Od zawołań po nicki w języku, kulturze i komunikacji społecznej WH-KON-FP-I-OZPN

student nazywa procesy towarzyszące kształtowaniu się osobowych nazw własnych w języku polskim, np. onimizacja, onomastyka literacka, rozpoznaje nazwiska rodzime i obce, wyjaśnia pochodzenie podstaw nazwisk typowych tylko dla języków słowiańskich oraz (w tym:) języka polskiego, rozróżnia typy podstaw i sufiksy w nazwiskach, zna rozwój systemu antroponimicznego, np, przedstawia zagadnienia chronologii rozwoju i obowiązku posiadania nazwiska. Porządkuje chronologicznie rozwój nazwiska jako formuły identyfikacyjnej, niezbędnej w komunikacji społecznej, analizuje procesy np. nobilitacji nazwisk.
Ponadto analizuje nazwy osobowe, w charakterystyce których łączy wiedzę teoretyczną i praktyczną, porównuje formy archaiczne i współczesne i uzasadnia zmiany w nich zachodzące.
Pracuje samodzielnie nad materiałem antroponimicznym, wyciąga wnioski z jego analizy i uzasadnia zmiany zachodzące podczas kształtowania się nazwisk w języku polskim.
Przy tym student wykazuje, że potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu antroponimii, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk towarzyszących kształtowaniu się nazwisk, łączy fakty i wyprowadza wnioski na podstawie twierdzeń. Przy tym student dyskutuje np. na temat rozwoju antroponimów, zachowuje otwartość na funkcjonowanie wyjątków.
Rozumie konieczność uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WH-KON-FP-I-OZPN w USOSweb