Gramatyka opisowa języka polskiego (fleksja i składnia) WH-FP-I-2-GOJPFlek-C
W ramach ćwiczeń będziemy zajmować się następującymi zagadnieniami:
1. Pojęcie składni, predykacji, rodzaje wypowiedzenia w ujęciu szkolnym i akademickim (zdanie w sensie węższym, oznajmienie, zawiadomienie).
2. Analiza zdania pojedynczego w ujęciu Z. Klemensiewicza (rodzaje podmiotu, orzeczenia, dopełnienia, okolicznika, przydawki).
3. Rodzaje związków zdaniowych w ujęciu Z. Klemensiewicza (związek zgody, rządu i przynależności).
4. Analiza wypowiedzenia złożonego parataktycznie w ujęciu Z. Klemensiewicza (wypowiedzenia współrzędnie złożone).
5. Analiza wypowiedzenia złożonego hipotaktycznie w ujęciu Z. Klemensiewicza (wypowiedzenia podrzędnie złożone).
6. Analiza wypowiedzenia na składniki bezpośrednie.
7. Pojęcie konotacji i jej rodzaje.
8. Własności konotacyjne polskich leksemów. Typy fraz języka polskiego.
9. Schematy składniowe.
10. Pojęcie akomodacji, rodzaje związków akomodacyjnych.
11. Własności akomodacyjne form i leksemów.
E-Learning
W cyklu 2023/24_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2022/23_Z: E-Learning (pełny kurs) | W cyklu 2021/22_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/24_Z: | W cyklu 2019/20_Z: | W cyklu 2022/23_Z: | W cyklu 2021/22_Z: | W cyklu 2020/21_Z: |
Efekty kształcenia
Student rozumie złożoność podsystemu składniowego języka, zna różne metody jego analizy i dostrzega zakłócenia w komunikacji wynikające z nieznajomości reguł budowy zdań.
Student potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu fleksji i składni, umie samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk składniowych.
Student jest gotów do krytycznego wykorzystania zdobytej na zajęciach wiedzy; wie, gdzie szukać opinii ekspertów i najnowszych wyników badań nad gramatyką współczesnej polszczyzny.
Kryteria oceniania
Na ocenę końcową składa się wynik dwóch sprawdzianów pisemnych (pierwszego ze składni tradycyjnej, drugiego ze składni formalnej), aktywność na zajęciach, przygotowywanie prac domowych, a także obecność (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności). W razie niezaliczenia sprawdzianu student ma prawo do jego poprawy (dwukrotnie).
Na ocenę dostateczną student:
- potrafi z licznymi błędami (w około 60% poprawnie) sporządzić wykres zdania pojedynczego i złożonego, nazwać części składowe tych wykresów, określić związki składniowe (zdanie pojedyncze) i wskaźniki zespolenia (zdanie złożone);
- potrafi z licznymi błędami (w około 60% poprawnie) rozrysować za pomocą odpowiednio podpisanych strzałek zależności składniowe konotacji i akomodacji w wypowiedzeniu;
- rozumie podstawową terminologię z dziedziny fleksji i składni.
Na ocenę dobrą student:
- potrafi z niewielkimi błędami (w około 80% poprawnie) sporządzić wykres zdania pojedynczego i złożonego, nazwać części składowe tych wykresów, określić związki składniowe (zdanie pojedyncze) i wskaźniki zespolenia (zdanie złożone);
- potrafi z niewielkimi błędami (w około 80% poprawnie) rozrysować za pomocą odpowiednio podpisanych strzałek zależności składniowe konotacji i akomodacji w wypowiedzeniu;
- rozumie i sam stosuje w wypowiedziach w czasie zajęć podstawową terminologię z dziedziny fleksji i składni;
- zadaje pytania świadczące o zrozumieniu złożoności problematyki składniowej;
- odrabia zadawane zadania domowe, zwykle jest przygotowany do zajęć i aktywnie w nich uczestniczy.
Na ocenę bardzo dobrą student:
- potrafi niemal bezbłędnie (w około 93% poprawnie) sporządzić wykres zdania pojedynczego i złożonego, nazwać części składowe tych wykresów, określić związki składniowe (zdanie pojedyncze) i wskaźniki zespolenia (zdanie złożone);
- potrafi niemal bezbłędnie (w około 93% poprawnie) rozrysować za pomocą odpowiednio podpisanych strzałek zależności składniowe konotacji i akomodacji w wypowiedzeniu;
- stosuje ze zrozumieniem w swoich wypowiedziach terminologię z dziedziny fleksji i składni;
- zadaje pytania świadczące o zrozumieniu złożoności problematyki składniowej i szuka na te pytania niestandardowych odpowiedzi;
- zawsze przygotowuje zadawane zadania domowe i aktywnie uczestniczy w zajęciach.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Gramatyka opisowa języka polskiego. Materiały do ćwiczeń, 1993, wyboru dokonała D. Kopcińska, Wydz. Polonistyki UW: Warszawa.
Grochowski M.,1984, Składnia wyrażeń polipredykatywnych [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia. Red. Z. Topolińska, PWN: Warszawa.
Grzegorczykowa R., 1996, Wykłady z polskiej składni, PWN: Warszawa.
Klemensiewicz Z., 1963, Zarys składni polskiej, PWN: Warszawa.
Saloni Z. (1976) Cechy składniowe polskiego czasownika, Ossolineum: Wrocław.
Saloni Z., Świdziński M., 1985, Składnia współczesnego języka polskiego, PWN: Warszawa.
Świdziński M., 1996, Schematy zdaniowe [w:] idem, Własności składniowe wypowiedników polskich, Elipsa: Warszawa.
Topolińska Z., 1984, Składnia grupy imiennej [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia. red. Z. Topolińska, PWN: Warszawa.
|
W cyklu 2021/22_Z:
Gramatyka opisowa języka polskiego. Materiały do ćwiczeń (1993) wyboru dokonała D. Kopcińska, Wydz. Polonistyki UW: Warszawa. |
Uwagi
|
W cyklu 2021/22_Z:
Zajęcia prowadzone są stacjonarnie, jednak w wypadku konieczności przejścia na system zdalny, będą się odbywać na platformie MSTeams. |
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: