Techniki i strategie przekładu WH-FW-M-II-1-TechPrz
Uczestnicy kursu zdobywają wiedzę na temat:
- istniejących technik i strategii tłumaczenia, a także ich zastosowania w różnych typach tekstu
- związków intertekstualnych (cytat, aluzja, nawiązanie) i sposobów ich tłumaczenia
- rodzaju błędów popełnianych przez tłumaczy
- rozwiązywania problemów tłumaczeniowych (przekład tytułów, związków frazeologicznych, neologizmów, gier słownych).
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza - absolwent zna i rozumie:
- dostrzega, rozumie i potrafi wykorzystać powiązania istniejące pomiędzy filologią klasyczną i neofilologią a innymi
dyscyplinami humanistycznymi (m.in. historią, archeologią, historią nauki i filozofią).
- znane mu jest pojęcie własności intelektualnej, jak również sposób jej traktowania zarówno w badanym okresie historii, jak
i w świecie współczesnym.
- orientuje się we współczesnym życiu kulturalnym, ze szczególnym uwrażliwieniem na obecność lub przetwarzanie
elementów kultury antycznej tudzież kultury Włoch.
Umiejętności - absolwent potrafi:
- dla filologii klasycznej: dysponuje znajomością jednego nowożytnego języka obcego na poziomie co najmniej C1, oraz zna
język włoski i/lub nowogrecki na poziomie A2. Dla filologii włoskiej: zna język włoski na poziomie C2.
- rozumie specyfikę pracy tłumacza i spoczywające na nim powinności.
- potrafi w pracy translatorskiej wykorzystać zasoby związane z teoretyczną wiedzą na temat studiowanych kultur,
współpracować w grupie i kierować pracą zespołu.
Kompetencje społeczne - absolwent jest gotów do:
- prawidłowego identyfikowania priorytetów związanych z wykonywaniem pracy/aktualnego zadania.
- aktywnego udziału w życiu kulturalnym, oświatowym i naukowym.
- uznawania wartości, jakie niesie wielokulturowość i wielonarodowość.
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu są:
- aktywne uczestnictwo w zajęciach.
- przekład wskazanego wcześniej fragmentu tekstu.
Literatura
Balcerzan Edward. Literatura z literatury (strategie tłumaczy). Katowice 1998.
Eco Umberto. Dire quasi la stessa cosa. Esperienze di traduzione. Mediolan 2003.
Fast Piotr. Strategie translatorskie. Od modernizmu do (post)modernizmu. Katowice 2014.
Kubińscy Olga i Wojciech, Wolański Tadeusz (red.). Przekładając nieprzekładalne. I. Gdańsk 2000.
Kubińscy Olga i Wojciech, Wolański Tadeusz (red.). Przekładając nieprzekładalne. II. Gdańsk 2004.
Kubińscy Olga i Wojciech, Wolański Tadeusz (red.). Przekładając nieprzekładalne. III. Gdańsk 2007.
Nycz Ryszard. Intertekstualność i jej zakresy: teksty, gatunki, światy. Pamiętnik Literacki nr 81/2, 1990.
Piotrowska Maria. Czy znajomość strategii jest w warsztacie każdego tłumacza niezbędna? (o strategii teoretycznie), Przekładaniec nr 17, 2008.
Piotrowska Maria. Proces decyzyjny tłumacza. Zarys metodyki nauczania przekładu. Kraków 2007.
Salich Hanna. Techniki i strategie tłumaczenia neologizmów autorskich. Warszawa 2018.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: