Psychologia kryzysu WF-ZPS-KR-1
Kryzys może odnosić się do każdej sytuacji w której osoba doświadcza nagłej utraty zdolności do poradzenia sobie z ta trudnością, rozwiązaniem problemu, załamaniem umiejętności zaradczych. Do sytuacji uznawanych za kryzysowe uznaje się: zagrożenie życia, przemoc seksualną lub inne zagrożenia o kryminalnej naturze, choroba somatyczna lub psychiczna, myśli samobójcze, zabójstwo. Straty lub drastyczne zmiany w relacjach (śmierć bliskiej osoby lub rozwód).
Kryzys pojawia się w sytuacji gdy zostanie przekroczona osobista zdolność do radzenia sobie. Kryzysy mogą być wywołane przez wiele różnych sytuacji: nagłej zmiany pracy, długotrwałej choroby, nagłych wypadków, społecznych lub rodzinnych zawirowań. Osoba w kryzysie przeżywa stany nierównowagi lub zaburzeń psychicznych równoważone stanami ego. Te mechanizmy zaradcze to: silnie przeżywane emocje (płacz, wycofanie), mechanizmy obronne (zaprzeczanie, represja), pochopne decyzje, wycofanie-unikanie.
Typowa interwencja kryzysowa przechodzi przez kilka etapów. Rozpoczyna się od oceny tego co się stało w czasie kryzysu i reakcji na to zdarzenie. Osobnicze reakcje na kryzys zawierają: reakcje emocjonalne, poznawcze, somatyczne, behawioralne. Zawsze należy ocenić ryzyko popełnienia samobójstwa. Ważna jest także ocena zasobów – mocnych stron jednostki, umiejętności radzenia sobie oraz wydolności sieci wsparcia społecznego. Interwencja kryzysowa odnosi się do metod możliwych do natychmiastowego zastosowania w pomocy krótkoterminowej.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Przedmiotem analiz jest kryzys i strategie interwencji kryzysowej stanowiącej ważną i kluczową dziedzinę zdrowia psychicznego.
Wykłady obejmują spektrum różnorodnych sytuacji wywołujących kryzys oraz strategie zmagania się z nim.
Student po zakończeniu zajęć dysponuje wiedzą dotyczącą znajomości metod, rozpoznania oznak kryzysu psychicznego oraz sposobu udzielania pomocy w kryzysie.
20 godzin - wykład
5 godzin zapoznanie się z literaturą i przygotowanie do egzaminu
Kryteria oceniania
Egzamin testowy
Praktyki zawodowe
brak
Literatura
Aleksander H. (2001). Doświadczenie żałoby. Poznań: W Drodze.
Badura-Madej W, Dobrzyńska – Mesterhazy A. (2000). Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia. Kraków: wyd. UJ.
Baumeister RF. (2001) Próżność i przemoc. Świat Nauki. 6, 66-70.
De Leo D. (2002). Struggling Against Suicide. The Need for Integrative Approach. Crisis, 1, 23-31.
Ghiligieri MP. (2001). Ciemna strona człowieka. Warszawa: Cis, Wyd. WAB.
Gierowski K, Jaśkiewicz-Obydzińska T. (2002). Zabójcy i ich ofiary. Kraków: Instytut Ekspertyz Sądowych.
Heitzman J. (2002). Stres w etiologii przestępstw agresywnych. Kraków: Wyd. UJ.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: