Edytorstwo i teoria tekstu WH-FP-M-II-1-EITT
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z poszerzoną teoretyczną i praktyczną wiedzą na temat dwudziestowiecznych teorii edytorstwa naukowego: dyskusja nad dotychczasowymi ustaleniami i osiągnięciami polskich wydawców naukowych, zapoznanie studentów z edycjami wybranych dzieł literackich, ze szczególnym uwzględnieniem utworów o skomplikowanej sytuacji tekstologicznej, dyskusja nad nowymi perspektywami rozwoju edytorstwa naukowego.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student na poziomie zaawansowanym zna i rozróżnia współczesne teorie edytorstwa naukowego oraz charakteryzuje związaną z nimi terminologię odnoszącą się do kategorii teoretycznoliterackich, jak i tekstologicznych.
Student potrafi samodzielnie organizować proces uczenia się, uzupełniania informacji, wykorzystując wiedzę zdobytą w ramach konwersatorium.
Student jest gotów do zastosowania wiedzy i umiejętności z zakresu edytorstwa naukowego zdobytych dzięki uczestnictwu w konwersatorium przy planowaniu i działalności zawodowej.
Kryteria oceniania
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który,
- doskonale zna współczesne teorie edytorskie, potrafi podać ich wyczerpującą charakterystykę i wymienia głównych przedstawicieli poszczególnych nurtów.
- Bardzo dobrze zna związaną z powyższymi zagadnieniami terminologię odnoszącą się do kategorii teoretycznoliterackich, jak i tekstologicznych.
- Bardzo dobrze organizuje własny proces uczenia się, uzupełniania informacji.
Ocenę dobrą otrzymuje student, który:
- dobrze zna współczesne teorie edytorskie, potrafi podać ich poprawną charakterystykę oraz większość głównych przedstawicieli poszczególnych nurtów.
- dobrze zna związaną z powyższymi zagadnieniami terminologię odnoszącą się do kategorii teoretycznoliterackich, jak i tekstologicznych.
- Dobrze organizuje własny proces uczenia się, uzupełniania informacji.
Ocenę dostateczną otrzymuje student, który:
- niezbyt dobrze zna współczesne teorie edytorskie, potrafi podać ich częściową charakterystykę, rozróżnia i wskazuje niektórych przedstawicieli poszczególnych nurtów.
- Zna niektóre pojęcia i terminy edytorskie odnoszącą się do kategorii teoretycznoliterackich, jak i tekstologicznych.
- organizuje własny proces uczenia się, i uzupełniania informacji w stopniu dostatecznym, ale wciąż umożliwiającym dalszy rozwój we własnym zakresie.
Literatura
Pomocne opracowania ogólne
R. Loth, Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego, Warszawa 2006.
K. Górski, Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1978.
Ł. Cybulski, Krytyka tekstu na rozdrożach. Anglo-amerykańska teoria edytorstwa naukowego w drugiej połowie XX w., Warszawa 2017.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: