Gramatyka historyczna języka polskiego WH-FP-C-GHJP1
Przedmioty i programy , które trzeba zaliczyć wcześniej: gramatyka opisowa współczesnego języka polskiego, uczestnictwo w wykładach z gramatyki historycznej języka polskiego.
Treści merytoryczne:
Ćwiczenia warsztatowe mają na celu zapoznanie studentów z najważniejszymi zmianami fonetycznymi, jakie dokonały się w języku polskim, interpretację przyczyn nieregularności systemowych, jakie istnieją we współczesnej polszczyźnie, rekonstrukcję stanu wcześniejszego, pozwalającą prześledzić procesy zmian, ich wpływ na morfologię i modyfikację systemu fonologicznego.
Podstawą materiałową analizy zjawisk językowych są zabytki piśmiennictwa polskiego.
Metody oceny:
Ćwiczenia praktyczne na zajęciach.
Zaliczenie semestru:
Kolokwium pisemne:
- interpretacja przykładów ze współczesnej polszczyzny - przeprowadzenie prawidłowej rekonstrukcji zmian fonetycznych , jakie zaszły w danym wyrazie.
.
- Interpretacja wybranych archaizmów fonetycznych zachowanych we współczesnym języku polskim
- interpretacja współczesnego systemu fonologicznego (podanie przyczyn, jakie doprowadziły do takiego stanu)
Metoda oceny – 1 p. za każdą prawidłową odpowiedź.
Warunek zaliczenia – uzyskanie min 55% prawidłowych odpowiedzi
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
udział w ćwiczeniach 30
przygotowanie do ćwiczeń 20
konsultacje 10
przygotowanie do kolokwium 25
suma 85/30 ~3
Aby otrzymać 3 ECTS student
z dziedziny wiedzy:
student ma podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont;
zna podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa.
ma uporządkowaną wiedzę o kryteriach periodyzacji historii języka polskiego i jego kontekstach kulturowych; zna badania i dorobek krytyczny z zakresu historii języka polskiego.
Umiejętności:
posiada podstawowe umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego;
umie, kierując się wskazówkami naukowego opiekuna, w sposób samodzielny zdobywać informacje naukowe i rozwijać kompetencje badawcze;
potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych.
Kompetencje społeczne:
ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie;
ma świadomość roli wiedzy o kulturze, języku i literaturze w budowaniu tożsamości narodowej i rozwijaniu dialogu społecznego na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym.
Literatura
1. Długosz-Kurczabowa K., Dubisz St. Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2001, Wyd. UW.
2. Moszyński L. Wstęp do filologii słowiańskiej,wyd. II zmienione, Warszawa 2006, PWN.
3. Stieber Z. Historyczna i współczesna fonologia języka polskiego, Warszawa 1966, PWN.
4.Walczak B., Zarys dziejów języka polskiego, Wrocław 1999.
5. Teksty staropolskie, analizy i interpretacje pod red. Wandy Decyk-Zięby i Stanisława Dubisza, Warszawa 2003, Wyd. UW.
6.Kuraszkiewicz W.,Podstawowe wiadomości z gramatyki historycznej języka polskiego, Warszawa 1970.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: