Propedeutyka wiedzy o multimediach i komunikacji medialnej WH-KUZ-I-2-PrWieoMul
Przedmiot Propedeutyka wiedzy o mediach ma charakter wprowadzający w problematykę medialną.Media traktowane są jako pośrednik w wymianie informacji oraz jako interfejs wiedzowy - skupiają się na ukazaniu teoretycznych założeń samej przemiany (jako postępu techniczno-technologicznego w odniesieniu do mediów) i praktycznych inklinacji przemian: w zakresie technologicznym i komunikacyjnym, w warstwie materialnej (technicznej) i językowej. Celem zajęć jest ukazanie jak na przestrzeni wieku XX i na początku wieku dwudziestego pierwszego ulegały zmianom informacje i sposoby ich interpretacji, role odbiorców i nadawców (pojedynczych pod koniec XIX wieku, globalnych [w wieku XX] i - znów -indywidualnych [wiek XXI, epoka hipermediów], a także schematów podawania informacji – schemat twórczy i odtwórczy.
Omówione zostały również polityki mediów (globalne i indywidualne), pojęcia czasu i narracji w mediach tradycyjnych, klasycznych i najnowszych, gospodarowania tymi pojęciami, jeśli chodzi o retorykę i cel przekazu informacji.
Oprócz tych zagadnień przedstawione zostają zagadnienia tożsamości człowieka w świecie współczesnych mediów oraz kwestie redefinicji pojęć, które z zakresu szeroko pojętej – klasycznej – humanistyki, zmieniają swe znaczenia lub postulują zmianę dotychczasowych definicji na gruncie współczesnych teorii komunikacji i globalnego obiegu informacji (pojęcia dobra – zła, prawdy – fałszu i prawdopodobieństwa, mimesis i narracji, czasu i przestrzeni [medialnej, interpersonalnej]).
Zajęcia prowadzone są w perspektywie antropologicznej – uwzględniającej otoczenie kulturowe człowieka jako podmiotu zdarzenia kulturowego, a więc także – użytkownika mediów, zarówno klasycznych, jak i tych najbardziej współczesnych.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student zna podstawową terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w odniesieniu do kulturoznawstwa oraz studiowanych specjalizacji; posiada uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie nauk o mediach, etnologii i socjologii. Zna współczesne metody analizy i interpretacji dzieła kultury, dzieła literackiego, teatralnego, filmowego zgodnie studiowanymi specjalizacjami; potrafi posługiwać się podstawowymi teoriami w zakresie kulturoznawstwa w celu rozwiązywania problemów badawczych; potrafi określić swoją aktywność badawczą, uwzględniając jej cel oraz kontekst
społeczny i kulturowy; umie określić warunki oraz znaczenie praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy i umiejętności w odniesieniu do planowanej aktywności zawodowej, uwzględniając wymogi etyczne jako elementarne reguły życia społecznego.
Kryteria oceniania
Aktualizacja 11.05. 2020:
W formie elektronicznej, na platformie Moodle, na stronie przedmiotu.
Kryteria oceniania:
Na ocenę bdb:
Student bardzo dobrze zna podstawową terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w odniesieniu do kulturoznawstwa oraz studiowanych specjalizacji; posiada dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie nauk o mediach, etnologii i socjologii.Bardzo dobrze zna współczesne metody analizy i interpretacji dzieła kultury, dzieła literackiego, teatralnego, filmowego zgodnie studiowanymi specjalizacjami; potrafi posługiwać się podstawowymi teoriami w zakresie kulturoznawstwa w celu rozwiązywania problemów badawczych; potrafi określić swoją aktywność badawczą, uwzględniając jej cel oraz kontekst
społeczny i kulturowy; umie określić warunki oraz znaczenie praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy i umiejętności w odniesieniu do planowanej aktywności zawodowej, uwzględniając wymogi etyczne jako elementarne reguły życia społecznego.
Na ocenę db:
Student dobrze zna podstawową terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w odniesieniu do kulturoznawstwa oraz studiowanych specjalizacji; posiada dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie nauk o mediach, etnologii i socjologii.Bardzo dobrze zna współczesne metody analizy i interpretacji dzieła kultury, dzieła literackiego, teatralnego, filmowego zgodnie studiowanymi specjalizacjami; potrafi posługiwać się podstawowymi teoriami w zakresie kulturoznawstwa w celu rozwiązywania problemów badawczych; potrafi określić swoją aktywność badawczą, uwzględniając jej cel oraz kontekst
społeczny i kulturowy; umie określić warunki oraz znaczenie praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy i umiejętności w odniesieniu do planowanej aktywności zawodowej, uwzględniając wymogi etyczne jako elementarne reguły życia społecznego.
Na ocenę dostateczną
Student bardzo dostatecznie zna podstawową terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w odniesieniu do kulturoznawstwa oraz studiowanych specjalizacji; posiada dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie nauk o mediach, etnologii i socjologii.Bardzo dobrze zna współczesne metody analizy i interpretacji dzieła kultury, dzieła literackiego, teatralnego, filmowego zgodnie studiowanymi specjalizacjami; potrafi posługiwać się podstawowymi teoriami w zakresie kulturoznawstwa w celu rozwiązywania problemów badawczych; potrafi określić swoją aktywność badawczą, uwzględniając jej cel oraz kontekst
społeczny i kulturowy; umie określić warunki oraz znaczenie praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy i umiejętności w odniesieniu do planowanej aktywności zawodowej, uwzględniając wymogi etyczne jako elementarne reguły życia społecznego.
Na ocenę ndst.:
Student bardzo dobrze zna podstawową terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w odniesieniu do kulturoznawstwa oraz studiowanych specjalizacji; posiada dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną w zakresie nauk o mediach, etnologii i socjologii.Bardzo dobrze zna współczesne metody analizy i interpretacji dzieła kultury, dzieła literackiego, teatralnego, filmowego zgodnie studiowanymi specjalizacjami; potrafi posługiwać się podstawowymi teoriami w zakresie kulturoznawstwa w celu rozwiązywania problemów badawczych; potrafi określić swoją aktywność badawczą, uwzględniając jej cel oraz kontekst
społeczny i kulturowy; umie określić warunki oraz znaczenie praktycznego zastosowania zdobywanej wiedzy i umiejętności w odniesieniu do planowanej aktywności zawodowej, uwzględniając wymogi etyczne jako elementarne reguły życia społecznego.
Weryfikacja poszczególnych efektów kształcenia przeprowadzona zostanie jako zaliczenie ustne na ocenę (w nawiasach podano elementy egzaminu sprawdzające realizację poszczególnych efektów kształcenia), dotyczący przede wszystkim problematyki poszczególnych zajęć, wykładów. Studenta obowiązuje ogólna wiedza dotycząca tej, wskazanej w sekcji "tematy zajęć", problematyki (przykładowo: kulturowych aspektów komunikacji medialnej, przemian paradygmatu komunikacyjnego, ról, etyki w mediach) w jej synchronicznym i diachronicznym aspekcie [K_W03, K_W05]. Uzyskuje ją, uczęszczając na zajęcia i biorąc w nich aktywny udział, prowadząc dialog z prowadzącym i innymi członkami grupy. Ponadto Student wybiera na zaliczenie ustne dwa teksty omawiane w trakcie zajęć, podczas egzaminu analizuje je i interpretuje, ma świadomość obecności w życiu medialnym. Podając własne przykłady omawianych w tekstach problemów, ze szczególnym uwzględnieniem poprawności w stosowaniu pojęć i ich zakresach, które to zostają przyporządkowane przez prowadzącego do wybranego tematu wypowiedzi Studenta (realizowany jest efekt K_U04. K_U06) sprawdzana jest kultura uczestnictwa w bieżącej kulturze medialnej (K_K06) . Kryteria oceny, z rozbiciem na oceny poszczególne, wskazane są w sekcji "EK i opis ETCS".Metoda wykładowa i konwersatoryjna, zaliczenie ustne.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Belting H., Antropologia obrazu, Kraków 2007.
Bendyk E, Bunt Sieci, Warszawa 2012.
Bendyk E., Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci, Warszawa 2004.
Bogunia-Borowska, M., Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe, Kraków 2012.
Castells M., Władza komunikacji, Warszawa 2013;
Castells M.,, Sieci oburzenia i nadziei. Ruchy społeczne w erze internetu, Warszawa 2013;
Castells M.,, Społeczeństwo sieci, Warszawa 2011;
Celiński P., Interfejsy. Cyfrowe technologie w komunikowaniu, Wrocław 2010.
Goban-Klas, T., Media a komunikowanie masowe, Warszawa 1999.
Goban-Klas T., Komunikowanie i media, dostępne na: http://users.uj.edu.pl/~usgoban/files/socjologia_mediow_zarys.pdf.
Goffman E., Relacje w przestrzeni publicznej, Warszawa 2011.
Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, red. Ch. Cox, D. Warner, Gdańsk: słowo/obraz terytoria 2010.
Kulturowe kody technologii cyfrowych, red. P. Celiński, Lublin 2011.
Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa 2006.
Milewski M., Nowe media a komunikacja interpersonalna, dostępne na: http://mazowsze.hist.pl/21/Studia_Plockie/497/2006/16450/
Nicholas Carr N., Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg, Warszawa 2012.
November E., Camacho-Hübner E., Latour B., Wkraczając na terytorium ryzyka. Przestrzeń w erze nawigacji cyfrowej, „Kultura Popularna” 3–4 (9–10) 2010, s. 102–125.
Nowe media w komunikacji społecznej XX wieku, red. M. Hopfinger, Warszawa 2002.
Pisarek, W., O mediach i języku, Kraków 2007.
Poznańska A., Komunikacja medialna a sfera publiczna, Jelenia Góra 2012.
Vandendrope, Ch., Od papirusu do hipertekstu. Esej o przemianach tekstu i lektury, Warszawa 1999.
Zawojski P., Cyberkultura. Syntopia sztuki, nauki i technologii, Warszawa 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: