Pochodzenie naszych nazwisk WH-KON-NazwiskaPol
Problematyka związana z charakterystyką nazw osobowych łączy się z szeroko pojętą kulturą narodu. Dzięki słownikom onomastycznym możliwe jest ustalenie i doprecyzowanie etymologii danego antroponimu. Historia imion natomiast pozwala prześledzić kształtowanie się polskiego systemu nazewniczego od jednoelementowego do dwuelementowego. Ukazanie mian, imion, pseudonimów, przydomków i przezwisk oraz jako symptom współczesności - nicków - pozwala docenić bogactwo językowe i kulturowe onomastyki polskiej. Dzięki formule Konwersatorium możliwe jest wprowadzenie podstawowej terminologii onomastycznej.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student zna terminologię dotyczącą nazwisk: onomastyka, antroponimia, imię, miano, przezwisko, pseudonim, irconim. Potrafi podać przykłady osobowych nazw własnych: odmiejscowych (toponimów), odimiennych, odapelatywnych. Rozróżnia nazwiska rodzime i obce. Klasyfikuje nazwiska zgodnie z poznaną taksonomią. Rozpatruje nazwisko zarówno jako: formułę identyfikacyjną i pewien zasób danych, coraz pilniej strzeżonych we współczesnej cywilizacji.
Kryteria oceniania
Dostateczną ocenę uzyskuje student, który:
- wybiórczo zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- nie zawsze poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- sporadycznie uzasadnia etymologię danego antroponimu;
- sporadycznie dyskutuje np. o wariantywności podstaw etymologicznych nazwisk
Dobrą ocenę uzyskuje student, który:
- dobrze zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- często uzasadnia etymologię danego antroponimu.
-chętnie dyskutuje np. o wariantywności podstaw etymologicznych nazwisk
Bardzo dobrą ocenę uzyskuje student, który:
- bardzo dobrze zna podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- poprawnie stosuje podstawową terminologię dotyczącą antroponimii;
- uzasadnia właściwie etymologię danego antroponimu;
- często i chętnie dyskutuje np. o wariantywności podstaw etymologicznych
nazwisk;
- ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy. Potrafi uzasadnić, że nazwisko jako element języka, prawa oraz jako późne zjawisko historyczne wpisuje się w ten chroniony i ważny obszar.
Uwagi
|
W cyklu 2022/23_L:
Kod do zespołu: coq27f2 |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: