Historia literatury polskiej - Pozytywizm WH-FP-I-3-HLPPozyt-W
Treści merytoryczne: Formacja dziewiętnastowieczna, wyróżniane w niej epoki oraz prądy. Pozytywizm między nowoczesnością a modernizmem. Pozytywizm w przestrzeni polskiej dziewiętnastowieczności – determinanty świadomości: doświadczenie powstania styczniowego (trauma, anomia, dezintegracja społeczna i jednostkowa), doświadczenie przyspieszenia cywilizacyjnego (aspekt antropologiczny zjawiska). Przemiany formuły polskości.
Twórcy postyczniowi wobec fenomenu romantyzmu polskiego. Pozytywistyczna refleksja nad psychologią jednostki genialnej. Sytuacja psychiczna generacji pisarzy debiutujących (syndrom presji „wielkich ojców”, Bloomowska kategoria „lęku przed wpływem”).
Trauma powstania styczniowego jako przeżycie pokoleniowe. Ekspresja wypadków warszawskich oraz insurekcji w literaturze i sztukach wizualnych. Poetyka i topika literatury powstania listopadowego i styczniowego – jedność paradygmatu.
Nazwa epoki – praktyka nomenklaturowa polska i europejska. Pozytywizm polski na tle europejskim – inspiracja Zachodu: A. Comte, J. S. Mill, H. Spencer, H. T. Buckle, K. Darwin, E. Renan. „Plagiatowość” przełomów światopoglądowych w Polsce a rodzime przesłanki przełomu. Przedburzowcy – rozrachunkowy i projektujący aspekt świadomości grupy.
Drugie oblicze światopoglądowe 2. połowy XIX wieku – inspiracja irracjonalizmu metafizycznego – A. Schopenhauer, G. T. Fechner, R. H. Lotze, E. von Hartmann, W. Wundt. Wpływ doktryn metafizycznych na literaturę – transcendencja realistów. Nowelistyka i powieść paraboliczna.
Mapa stanowisk ideowych po powstaniu styczniowym: Stańczycy, młodzi konserwatyści warszawscy, pozytywiści. Światopoglądowo-społeczny aspekt programu „młodych”, jego diagnostyczno-terapeutyczny charakter, polemika z tradycją romantyczną.
Ramy chronologiczne i cezury wewnętrzne epoki. Pojęcie przeżycia pokoleniowego. Pierwsze i drugie pokolenie pozytywistów polskich – przedstawiciele, specyfika programów i praktyki twórczej.
Estetyczny aspekt programu „młodych”. Utylitaryzm a postulat dydaktyzmu. Literatura tendencyjna, jej poetyka (typowe chwyty perswazyjne, bohater i tematyka). Powieść tendencyjna a biedermaierowska,
Pojęcia „literatury dedukcyjnej” i „literatury indukcyjnej” - zmierzch idei tendencyjności. Postulat mimetyzmu a realizm. Poetyka „dojrzałego realizmu”.
Niewola polityczna a sytuacja mówienia – cenzura i autocenzura. Cenzura prasowa, książkowa i teatralna. Język ezopowy i jego typowe tropy.
Życie literackie po powstaniu styczniowym. Profesjonalizacja zawodu pisarza. Instytucje życia umysłowego, ekspansja środków masowego przekazu – rola prasy. Wielcy pisarze okresu dziennikarzami.
Obrazek prozą, nowela i opowiadanie. Epizod noweli tendencyjnej, arcydzieła nowelistyki realistycznej, nowela paraboliczna. Poetyka cyklu nowelistycznego.
Naturalizm francuski – założenia estetyczne prądu. Recepcja naturalizmu na ziemiach polskich – rola „Wędrowca”; hasło „nie co, ale jak”. Rodzime eksperymenty oraz reminiscencje typowych tematów i technik naturalistycznych w dziełach epoki.
Pozytywistyczne arcydzieła - „ideał” powieści realistycznej a Nad Niemnem i Cham Orzeszkowej oraz Lalka i Emancypantki Prusa. Ewolucja indywidualnych warsztatów twórców postyczniowych.
Syndrom kryzysu – ucieczka w naturę i pierwotność, w historię, utopię lub mistycyzm. Literatura pozytywizmu w poszukiwaniu Boga – wątki biblijne w literaturze okresu.
Pozytywistyczny Parnas. Topika romantyczna martyrologicznej poezji postyczniowej. Recepcja i adaptacja europejskich osiągnięć parnasizmu i symbolizmu. Poetyka cyklu lirycznego.
Funkcje teatru w epoce. Rodzaje teatrów – ich specyfika repertuarowa i publiczność. Nurty pisarstwa dramatycznego: wpływy francuskiego dramatu i komedii mieszczańskiej, rola tradycji fredrowskiej.
|
W cyklu 2021/22_Z:
Formacja dziewiętnastowieczna - jej prądy i epoki. Pozytywizm między nowoczesnością a modernizmem. Pozytywizm w przestrzeni polskiej dziewiętnastowieczności – determinanty świadomości: doświadczenie powstania styczniowego (trauma, anomia, dezintegracja społeczna i jednostkowa), doświadczenie przyspieszenia cywilizacyjnego (aspekt antropologiczny zjawiska). Przemiany formuły polskości. Trauma powstania styczniowego jako przeżycie pokoleniowe. Ekspresja wypadków warszawskich oraz insurekcji w literaturze i sztukach wizualnych. Poetyka i topika literatury powstania listopadowego i styczniowego – jedność paradygmatu. Nazwa epoki – praktyka nomenklaturowa polska i europejska. Pozytywizm polski na tle europejskim – inspiracja Zachodu: A. Comte, J. S. Mill, H. Spencer, H. T. Buckle, K. Darwin, E. Renan. „Plagiatowość” przełomów światopoglądowych w Polsce a rodzime przesłanki przełomu. Dyskurs emancypacyjny: od kobiecego tematu do kobiecego dyskursu, i kobiecej aktywności w życiu społecznym i politycznym – ważne pisarki, literatki, dziennikarki, kobiety kultury, nauki i polityki. Niewola polityczna a sytuacja mówienia – cenzura i autocenzura. Cenzura prasowa, książkowa i teatralna. Język ezopowy i jego typowe tropy. Profesjonalizacja zawodu pisarza. Instytucje życia umysłowego, ekspansja środków masowego przekazu – rola prasy. Wielcy pisarze okresu dziennikarzami. Ramy chronologiczne i cezury wewnętrzne epoki. Pojęcie przeżycia pokoleniowego. Pierwsze i drugie pokolenie pozytywistów polskich – przedstawiciele, specyfika programów i praktyki twórczej. Estetyczny program „młodych”: utylitaryzm a postulat dydaktyzmu. Literatura tendencyjna, jej poetyka (typowe chwyty perswazyjne, bohater i tematyka). P Poetyka „dojrzałego realizmu”. Pozytywistyczne arcydzieła - „ideał” powieści realistycznej: Nad Niemnem Orzeszkowej a Lalka Prusa. Małe prozy II połowy XIX wieku: obrazek prozą, nowela i opowiadanie. Nowela paraboliczna. Poetyka cyklu nowelistycznego. Naturalizm francuski – założenia estetyczne prądu. Recepcja naturalizmu na ziemiach polskich – rola „Wędrowca”. Rodzime eksperymenty oraz reminiscencje typowych tematów i technik naturalistycznych w dziełach epoki. Pozytywistyczny Parnas. Topika romantyczna martyrologicznej poezji postyczniowej. Recepcja i adaptacja europejskich osiągnięć parnasizmu i symbolizmu. Poetyka cyklu lirycznego. Funkcje teatru w epoce. Rodzaje teatrów – ich specyfika repertuarowa i publiczność. Nurty pisarstwa dramatycznego: wpływy francuskiego dramatu i komedii mieszczańskiej, rola tradycji fredrowskiej. |
W cyklu 2022/23_Z:
Formacja dziewiętnastowieczna - jej prądy i epoki. Pozytywizm między nowoczesnością a modernizmem. Pozytywizm w przestrzeni polskiej dziewiętnastowieczności – determinanty świadomości: doświadczenie powstania styczniowego (trauma, anomia, dezintegracja społeczna i jednostkowa), doświadczenie przyspieszenia cywilizacyjnego (aspekt antropologiczny zjawiska). Przemiany formuły polskości. Trauma powstania styczniowego jako przeżycie pokoleniowe. Ekspresja wypadków warszawskich oraz insurekcji w literaturze i sztukach wizualnych. Poetyka i topika literatury powstania listopadowego i styczniowego – jedność paradygmatu. Nazwa epoki – praktyka nomenklaturowa polska i europejska. Pozytywizm polski na tle europejskim – inspiracja Zachodu: A. Comte, J. S. Mill, H. Spencer, H. T. Buckle, K. Darwin, E. Renan. „Plagiatowość” przełomów światopoglądowych w Polsce a rodzime przesłanki przełomu. Dyskurs emancypacyjny: od kobiecego tematu do kobiecego dyskursu, i kobiecej aktywności w życiu społecznym i politycznym – ważne pisarki, literatki, dziennikarki, kobiety kultury, nauki i polityki. Niewola polityczna a sytuacja mówienia – cenzura i autocenzura. Cenzura prasowa, książkowa i teatralna. Język ezopowy i jego typowe tropy. Profesjonalizacja zawodu pisarza. Instytucje życia umysłowego, ekspansja środków masowego przekazu – rola prasy. Wielcy pisarze okresu dziennikarzami. Ramy chronologiczne i cezury wewnętrzne epoki. Pojęcie przeżycia pokoleniowego. Pierwsze i drugie pokolenie pozytywistów polskich – przedstawiciele, specyfika programów i praktyki twórczej. Estetyczny program „młodych”: utylitaryzm a postulat dydaktyzmu. Literatura tendencyjna, jej poetyka (typowe chwyty perswazyjne, bohater i tematyka). P Poetyka „dojrzałego realizmu”. Pozytywistyczne arcydzieła - „ideał” powieści realistycznej: Nad Niemnem Orzeszkowej a Lalka Prusa. Małe prozy II połowy XIX wieku: obrazek prozą, nowela i opowiadanie. Nowela paraboliczna. Poetyka cyklu nowelistycznego. Naturalizm francuski – założenia estetyczne prądu. Recepcja naturalizmu na ziemiach polskich – rola „Wędrowca”. Rodzime eksperymenty oraz reminiscencje typowych tematów i technik naturalistycznych w dziełach epoki. Pozytywistyczny Parnas. Topika romantyczna martyrologicznej poezji postyczniowej. Recepcja i adaptacja europejskich osiągnięć parnasizmu i symbolizmu. Poetyka cyklu lirycznego. Funkcje teatru w epoce. Rodzaje teatrów – ich specyfika repertuarowa i publiczność. Nurty pisarstwa dramatycznego: wpływy francuskiego dramatu i komedii mieszczańskiej, rola tradycji fredrowskiej. |
W cyklu 2023/24_Z:
Formacja dziewiętnastowieczna - jej prądy i epoki. Pozytywizm między nowoczesnością a modernizmem. Pozytywizm w przestrzeni polskiej dziewiętnastowieczności – determinanty świadomości: doświadczenie powstania styczniowego (trauma, anomia, dezintegracja społeczna i jednostkowa), doświadczenie przyspieszenia cywilizacyjnego (aspekt antropologiczny zjawiska). Przemiany formuły polskości. Trauma powstania styczniowego jako przeżycie pokoleniowe. Ekspresja wypadków warszawskich oraz insurekcji w literaturze i sztukach wizualnych. Poetyka i topika literatury powstania listopadowego i styczniowego – jedność paradygmatu. Nazwa epoki – praktyka nomenklaturowa polska i europejska. Pozytywizm polski na tle europejskim – inspiracja Zachodu: A. Comte, J. S. Mill, H. Spencer, H. T. Buckle, K. Darwin, E. Renan. „Plagiatowość” przełomów światopoglądowych w Polsce a rodzime przesłanki przełomu. Dyskurs emancypacyjny: od kobiecego tematu do kobiecego dyskursu, i kobiecej aktywności w życiu społecznym i politycznym – ważne pisarki, literatki, dziennikarki, kobiety kultury, nauki i polityki. Niewola polityczna a sytuacja mówienia – cenzura i autocenzura. Cenzura prasowa, książkowa i teatralna. Język ezopowy i jego typowe tropy. Profesjonalizacja zawodu pisarza. Instytucje życia umysłowego, ekspansja środków masowego przekazu – rola prasy. Wielcy pisarze okresu dziennikarzami. Ramy chronologiczne i cezury wewnętrzne epoki. Pojęcie przeżycia pokoleniowego. Pierwsze i drugie pokolenie pozytywistów polskich – przedstawiciele, specyfika programów i praktyki twórczej. Estetyczny program „młodych”: utylitaryzm a postulat dydaktyzmu. Literatura tendencyjna, jej poetyka (typowe chwyty perswazyjne, bohater i tematyka). P Poetyka „dojrzałego realizmu”. Pozytywistyczne arcydzieła - „ideał” powieści realistycznej: Nad Niemnem Orzeszkowej a Lalka Prusa. Małe prozy II połowy XIX wieku: obrazek prozą, nowela i opowiadanie. Nowela paraboliczna. Poetyka cyklu nowelistycznego. Naturalizm francuski – założenia estetyczne prądu. Recepcja naturalizmu na ziemiach polskich – rola „Wędrowca”. Rodzime eksperymenty oraz reminiscencje typowych tematów i technik naturalistycznych w dziełach epoki. Pozytywistyczny Parnas. Topika romantyczna martyrologicznej poezji postyczniowej. Recepcja i adaptacja europejskich osiągnięć parnasizmu i symbolizmu. Poetyka cyklu lirycznego. Funkcje teatru w epoce. Rodzaje teatrów – ich specyfika repertuarowa i publiczność. Nurty pisarstwa dramatycznego: wpływy francuskiego dramatu i komedii mieszczańskiej, rola tradycji fredrowskiej. |
E-Learning
W cyklu 2023/24_Z: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2022/23_Z: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2021/22_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
W cyklu 2023/24_Z: 3 pkt. ECTS., w tym:
1 pkt. ECTS - obecność na wykładzie
2 pkt. ECTS - samodzielne przygotowywanie się do egzaminu (lektura literatury z epoki oraz wskazanych opracowań) | W cyklu 2022/23_Z: 3 pkt. ECTS.
1 pkt. ECTS - obecność na wykładzie
2 pkt. ECTS - samodzielne przygotowywanie się do egzaminu (lektura literatury z epoki oraz wskazanych opracowań) |
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/24_Z: | W cyklu 2019/20_Z: | W cyklu 2020/21_Z: | W cyklu 2021/22_Z: | W cyklu 2022/23_Z: |
Efekty kształcenia
Student wymienia i prezentuje dzieła charakterystyczne dla epoki; rozpoznaje i rozróżnia główne nurty i prądy XIX wieku. Student będzie formułował opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł epoki. Student zostanie przygotowany do historycznoliterackiej analizy z uwzględnieniem określonych kontekstów.
Student umiejętnie posługuje się terminami i pojęciami ważnymi dla epoki. Rozpoznaje motywy i jest w stanie przeprowadzić samodzielną analizę utworu w odniesieniu do problemów epoki.
W cyklu kształcenia zostanie wykształcona postawa kreatywności, otwartości i wrażliwości na literaturę i sztukę okresu.
ECTS:
udział w wykładzie - 30h
przygotowanie do wykładu - 45h
przygotowanie do kolokwium końcowego - 12h
konsultacje indywidualne z prowadzącym - 3h
Kryteria oceniania
Na ocenę bardzo dobrą student wymienia i prezentuje dzieła charakterystyczne dla epoki; rozpoznaje i rozróżnia główne nurty i prądy XIX wieku. Student sprawnie formułuje opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł epoki. Student będzie sprawnie dokonywał historycznoliterackiej analizy pozytywistycznych tekstów z uwzględnieniem określonych kontekstów. Student umiejętnie posługuje się terminami i pojęciami ważnymi dla epoki.
Na ocenę dobrą student wymienia i prezentuje większość dzieł charakterystycznych dla epoki; rozpoznaje i rozróżnia główne nurty i prądy XIX wieku. Student formułuje opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł epoki i dokonuje historycznoliterackiej analizy pozytywistycznych tekstów z uwzględnieniem określonych kontekstów. Student dobrze posługuje się terminami i pojęciami ważnymi dla epoki.
Na ocenę dostateczną student wymienia i prezentuje większość dzieł charakterystycznych dla epoki; w stopniu dostatecznym rozpoznaje i rozróżnia główne nurty i prądy XIX wieku. Student formułuje podstawowe opinie o literaturze w oparciu o znajomość problematyki reprezentatywnych dzieł epoki i dokonuje elementarnej historycznoliterackiej analizy pozytywistycznych tekstów z uwzględnieniem określonych kontekstów. Student dostatecznie posługuje się terminami i pojęciami ważnymi dla epoki.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Literatura:
Programy i dyskusje literackie okresu pozytywizmu, oprac. J. Kulczycka-Saloni Wrocław 1985 [tu: Wstęp, ORZESZKOWA Eliza: Kilka uwag nad powieścią; O powieściach T. T. Jeża; ŚWIĘTOCHOWSKI Aleksander: Pleśń społeczna i literacka, My i wy; CHMIELOWSKI Piotr: Niemoralność w literaturze; Utylitaryzm w literaturze; EHRENFEUCHT Feliks: O prawdzie w literaturze; PRUS Bolesław: Słówko o krytyce pozytywnej, SIENKIEWICZ Henryk: O naturalizmie w powieści, O powieści historycznej, SYGIETYŃSKI Antoni: Współczesna powieść we Francji, Nasz ruch powieściowy].
Publicystyka okresu pozytywizmu 1860-1890. Antologia. Oprac. S. Fita, Warszawa 2002; [tu: Powidaj, Polacy i Indianie; J. Supiński, Szkoła polska gospodarstwa społecznego [Praca]; A. Świętochowski, Praca u podstaw. Ogólne jej pojęcie; Praca organiczna]
Asnyk Adam, Poezje wybrane, Toruń 2000 (cykle: Sen grobów, Nad głębiami);
Bałucki Michał, Dom otwarty. Oprac. T. Weiss, Wrocław 1981 (BN I 236);
Dygasiński Adolf, Pisma wybrane,. Red. B. Horodyski, Warszawa 1949-1954; t.1: Beldonek; t. 3: Zając; nowele: Mysikrólik, czyli Gody życia;
Faleński Felicjan Medard, Wybór utworów. Oprac. M. Grzędzielska, Wrocław 1971 (BN I 202); (cykle: Melodie z domu niewoli, Odgłosy z gór);
Gomulicki Wiktor, Strofy uliczne (cykl)
Konopnicka Maria, Poezje. Oprac. A. Brodzka, Warszawa 1967 (Obrazki, Italia);
Konopnicka Maria, Imagina, Warszawa 1980;
Konopnicka Maria, Nowele. Oprac. A. Brodzka, Warszawa 1962: cykl Na normandzkim brzegu oraz cykl: Na drodze (Miłosierdzie gminy, Urbanowa, Martwa natura; z cyklu: Na drodze: U źródła, Na werendzie, Na rynku, Dym, Józefowa, Mendel Gdański, Nasza szkapa);
Kraszewski Józef Ignacy, Hrabina Cosel, Warszawa 1988;
Kraszewski Józef Ignacy, Dziecię Starego Miasta. Wstęp W. Danek, przejrz. I uzup. S. Burkot, Wrocław 1988 (BN I 71);
Kraszewski Józef Ignacy, Szalona, oprac. B. Górska, Kraków 1986
Orzeszkowa Eliza, Pisma zebrane. Red. J. Krzyżanowski, Warszawa 1947-1953; t.1: Marta; t.15: Cham; t.36: Gloria victis (cykl), Warszawa 1986; Opowiadania, Czytelnik 1958 (Julianka, Panna Antonina, Romanowa, Tadeusz, W zimowy wieczór, Pieśń przerwana, Ogniwa)
Orzeszkowa Eliza, Nad Niemnem. Oprac. J. Bachórz, Wrocław 1996 (BN i 292);
Orzeszkowa Eliza, Zygmunt Ławicz i jego koledzy
Prus Bolesław, Pisma. Red. Z. Szweykowski, Warszawa 1948-1952; t.14-17: Emancypantki; t. 18-20: Faraon;
Prus Bolesław, Kroniki. Oprac. J. Bachórz, Wrocław 1994 (BN i 285);
Prus Bolesław, Lalka. Oprac. J. Bachórz, Wrocław 1998 (BN I 262);
Prus Bolesław, Nowele i opowiadania. Oprac. T. Żabski, Wrocław 1996 (BN I 291) - Cienie, Omyłka, Powracająca fala, Grzechy dzieciństwa, On, Nawrócony, Sen;
Sienkiewicz Henryk, Dzieła. Wydanie zbiorowe. Red. J. Krzyżanowski, Warszawa 1948-1955; t. 7-19: Trylogia; t. 20-22: Quo vadis; t. 29-31: Bez dogmatu;
Sienkiewicz Henryk, Wybór nowel i opowiadań. Oprac. T. Bujnicki, Wrocław 1992 (BN I 231) Humoreski z teki Worszyłły, Szkice węglem, Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela, Latarnik, Janko Muzykant, Bartek Zwycięzca, Orso, Pójdźmy za Nim;
Sygietyński Antoni, Na skałach Calvados, Warszawa 1991;
Szymański Adam, Szkice. Wstęp i oprac. B. Burdziej, Kraków 1998;
Świętochowski Aleksander, Dumania pesymisty, Warszawa 2002;
Świętochowski Aleksander, Nowele i opowiadania. Oprac. S. Sandler, Wrocław 1965 (BN I 181) - cykl: O życie: Damian Capenko, Chawa Rubin, Karl Krug; Oddechy, Woły, Sam w sobie, Klub szachistów, Dwaj fIlozofowie),
Świętochowski Aleksander, Ojciec Makary
Witkiewicz Stanisław, Pisma zebrane. Red. J. Z. Jakubowski, M. Olszaniecka, Kraków 1970; t. 1: Na przełęczy;
Zapolska Gabriela, Dzieła wybrane. Red. J. Skórnicki, T. Weiss, Kraków 1957-1958; t.1: Kaśka Kariatyda; t.3: Janka; t. 13: Tamten; Sezonowa miłość, Żabusia. Ich czworo, oprac. T. Weiss, Wrocław 1974
Literatura przedmiotu
Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku, seria IV, t. I – IV, Warszawa 1965;
Słownik literatury polskiej XIX wieku. Red. J. Bachórz, A. Kowalczykowa, Wrocław 1992;
Problemy literatury polskiej okresu pozytywizmu, seria I – III, Wrocław 1980-1984;
Z badań nad literaturą i sztuką drugiego pokolenia pozytywistów polskich. Studia i szkice. Red. Z. Piasecki, Opole 1992;
Piśmiennictwo – systemy kontroli – obiegi alternatywne. Red. J. Kostecki, A. Brodzka, Warszawa 1992;
Lektury polonistyczne. Od realizmu do preekspresjonizmu. Red. G. Matuszek, Kraków 2001;
|
W cyklu 2021/22_Z:
Literatura: |
W cyklu 2022/23_Z:
Literatura: |
W cyklu 2023/24_Z:
Literatura: |
Uwagi
|
W cyklu 2021/22_Z:
Znajomość polskiej i europejskiej literatury dawnej, ze szczególnym uwzględnieniem literatury romantyzmu. |
W cyklu 2022/23_Z:
Znajomość polskiej i europejskiej literatury dawnej, ze szczególnym uwzględnieniem literatury romantyzmu. |
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: