Gramatyka historyczna języka polskiego WH-FP-C-GHJP
Treści merytoryczne:
Zajęcia służą wyjaśnianiu procesów zachodzących w języku ze szczególnym uwzględnieniem historyczno-kulturowych uwarunkowań początków piśmiennictwa słowiańskiego. Program ćwiczeń obejmuje praktyczne zastosowanie wiadomości z zakresu fonetyki, fleksji i elementów składni przy analizie kilkunastu fragmentów zabytków tekstów z XIV, XV i XVI wieku. Są to teksty opracowywane w konkretnej kolejności, ponieważ został w nich ujęty cały materiał programowy z uwzględnieniem zasad stopniowania trudności, tj. nauka alfabetu języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na tekście z X wieku, ćwiczenia w czytaniu tekstów staropolskich, zasady grafii pierwszego i drugiego stopnia, rozpoznawanie części mowy, określanie form, wyjaśnianie procesów fonetycznych, morfologicznych, różnic gwarowych, tłumaczenie. Taki układ zajęć służy opanowaniu, a następnie usystematyzowaniu poznanych wiadomości.
Metody oceny: Ćwiczenia trwają 30 godzin. Warunkiem ich zaliczenia jest: obecność, aktywność na zajęciach, uzyskanie pozytywnej oceny z odpowiedzi ustnej i kolokwium pisemnego. Termin kolokwium znany jest studentom od początku semestru i wypada zawsze na miesiąc przed zakończeniem ćwiczeń.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Udział w ćwiczeniach 30
przygotowanie do ćwiczeń 20
konsultacje 10
przygotowanie do kolokwium 25
co daje 85/30~ 3
Wiedza:
student ma podstawową wiedzę o zakresie i znaczeniu filologii polskiej w obszarze nauk humanistycznych i w systemie kultury narodowej, zna jej aksjologiczny horyzont;
zna podstawową terminologię nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa.
ma uporządkowaną wiedzę o kryteriach periodyzacji historii języka polskiego i jego kontekstach kulturowych; zna badania i dorobek krytyczny z zakresu historii języka polskiego.
Umiejętności:
posiada podstawowe umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego;
potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu językoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę zjawisk językowych.
Kompetencje społeczne:
ma świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie;
ma świadomość roli wiedzy o kulturze, języku i literaturze w budowaniu tożsamości narodowej i rozwijaniu dialogu społecznego na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym.
Literatura
Długosz-Kurczabowa K., Dubisz St., Gramatyka historyczna języka polskiego, Wyd. UW, Warszawa 2006.
Kuraszkiewicz W., Podstawowe wiadomości z gramatyki historycznej języka polskiego, Warszawa 1970.
Moszyński L., Wstęp do filologii słowiańskiej, PWN, Warszawa 1984.
Stieber Z., Historyczna i współczesna fonologia języka polskiego, PWN, Warszawa 1966.
Strutyński J., Elementy gramatyki historycznej języka polskiego, Wydanie 8, Kraków 2000.
Walczak B., Zarys dziejów języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1999.
Teksty staropolskie, analizy i interpretacje, pod red. W. Decyk-Zięby i St. Dubisza, Wyd. UW, Warszawa 2003.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: