Gramatyka opisowa języka polskiego (składnia) WH-FP-C-GOJP2
Treści merytoryczne:
1. Opis składniowy Zenona Klemensiewicza: zdanie pojedyncze i złożone. Wskaźniki zespolenia.
2. Elementy składni formalnej:
a. analiza na składniki bezpośrednie;
b. konotacja jako mechanizm zdaniotwórczy;
c. akomodacja jako mechanizm grupotwórczy;
d. typy fraz języka polskiego;
e. schematy zdaniowe polszczyzny oraz ich realizacje.
Metody oceny: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie pozytywnej oceny z dwóch sprawdzianów - ze składni w ujęciu Klemensiewicza oraz ze składni formalnej.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Student zna podstawową terminologię z zakresu składni;
ma uporządkowaną wiedzę, obejmującą wybrane teorie i nurty metodologiczne w obszarze składni;
ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu współczesnych teorii składniowych;
potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zdania pojedynczego i złożonego, wskazać powiązania akomodacyjne i wymagania konotacyjne oraz nazwać schematy zdaniowe.
Uzasadnienie ECTS:
udział w zajęciach 30 g = 1 ECTS
wykonywanie prac domowych - 15 g = 0,5 ECTS
przygotowanie do sprawdzianów - 15 g - 0,5 ECTS
= 2 ECTS
Kryteria oceniania
Na ocenę końcową (zaliczenie na ocenę) składa się wynik dwóch sprawdzianów pisemnych (ze składni tradycyjnej i ze składni formalnej), aktywność na zajęciach, odrabianie prac domowych oraz obecności. W razie niezaliczenia sprawdzianu student ma prawo do poprawy (dwukrotnie).
Literatura
1. D. Buttler, Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny, Warszawa 1976, rozdz. I;
2. Gramatyka opisowa języka polskiego. Materiały do ćwiczeń, wyboru dokonała D. Kopcińska, Warszawa 1993;
3. M. Grochowski, Składnia wyrażeń polipredykatywnych, [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa 1984;
4. R. Grzegorczykowa, Wykłady z polskiej składni, Warszawa 1996 i n.;
5. Z. Klemensiewicz, Zarys składni polskiej, Warszawa 1963 i n.;
6. Z. Saloni, Cechy składniowe polskiego czasownika, Wrocław 1976;
7. Z. Saloni, M. Świdziński, Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa 1985 i n.;
8. Z. Szpakowicz, M. Świdziński, Zarys klasyfikacji schematów zdaniowych we współczesnej polszczyźnie pisanej, „Polonica" VII 1980, Wrocław 1981;
9. M. Świdziński, Schematy zdaniowe, [w:] tenże, Własności składniowe wypowiedników polskich, Warszawa 1996;
10. M. Świdziński, Elementy gramatyki opisowej języka polskiego, Warszawa 1997.
11. Z. Topolińska, Składnia grupy imiennej, [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa 1984.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: