Onomastyczne; Co znaczą nazwiska? WH-KON-Onomast
1. Nazwisko jako element języka.
2. Pierwsze nazwy własne.
3. Nazwy osobowe.
4. Nazwisko jako późne zjawisko historyczne.
5. Przykładowe etymologie poszczególnych nazwisk (praca ze słownikiem Kazimierza Rymuta).
6. Kontynuacja pracy ze Słownikiem nazwisk Polaków.
7. Nazwisko jako element prawa.
8. Nazwiska genetycznie polskie wywodzące się z wyrazów pospolitych.
9. Imiona jako podstawy nazwisk.
10. Miejscowe nazwy geograficzne jako źródła nazwisk.
11. Cechy gwarowe w nazwiskach.
12. Budowa i pisownia nazwisk.
13. Nazwiska obcego pochodzenia.
14. Onomastyka literacka.
15. Powtórzenie materiału.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
FP1_W05
Student zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii.
FP1_U11
Student stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii.
FP1_K05
Student ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy. Nazwisko jako element języka, prawa, jako późne zjawisko historyczne wpisuje się w ten chroniony i ważny obszar.
udział w ćwiczeniach 30
przygotowanie do ćwiczeń 20
konsultacje 10
przygotowanie do kolokwium 25
suma 85/30 ~3
Kryteria oceniania
Niedostateczną ocenę uzyskuje student, który nie spełnia kryteriów, wymienionych w efektach kształcenia.
Dostateczną ocenę uzyskuje student, który:
- wybiórczo zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- nie zawsze poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii.
Dobrą ocenę uzyskuje student, który:
- dobrze zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii.
Bardzo dobrą ocenę uzyskuje student, który:
- bardzo dobrze zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy. Nazwisko jako element języka, prawa, jako późne zjawisko historyczne wpisuje się w ten chroniony i ważny obszar.
Ponadto:
Metody oceny:
Ćwiczenia praktyczne na zajęciach.
Zaliczenie semestru:
Kolokwium pisemne:
- interpretacja przykładów nazwisk - przeprowadzenie prawidłowej analizy budowy słowotwórczej,
- określenie nazwisk z zastosowaniem poznanej taksonomii;
- interpretacja etymologiczna (podanie prawdopodobnych przyczyn, jakie doprowadziły do takiej postaci).
Metoda oceny – 1 p. za każdą prawidłową odpowiedź.
Warunek zaliczenia – uzyskanie min 55% prawidłowych odpowiedzi
Literatura
1. Bystroń J. S., 1993, Nazwiska polskie, Warszawa.
2. Polskie nazwy własne, Encyklopedia, 2005, pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków.
3. Nazwy własne a kultura. Polska i inne kraje słowiańskie, 2003, red. nauk. Zofia Kaleta, Prace Slawistyczne, t. 115, Warszawa.
4. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość polskiej onomastyki, 2003, pod. red. Romy Łobodzińskiej, Wrocław.
5. Rymut K., 1999-2001, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. 1-2, Kraków.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: