Historia formy filmowej WH-KU-SP-II-1-HiFFil
Zajęcia traktuję jako umożliwiające wyrównanie poziomów studentów, którzy kontynuują przygodę z wiedzą o filmie, i tych, którzy dopiero ją rozpoczęli.
Zajęcia składają się z części teoretycznej - wykładu zapoznającego z najważniejszymi zagadnieniami analizy dzieła filmowego, i z części praktycznej, podczas której analizie zostają poddane fragmenty filmów. Studenci poznają pojęcia umożliwiające wykonanie analizy dzieła filmowego, ale również rys historyczny, tzn. nie omawiamy tylko montażu, ale historyczną ewolucję jego form, podobnie jest ze światłem - Studenci nie tylko poznają podział na typy i rodzaje światła, ale również historię oświetlenia w filmie.
Zostają również zaznajomienie z konsekwencjami rewolucji cyfrowej w filmie, tzn wpływu używania kamer cyfrowych na język kina.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Celem zajęć jest nauczenie Studenta, że film jest językiem, który zmienia się na przestrzeni lat, że tym, co różni filmy zrealizowane np. w latach 50. od najnowszych realizacji jest forma, na którą miały wpływ przemiany technologicznie, bowiem żadna inna dziedzina sztuki nie jest tak technologicznie zdeterminowana jak film. Skupimy się m.in na plusach I minusach ewolucji/rewolucji cyfrowej.
Studenci nabędą również umiejętności analizowanie dzieł filmowych, rozpoznawania na podstawie stylu właśnie, z jakiego okresu i kręgu kulturowego owe dzieła pochodzą; dowiedzą się i przekonają, że analiza jest zawsze służebna wobec interpretacji.
Po zajęciach Student zna na poziomie rozszerzonym: terminologię z zakresu wiedzy o filmie (KU2_W03), a także metody analizy i interpretacji dzieła filmowego (KU2_W20); umie dokonać krytycznej oceny źródeł, ale przede wszystkim, pozyskanych informacji (KU2_U03), posiada też umiejętność wykonania analizy dzieła filmowego (KU2_U22); umie nazwać cele podejmowanego działania, czyli określić czego szuka w konkretnym dziele filmowym, jaki aspekt i w jakim celu, analizuje (KU2_K04).
Kryteria oceniania
Zajęcia zostaną zaliczone na podstawie pracy pisemnej - analizy filmu (lub serialu), którego premiera miała miejsce w ciągu ostatniego roku. Absencja na trzech zajęciach uniemożliwi dopuszczenie do zaliczenia.
Na ocenę dst (3) Student musi operować na poziomie rozszerzonym terminologią z zakresu języka kina (KU2_W03) oraz potrafić nazwać cel podjętej analizy - czego szuka (KU2_K04).
Na ocenę dobrą (4) powinien znać i umieć to, co na dst (3) oraz potrafić dokonać krytycznej oceny źródeł i informacji (KU2_U03).
Na ocenę bdb (5) powinien znać i umieć to, co na ocenę db (4) oraz znać metody analizy i interpretacji dzieła filmowego (KU2_W20), a także potrafić zanalizować interesujący go film odnosząc go do przemian języka kina(KU2_U22).
Literatura
M. Adamczak. Obok ekranu. Perspektywa badań produkcyjnych a społeczne istnienie filmu, Poznań 2015.
B. Dziworski, J. Łukaszewicz, Kino-Oko. Warsztat operatora filmowego, Warszawa 2006.
M. Hendrykowski, Słownik terminów filmowych, Poznań 1994.
M. Hendrykowski, Współczesna adaptacja filmowa, Poznań 2014.
"Kwartalnik Filmowy" (Camerimage'94) 7-8/1994.
B. Salt, Styl i technologia filmu, tomy 1-3, Łódź 2003.
K. Taras, Komu cyfra sprzyja?, "Kwartalnik Filmowy" 43/2003, s. 196-202.
K. Taras, Kuchnia filmowa: Mistrzowskie ujęcie. Między teorią a praktyką, "KINO'11/2014, s.42-45.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: