Psychologia pozytywna WF-PS-N-PZ
Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ
Psychologia pozytywna jest relatywnie młodą dziedziną psychologii, która zajmuje się szeroko pojętym dobrym życiem, jego uwarunkowaniami oraz sposobami jego osiągnięcia. W swoich podstawach czerpie z różnych innych dziedzin, takich jak psychologia humanistyczna czy psychologia kliniczna.
Psychologia pozytywna zakłada, że człowiek jest istotą produktywną i twórczą, zdolną do doświadczania szczęścia i radości, mimo, że oczywiście doświadcza również stresu, zaburzeń psychicznych czy negatywnych emocji. Jednocześnie, jednym z podstawowych założeń psychologii pozytywnej jest to, że nieodczuwanie i niedoświadczanie emocji negatywnych czy zaburzeń nie równa się doświadczaniu odczuć pozytywnych, dlatego też psychologowie, w tym terapeuci, powinni koncentrować się nie tylko na minimalizacji objawów negatywnych, ale wzmacnianiu w człowieku takich wymiarów jak dobrostan, optymizm, nadzieja, wdzięczność czy cnoty.
Psychologia pozytywna dąży zatem do zrozumienia uwarunkowań ludzkiej siły i rozwijania potencjału człowieka, a nie jedynie do minimalizowania objawów psychopatologicznych. Jednocześnie, psychologowie pozytywni opierają swe teorie na precyzyjnej operacjonalizacji badanych zjawisk i rzetelnej empirycznej weryfikacji stawianych przez siebie hipotez, przestrzegając wszelkich standardów metodologicznych psychologii jako nauki.
Podczas trwania kursu, studenci zapoznają się z historią i podstawowymi założeniami psychologii pozytywnej, spróbują zrozumieć jej relacje z innymi dziedzinami psychologii, poznają zaproponowane przez psychologię pozytywną różne rozumienia dobrego życia i jego uwarunkowania. Zapoznają się z takimi podstawowymi obszarami, które bada psychologia pozytywna jak: dobrostan, szczęście, zdrowie psychiczne, rozkwit, nadzieja, cnoty, czy wdzięczność, jak również z konstruktami towarzyszącymi, jednak również mającymi znaczenie dla dobrego życia, jak m.in.: poczucie kontroli, samoocena, pokora, nadzieja, poczucie własnej skuteczności czy sprężystość psychiczna. Jednocześnie, tematem przedmiotu będą również postulowana przez psychologię pozytywną oddziaływania na rzecz dobrego życia, w tym programy interwencyjne ukierunkowane na wzmocnienie wybranych aspektów konstytuujących szeroko pojęte dobre życie.
W cyklu 2022/23_Z:
Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ Psychologia pozytywna jest relatywnie młodą dziedziną psychologii, która zajmuje się szeroko pojętym dobrym życiem, jego uwarunkowaniami oraz sposobami jego osiągnięcia. W swoich podstawach czerpie z różnych innych dziedzin, takich jak psychologia humanistyczna czy psychologia kliniczna. |
W cyklu 2023/24_Z:
Zajęcia odbywają się w formie STACJONARNEJ Psychologia pozytywna jest relatywnie młodą dziedziną psychologii, która zajmuje się szeroko pojętym dobrym życiem, jego uwarunkowaniami oraz sposobami jego osiągnięcia. W swoich podstawach czerpie z różnych innych dziedzin, takich jak psychologia humanistyczna czy psychologia kliniczna. |
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
PS_W07, PS_W11, PS_W13, PS_U04, PS_K04
Szczegółowy opis efektów kształcenia, tj. wiedzy, umiejętności i kompetencji:
Wiedza:
• Student zna podstawowe założenia i historię powstania nurtu, jakim jest psychologia pozytywna.
• Student zna podstawowe koncepcje szczęścia i dobrostanu powstałe na gruncie psychologii pozytywnej.
• Student zna podstawowe pojęcia z zakresu psychologii pozytywnej i pojęcia towarzyszące.
• Student zna przykłady interwencji ukierunkowanych na rozwój szeroko pojętego dobrego życia.
Umiejętności:
• Student potrafi wskazać różnice i podobieństwa pomiędzy różnymi zjawiskami badanymi na gruncie psychologii pozytywnej.
• Student potrafi zidentyfikować i wybrać adekwatne metody badania dobrostanu i innych zmiennych należących do obszaru zainteresowania psychologii pozytywnej.
• Student potrafi krytycznie ocenić teorie i metody stosowane w psychologii pozytywnej.
Kompetencje:
• Student jest w stanie zaplanować przebieg badania naukowego z wykorzystaniem metod proponowanych przez psychologię pozytywną.
• Student potrafi samodzielnie uzupełniać wiedzę i umiejętności z zakresu psychologii pozytywnej.
• Student potrafi zidentyfikować problemy, z jakimi zmaga się psychologia pozytywna.
Kryteria oceniania
Egzamin odbędzie się w formie stacjonarnej.
Ogólne kryteria oceny:
Na ocenę niedostateczną (2):
Student opanował mniej niż 60% wiedzy i umiejętności, objętych programem nauczania. Podawane przez niego definicje są błędne lub niekompletne, nie potrafi wskazać podstawowych narzędzi badawczych w psychologii pozytywnej i/lub wybranych programów interwencyjnych ukierunkowanych na poprawę dobrego życia.
Na ocenę dostateczną (3):
Student opanował minimum 60% wiedzy i umiejętności, objętych programem nauczania. Operuje wiedzą ze zrozumieniem, jednak w wiedzy tej są pewne braki. Np. student zna jedynie część koncepcji z nurtu psychologii pozytywnej oraz wybrane interwencje ukierunkowane na poprawę dobrego życia czy wybrane narzędzia pomiarowe.
Na ocenę dobrą (4):
Student operuje ze zrozumieniem minimum 80% wiedzy, objętej tokiem nauczania. Potrafi wskazać główne nurty i koncepcje psychologii pozytywnej. Zna wybrane programy interwencyjne ukierunkowane na poprawę dobrego życia oraz wybrane narzędzia pomiarowe.
Na ocenę bardzo dobrą (5):
Student dysponuje w zasadzie pełnym zakresem wiedzy i umiejętności, objętych tokiem nauczania. Potrafi w sposób wyczerpujący i kompetentny zaprezentować wiedzę z zakresu psychologii pozytywnej, potrafi wskazać i omówić główne nurty i koncepcje wraz z ich wzajemnymi powiązaniami, podobieństwami oraz różnicami. Potrafi przedstawić wybrane programy interwencyjne ukierunkowane na poprawę dobrego życia. Zna najważniejsze narzędzia pomiarowe w psychologii pozytywnej.
Literatura
Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.
Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.
Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press
Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.
Karaś, D. (2019). Pojęcia i koncepcje dobrostanu. Przegląd i próba uporządkowania. Studia Psychologica: Theoria et Praxis, 19(2), 5-23.
Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.
Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.
Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.
Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
W cyklu 2022/23_Z:
Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press. |
W cyklu 2023/24_Z:
Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press. |
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: