcenia się, i rozumie, że interdyscyplinarny charakter działalności zawodowej w zakresie rzeczoznawstwa i rynku sztuki narzuca potrzebę konsultacji specjalistycznych.
4. Student dostrzega i poprawnie ocenia naturę związków między regulacją prawną a rzeczową wiedzą z zakresu rzeczoznawstwa i rynku sztuki. Jest aktywny w procesie uczenia się i - działając pod kierunkiem nauczyciela - jest w stanie sprawnie śledzić ciągłe zmiany prawa w zakresie ochrony dóbr kultury. Dostrzega wyraźnie, że interdyscyplinarny charakter działalności zawodowej w zakresie rzeczoznawstwa i rynku sztuki narzuca potrzebę konsultacji specjalistycznych w działalności zawodowej.
5. Student świetnie rozeznaje oraz trafnie i wnikliwie ocenia naturę związków między regulacją prawną a rzeczową wiedzą z zakresu rzeczoznawstwa i rynku sztuki. Jest aktywny w procesie uczenia się i w pełni samodzielnie śledzi ciągłe zmiany prawa w zakresie ochrony dóbr kultury. Wyraźnie odróżnia od siebie role różnych specjalistów działających na rynku sztuki i trafnie postrzega granice ich kompetencji zawodowej. Wie, że interdyscyplinarny charakter działalności zawodowej w zakresie rzeczoznawstwa i rynku sztuki narzuca potrzebę konsultacji specjalistycznych w działalności zawodowej - i jest w stanie samodzielnie wybrać właściwego specjalistę.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: