WM: Zaburzenia odżywiania, uwarunkowania, przebieg i leczenie WF-PS-N-ZODZ

PS_U07 student potrafi dobrać techniki i sposoby pomocy psychologicznej odpowiednie dla danych form dysfunkcjonalnych
PS_U01 student potrafi tworzyć opinie i sądy na temat wartości różnych podejść i interpretacji psychologicznych w stosunku do zachowań ludzkich
PS_W10 student zna i rozumie, na czym polega odpowiedzialność psychologa i zasady etyki jego zawodu

Wiedza:

- na ocenę 2 (ndst.): Student nie potrafi wymienić i scharakteryzować głównych i atypowych zaburzeń jedzenia oraz chorób, z którymi powinno się różnicować te zaburzenia, nie potrafi opisać historii terminów: "anoreksja" i "bulimia", nie zna uwarunkowań zaburzeń jedzenia w świetle ujęć: biomedycznego, socjokulturowego/ewolucjonistycznego, psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego, egzystencjalnego i systemowego oraz nie potrafi scharakteryzować syndromu gotowości anorektycznej; nie potrafi wymienić i scharakteryzować głównych przyczyn „wypadania” pacjentów z zaburzeniami jedzenia z terapii, nie wie, czym jest zjawisko egosyntonii oraz zaprzeczenia chorobie występujące u tych pacjentów; nie potrafi objaśnić etycznych kwestii dotyczących przymusowego leczenia w przypadku zaburzeń jedzenia oraz nie potrafi scharakteryzować metod psychoterapeutycznych stosowanych w przypadku zaburzeń jedzenia (terapia STEP, art terapia, terapia za pomocą poczty elektronicznej, palmtopów i rzeczywistości wirtualnej, terapia rodzinna zaburzeń jedzenia); nie potrafi objaśnić, dlaczego diety odchudzające są nieskuteczne.
-na ocenę 3 (dst.): Student potrafi z trudem i w sposób mało wyczerpujący wymienić i scharakteryzować główne i atypowe zaburzenia jedzenia oraz choroby, z którymi powinno się różnicować te zaburzenia, pobieżnie opisuje historię terminów: "anoreksja" i "bulimia", zna bardzo ogólnie uwarunkowania zaburzeń jedzenia w świetle ujęć: biomedycznego, socjokulturowego/ewolucjonistycznego, psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego, egzystencjalnego i systemowego oraz potrafi pobieżnie scharakteryzować syndrom gotowości anorektycznej; z trudem wymienia i charakteryzuje główne przyczyny „wypadania” pacjentów z zaburzeniami jedzenia z terapii, bardzo ogólnie potrafi wyjaśnić, czym jest zjawisko egosyntonii oraz zaprzeczenia chorobie występujące u tych pacjentów; potrafi ogólnie scharakteryzować etyczne kwestii dotyczące przymusowego leczenia w przypadku zaburzeń jedzenia oraz potrafi z trudem i ogólnie scharakteryzować metody psychoterapeutyczne stosowane w przypadku zaburzeń jedzenia (terapia STEP, art terapia, terapia za pomocą poczty elektronicznej, palmtopów i rzeczywistości wirtualnej, terapia rodzinna zaburzeń jedzenia); potrafi bardzo ogólnie wyjaśnić, dlaczego diety odchudzające są nieskuteczne.
- na ocenę 4 (db.): Student potrafi dość sprawnie wymienić i scharakteryzować główne i atypowe zaburzenia jedzenia oraz choroby, z którymi powinno się różnicować te zaburzenia, potrafi dość dobrze opisać historię terminów: "anoreksja" i "bulimia", zna dość dobrze uwarunkowania zaburzeń jedzenia w świetle ujęć: biomedycznego, socjokulturowego/ewolucjonistycznego, psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego, egzystencjalnego i systemowego oraz potrafi dość sprawnie scharakteryzować syndrom gotowości anorektycznej; potrafi dość sprawnie wymienić i scharakteryzować główne przyczyny „wypadania” pacjentów z zaburzeniami jedzenia z terapii, orientuje się, czym jest zjawisko egosyntonii oraz zaprzeczenia chorobie występujące u tych pacjentów; potrafi dość dobrze objaśnić etyczne kwestie dotyczące przymusowego leczenia w przypadku zaburzeń jedzenia oraz dość dobrze charakteryzuje metody psychoterapeutyczne stosowane w przypadku zaburzeń jedzenia (terapia STEP, art terapia, terapia za pomocą poczty elektronicznej, palmtopów i rzeczywistości wirtualnej, terapia rodzinna zaburzeń jedzenia); potrafi dość dobrze wyjaśnić, dlaczego diety odchudzające są nieskuteczne.
- na ocenę 5 (bdb.): Student potrafi niezwykle sprawnie wymienić i scharakteryzować główne i atypowe zaburzenia jedzenia oraz choroby, z którymi powinno się różnicować te zaburzenia, potrafi bardzo dobrze opisać historię terminów: "anoreksja" i "bulimia", zna bardzo dobrze uwarunkowania zaburzeń jedzenia w świetle ujęć: biomedycznego, socjokulturowego/ewolucjonistycznego, psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego, egzystencjalnego i systemowego oraz potrafi niezwykle sprawnie scharakteryzować syndrom gotowości anorektycznej; potrafi bardzo sprawnie wymienić i scharakteryzować główne przyczyny „wypadania” pacjentów z zaburzeniami jedzenia z terapii, orientuje się doskonale, czym jest zjawisko egosyntonii oraz zaprzeczenia chorobie występujące u tych pacjentów; potrafi bardzo dobrze i sprawnie objaśnić etyczne kwestie dotyczące przymusowego leczenia w przypadku zaburzeń jedzenia oraz bez najmniejszego trudu charakteryzuje metody psychoterapeutyczne stosowane w przypadku zaburzeń jedzenia (terapia STEP, art terapia, terapia za pomocą poczty elektronicznej, palmtopów i rzeczywistości wirtualnej, terapia rodzinna zaburzeń jedzenia); potrafi bardzo dobrze wyjaśnić, dlaczego diety odchudzające są nieskuteczne.

Umiejętności:

- na ocenę 2 (ndst.): Student nie potrafi porządkować informacji na temat diagnostyki, uwarunkowań i psychoterapii zaburzeń jedzenia, nie rozpoznaje motywów leżących za decyzją podjętą praz pacjenta z zaburzeniem jedzenia o przerwaniu terapii oraz nie potrafi poddać krytycznej ocenie współczesnych trendów, mających na celu uzyskanie bardzo szczupłej sylwetki ciała.
-na ocenę 3 (dst.): Student z widocznym trudem porządkuje informacje na temat diagnostyki, uwarunkowań i psychoterapii zaburzeń jedzenia, potrafi ogólnie rozpoznawać motywy leżące za decyzją podjętą praz pacjenta z zaburzeniem jedzenia o przerwaniu terapii, z trudem poddaje rzeczowej krytyce współczesne trendy mające na celu uzyskanie bardzo szczupłej sylwetki ciała.
- na ocenę 4 (db.): Student dość sprawnie porządkuje informacje na temat diagnostyki, uwarunkowań i psychoterapii zaburzeń jedzenia, dość dobrze rozpoznaje motywy leżące za decyzją podjętą praz pacjenta z zaburzeniem jedzenia o przerwaniu terapii oraz dość rzeczowo poddaje krytyce współczesne trendy mające na celu uzyskanie bardzo szczupłej sylwetki ciała.
- na ocenę 5 (bdb.): Student niezwykle sprawnie porządkuje informacje na temat diagnostyki, uwarunkowań i psychoterapii zaburzeń jedzenia, świetnie rozpoznaje motywy leżące za decyzją podjętą praz pacjenta z zaburzeniem jedzenia o przerwaniu terapii oraz błyskotliwie poddaje krytyce współczesne trendy mające na celu uzyskanie bardzo szczupłej sylwetki ciała.

Kompetencje:

- na ocenę 2 (ndst.): Student nie jest zdolny do syntetycznnej prezentacji stanu psychicznego osoby z zaburzeniem jedzenia oraz nie potrafi dostrzec relacji między metodą leczenia osoby z zaburzeniem jedzenia a poprawą stanu jej zdrowia.
-na ocenę 3 (dst.): Student jest zdolny do precyzyjnej prezentacji stanu psychicznego osoby z zaburzeniem jedzenia, chociaż czyni to z widocznym trudem oraz potrafi, chociaż z trudem, dostrzec relacje między metodą leczenia osoby z zaburzeniem jedzenia a poprawą stanu jej zdrowia.
- na ocenę 4 (db.): Student jest zdolny do dość precyzyjnej prezentacji stanu psychicznego osoby z zaburzeniem jedzenia oraz potrafi dość sprawnie dostrzec relacje między metodą leczenia osoby z zaburzeniem jedzenia a poprawą stanu jej zdrowia.
- na ocenę 5 (bdb.): Student jest zdolny do niezwykle precyzyjnej prezentacji stanu psychicznego osoby z zaburzeniem jedzenia oraz potrafi bardzo sprawnie dostrzec relacje między metodą leczenia osoby z zaburzeniem jedzenia a poprawą stanu jej zdrowia.

Literatura obowiązkowa

1.Starzomska M., Anoreksja. Trudne pytania, Kraków: Impuls, 2006.

Literatura uzupełniająca

1. Abed R.T., 1998, The Sexual Competition Hypothesis for Eating Disorders, “British Journal of Medical Psychology”, 1998, 71, 525-547
2.Józefik B. (red.), Anoreksja i bulimia psychiczna. Rozumienie i leczenie zaburzeń odżywiania się, Kraków: Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1999.
3.Lemma-Wright A.L., Starving to Live. The Paradox of Anorexia Nervosa, London: Central Book Publishing, 1994.
4.Levens M., Eating Disorders and Magical Control of the Body. Treatment Through Art Therapy, London: Routledge, 1995.
5.Shafran R., Robinson P., Thought-Shape Fusion in Eating Disorders, “British Journal of Clinical Psychology”, 2004, 43, 399-408.
6.Starzomska M., Zastosowanie antykodu „anorexia nervosa jako wróg” w terapii STEP, „Psychoterapia”, 2000, 4, 63-66.
7.Starzomska M., Inaczej o anoreksji (I), „Nowiny Psychologiczne”, 1999, 1, 33-43.
8.Starzomska M., Inaczej o anoreksji (II), „Nowiny Psychologiczne”, 2000, 3, 71-87.
9.Starzomska M., Z historii psychiatrii: Anorexia nervosa jako optymalne zachowanie w społeczno-kulturowym kontekście?, „Psychiatria Polska”, 2001, 4, 669 - 679.
10.Starzomska M., Zaburzenia jedzenia uwarunkowane psychicznie, „Żywienie Człowieka i Metabolizm”, 2008, 1, 75-83.
11.Starzomska M., Paradoksalne efekty diet odchudzających - możliwe mechanizmy psychologiczne, „Żywienie Człowieka i Metabolizm”, 2008, 1, 84-96
12.Starzomska M., Old Age Anorexia Nervosa, „Psychogeriatria Polska”, 2008, 5, 159-164.
13.Starzomska, M., Spektrum postaw wobec śmierci u osób z anoreksją, „Kultura i Społeczeństwo”, 2009, 53, 185-202;
14.Starzomska, M., Ethical Challenges in Forcible Feeding among Patients with Anorexia Nervosa and Prisoners, “Archives of Psychiatry and Psychotherapy”, 2006, 8, 85-96.
15.Starzomska, M., Danse macabre: O socjokulturowej fascynacji anoreksją. W: M. Jankowska, M. Starzomska (red.), Kryzys: Pułapka czy szansa? Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akapit, 2011, s. 155-170.
16.Żechowski C., Echo i Narcyz – antyczne wyobrażenie anoreksji, „Albo Albo – Inspiracje Jungowskie”, 1998, 3, 38-46.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu WF-PS-N-ZODZ w USOSweb