Zwrot afektywny w kulturze współczesnej. Praktyki tekstowe i audiowizualne WH-KON-KU-I-ZAKW

Przedmiot: Zwrot afektywny w kulturze współczesnej. Praktyki tekstowe i audiowizualne - wprowadza Studentki i Studentów w przestrzeń antropologii rozpościerającej się między faktami (życia codziennego, społecznymi i indywidualnymi), a jednostkowymi doświadczeniami (wielu) podmiotowości, dających się wyinterpretować z zachowań i reakcji na różnorodne sytuacje oraz bodźce ujęte w podstawowej dychotomii kultury nowoczesnej: konformizmu oraz nonkonformizmu. Wiek XX, który już nie tylko w perspektywie intuicyjnej, ale też teoretycznej, próbuje poddać emocje i sposoby ich wyrażania refleksji, by znaleźć istotne miejsce dla ekspresji w interpretacji tekstów kultury - stawia pytania dotyczące gestów związanych z dyskursami współczsenego świata. Przede wszystkim rzeczywistości popkulturowej końca XX i pierwszej ćwierci XXI wieku. Pojawiające się po przewrocie postmodernistycznym nowe narracje dotyczące chociażby konsumeryzmu (i związanej z nią zasady ukrywania intymności) kontrastują z zauważonej w kontekście kultury kryzysu fali wyrażania emocji jako możliwości reakcji, a jednocześnie, zdiagnozowania zagrożeń społecznych oraz w końcu globalnych. Dyskursy kina, polityki,, sztuki usiłują znaleźć nową formułę dla obecności emocji w życiu jednostek i grup, zaś wzór afektywny, który kultura stara się opisać, interpretuje możliwości głębokiego wglądu, poprzez aktywację tej części myślenia, jakim są interpretacje uczuciowe, afektywne.
Wzór afektywny, z czasem, o czym przypomina wiek XX, nie jest odtąd już tylko dyskursem (omówione zostaną kategorie tekstu, jako pośrednika emocji, możliwości języka jako możliwości ekspresji), ale staje się performatywnym narzędziem, którego jednostki umieszczone w przestrzeniach realnych i fikcjonalnych, wyobrażonych, używają, by nadać sens i odkryć istotę życia społecznego i własnego, stając się jego złożoną z odpowiedzi i możliwości, rzeczywiście istotną częścią.
Czym, i czy w ogóle, są „prawdziwe” uczucia, „głębokie” emocje oraz możliwość afektywnego postrzegania i reinterpretowania ja i świata, jak możliwość afektywnej interpretacji rzeczywistości społecznej (od uczuć prywatnych po publiczne emocje i racjonalne instytucje) wpływa na kształt (osobisty i publiczny) świata: od jego fikcjonalizacji po półrzeczywiste światy cyfrowe), jak definiowane były uczucia i emocje w ciągu dwu wieków i na początku obecnego oraz czy są one niezbędne, a jeśli tak to czy istnieją realne przeszkody i siły unieważniające od-czucie wolności i możliwość autoekspresji – na wszystkie te pytania za pomocą interpretacji torii oraz tekstów kultury – od literatury, po film – postaramy się znaleźć wspólną odpowiedź w ramach konwersatorium.