Metodologia badań nad językiem cz. II WH-FP-II-1-Metod.j-L
Zajęcia mają przede wszystkim charakter teoretyczny i metodologiczny- ich zaliczenie wymaga raczej wiedzy i zrozumienia niż praktycznych umiejętności analitycznych. W czasie wykładów omawiane są główne szkoły i kierunki lingwistyczne; z ustaleniami i dokonaniami niektórych z nich studenci mieli już kontakt na zajęciach (np. ze wstępu do nauki o języku czy z gramatyki opisowej), ale zwykle bez powiązania ich z określonym nurtem językoznawstwa. Tym samym zajęcia z metodologii pozwalają również zsyntetyzować i uporządkować wiedzę z zakresu lingwistyki nabytą na studiach I stopnia. Student po ukończeniu tego kursu powinien znać główne subdyscypliny współczesnego językoznawstwa i ich główne problemy badawcze.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
W cyklu 2021/22_L: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2022/23_L: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2020/21_L: E-Learning | W cyklu 2019/20_L: E-Learning (pełny kurs) |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23_L: | W cyklu 2021/22_L: | W cyklu 2023/24_L: | W cyklu 2019/20_L: | W cyklu 2020/21_L: |
Efekty kształcenia
Student zna terminologię, a także główne teorie i kierunki metodologiczne z zakresu językoznawstwa (wymienione w spisie omawianych zagadnień), potrafi wskazać podstawowe powiązania między nimi oraz zastosować je w analizie konkretnych zjawisk obecnych w polszczyźnie.
Student potrafi posługiwać się omawianymi na zajęciach terminami i narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, podać przykłady zjawisk językowych, które je ilustrują, oraz samodzielnie przeprowadzić analizę tych zjawisk.
Student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy dotyczącej subdyscyplin współczesnego językoznawstwa, konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu.
Kryteria oceniania
Student zna terminologię, a także główne teorie i kierunki metodologiczne z zakresu językoznawstwa (wymienione w spisie omawianych zagadnień), potrafi wskazać podstawowe powiązania między nimi oraz zastosować je w analizie konkretnych zjawisk obecnych w polszczyźnie:
na ocenę bardzo dobrą - opanował >90% materiału;
na ocenę dobrą - opanował >70% materiału;
na ocenę dostateczną - opanował >50% materiału.
Student potrafi posługiwać się omawianymi na zajęciach terminami i narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, podać przykłady zjawisk językowych, które je ilustrują, oraz samodzielnie przeprowadzić analizę tych zjawisk.
na ocenę bardzo dobrą - opanował prawie wszystkie terminy i potrafi zastosować niemal wszystkie metody analizy;
na ocenę dobrą - opanował większość terminów i potrafi zastosować wszystkie najważniejsze metody analizy;
na ocenę dostateczną - opanował podstawowe terminy i potrafi zastosować podstawowe metody analizy.
Student jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy dotyczącej subdyscyplin współczesnego językoznawstwa, konfrontowania jej z najnowszymi ustaleniami oraz zasięgania opinii ekspertów, a także ciągłego podnoszenia jej poziomu:
na ocenę bardzo dobrą - w wysokim stopniu;
na ocenę dobrą - w zadowalającym stopniu;
na ocenę dostateczną - w podstawowym stopniu.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: