Gramatyka historyczna języka polskiego WH-FP-W-GHJP
Treści merytoryczne:
Na wykładach podane są informacje o miejscu języka polskiego wśród języków świata, w szczególności w rodzinie indoeuropejskiej, w grupie języków słowiańskich. Charakteryzuje się ogólnie język praindoeuropejski i prasłowiański, ukazuje zmiany fonetyczne i morfologiczne. Charakteryzuje się rozwój systemu gramatycznego polszczyzny w zakresie fonetyki, fleksji, słowotwórstwa, składni i frazeologii. Wskazuje się dziedzictwo różnych epok w zasobie współczesnej polszczyzny.
Metody oceny: egzamin ustny ze znajomości podstawowych procesów rozwojowych w języku polskim: teoretycznie i na wybranych przykładach.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
przygotowanie do wykładu 20
konsultacje 15
przygotowanie do kolokwium 25
przygotowanie do egzaminu 30
suma 120/30 ~4
Aby otrzymać 4 ECTS student:
Wiedza:
student ma podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont;
zna podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa.
ma uporządkowaną wiedzę o kryteriach periodyzacji historii języka polskiego i jego kontekstach kulturowych; zna badania i dorobek krytyczny z zakresu historii języka polskiego.
Umiejętności:
posiada podstawowe umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego;
potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych.
Kompetencje społeczne:
ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie;
ma świadomość roli wiedzy o kulturze, języku i literaturze w budowaniu tożsamości narodowej i rozwijaniu dialogu społecznego na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym.
Literatura
Do wyboru:
- Z. Klemensiewicz, T. Lehr-Spławiński, S. Urbańczyk, Gramatyka historyczna języka polskiego (dowolne wydanie)
- S. Rospond, Gramatyka historyczna języka polskiego z ćwiczeniami, (wydania zmienione, np. Warszawa 2000)
- J. Strutyński, Gramatyka historyczna języka polskiego (dowolne wydanie)
- W. Mańczak, Polska fonetyka i morfologia historyczna, Warszawa 1983
- K. Długosz-Kurczabowa, S. Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2001
Ponadto:
- Z. Stieber, Rozwój fonologiczny języka polskiego (wydanie dowolne, także w języku angielskim: A Historical Phonology of the Polish Language, Heidelberg 1973)
- L. Moszyński, Wstęp do filologii słowiańskiej, Warszawa 1984
- J. Strutyński, Podstawowe wiadomości z gramatyki języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, Kraków 1991
- K. Kleszczowa, Staropolskie derywaty przymiotnikowe i ich perspektywiczna ewolucja, Katowice 2003
- K. Długosz-Kurczabowa, S. Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego w testach, ćwiczeniach i tematach egzaminacyjnych, Warszawa 2006
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: