Historia polskiej literatury dawnej - średniowiecze-renesans-barok WH-FP-WM-HPLD-HPLD-
Treści merytoryczne: Celem wykładu jest zapoznanie studentów z historią literatury staropolskiej. Układ spotkań jest ściśle chronologiczny: wychodzimy zawsze od kontekstu historycznego omawianych zjawisk literackich, wykazujemy ich związek z życiem społecznym czy politycznym. Studenci zapoznają się tak samo z najbardziej podstawowymi kwestiami związanymi z kulturą materialną, ale i duchową kolejnych epok w literaturze; zadaniem naszym jest też wskazać na związki między zjawiskami literackimi, zarówno te wewnątrzlitrerackie (dzieje gatunków, typu kronika, pieśń, epigramatyka, epika, sielanka itp), jak i zewnątrzliterackiej (podstawowe zagadnienia dla świata szlacheckiego). Podczas wykładów kładzie się też nacisk na fakty historyczne, ale też biograficzne zakorzenienie literatury (następstwo pokoleń, umiejętność wskazania na zjawiska "przejmowania" bądź "odrzucania" tradycji czy form artystycznych); wprowadzamy tak samo podstawowe pojęcia takie jak klasycyzm, humanizm renesansowy, stoicyzm chrześcijański, horacjanizm, cyceronianizm, tacytyzm, paranetyczność literatury,konceptyzm, sarmatyzm itp.
Wykład zaczyna się od początków pisarstwa średniowiecznego, a kończy na dziele "pogrobowców" literatury barokowej: ks. Józefie Bace czy ks.Jędrzeju Kitowiczu. Jego osią konstrukcyjną jest Spis Lektur dla studentów polonistyki; pomocnicze w tej perspektywie są ćwiczenia z literatury staropolskiej, gdzie studenci mają możliwość bliższego zapoznania się z tekstami i pracy z nimi. Wykład podpowiada zaledwie pewne możliwości intrerpretacyjne.
Wykładowca stawia sobie za cel "otworzenie" literatury staropolskiej współczesnej (ale nie uwspółcześniającej) lekturze; podanie niejako ścieżek dostępu do literatury, której język jest już dzisiaj nieco niezrozumiały. Stosuje się metodę hermeneutyczną, która zakłada życie tekstu w akcie lektury rozumiejącej (a dokładniej: w akcie lektury dążącej do zrozumienia).
Metody oceny: zaliczenie w indeksie obecności. Obecność na wykładzie obowiązkowa.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
wiedza
1. nazywa, definiuje epoki literackie i prądy estetyczne
2. charakteryzuje poszczególnych twórców
3. rozróżnia poszczególne epoki i ich przedstawicieli
umiejętności
1. analizuje dzieła epoki
2. konstruuje wypowiedzi o epoce i artystach
3.posługuje się podręcznikami i lekturami
kompetencje
1. docenia znaczenie wiedzy dla rozwoju człowieka
2. dąży do bycia lepiej poinformowanym
3. wyraża oceny o dziełach literatury
OPIS ETCS - 4 pkt
30 godzin - uczestnictwo w wykładzie
30 godzin - lektura pozycji ze spisu lektur
60 godzin - przygotowanie się do egzaminu z przedmiotu
Kryteria oceniania
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student który:
opanował stopniu bardzo dobrym podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont.
zna bardzo dobrze podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu literatury staropolskiej
ma uporządkowaną i bardzo dobrą wiedzę o kryteriach periodyzacji literatury staropolskiej, kanonicznych dziełach literackich okresu staropolskiego oraz zna bardzo dobrze zasady analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych
umie, kierując się wskazówkami naukowego opiekuna, w sposób bardzo dobry samodzielnie zdobywać informacje naukowe i rozwijać kompetencje badawcze
potrafi posługiwać się umiejętnie podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym
ma bardzo dobrą świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie
Ocenę dobrą otrzymuje student, który:
opanował stopniu dobrym podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont.
zna dobrze podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu literatury staropolskiej
ma dobrze uporządkowaną i dobrą wiedzę o kryteriach periodyzacji literatury staropolskiej, kanonicznych dziełach literackich okresu staropolskiego oraz zna dobrze zasady analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych
umie, kierując się wskazówkami naukowego opiekuna, w sposób dobry samodzielnie zdobywać informacje naukowe i rozwijać kompetencje badawcze
potrafi posługiwać się w stopniu dobrym podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, potrafi w miarę samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym
ma dobrą świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie
Ocenę dostateczna otrzymuje student, który:
opanował stopniu dostatecznym podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont.
zna dostatecznie podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu literatury staropolskiej
ma słabo uporządkowaną i dostateczną wiedzę o kryteriach periodyzacji literatury staropolskiej, kanonicznych dziełach literackich okresu staropolskiego oraz zna słabo zasady analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych
umie, kierując się wskazówkami naukowego opiekuna, w sposób dostateczny samodzielnie zdobywać informacje naukowe i rozwijać kompetencje badawcze
potrafi posługiwać się w stopniu dostatecznym podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, potrafi mało samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym
ma dostateczną świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie
Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który:
opanował stopniu niedostatecznym podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont.
zna dostatecznie podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu literatury staropolskiej
ma nieuporządkowaną i bardzo małą, niewystarczającą wiedzę o kryteriach periodyzacji literatury staropolskiej, kanonicznych dziełach literackich okresu staropolskiego oraz nie zna zasad analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych
nie umie, nawet kierując się wskazówkami naukowego opiekuna,samodzielnie zdobywać informacji naukowych i rozwijać kompetencji badawczych
nie potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, nie potrafi samodzielnie przeprowadzić analizy i interpretacji dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym
ma niedostateczną świadomość poziomu swojej wiedzy, nie rozumie potrzeby uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie
Literatura
Literatura: pokrywa się ze Spisem Lektur dla studentów I roku Filologii Polskiej.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: