Psychologia religijności i duchowości WF-PS-N-PRiD
Celem przedmiotu jest:
Zapoznanie studenta z problematyką psychicznych kontekstów życia religijnego/duchowego, dorobkiem współczesnych psychologów religijności i duchowości, wynikami badań empirycznych dotyczących religijności i duchowości, metod badawczych stosowanych w tej dyscyplinie.
Nabycie kompetencji w zakresie psychologicznej interpretacji doświadczeń religijnych/duchowych oraz zdolność różnicowania szczytowych przeżyć religijnych oraz zjawisk patologicznych w religijności indywidualnej i zbiorowej.
Dyscyplina naukowa, do której odnoszą się efekty uczenia się
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23_Z: | W cyklu 2023/24_Z: | W cyklu 2024/25_Z: | W cyklu 2025/26_Z: | W cyklu 2021/22_Z: |
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia
WIEDZA:
PS_W01 - zna i rozumie, czym zajmuje się psychologia, w czym się różni od innych nauk, jakie są jej dyscypliny i czym się one szczegółowo zajmują.
1. Objaśnia przedmiot psychologii religijności i duchowości; definiuje religijność i duchowość.
2. Charakteryzuje historię studiów nad religijnością i duchowością.
PS_W12 - zna i rozumie znaczenie zachowań religijnych i duchowości oraz systemów wartości w rozwoju człowieka.
3. Definiuje sposoby wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych.
4. Objaśnia różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń.
5. Objaśnia rolę inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków.
6. Definiuje doświadczenie duchowe/religijne w nurcie psychologii psychodynamicznej; charakteryzuje teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego.
7. Charakteryzuje zaburzoną religijność,
8. Charakteryzuje doświadczenie kryzysu religijnego/duchowego.
9. Charakteryzuje uwzględnianie religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
UMIEJĘTNOŚCI:
PS_U01 - potrafi tworzyć opinie i sądy na temat wartości różnych podejść i interpretacji psychologicznych w stosunku do zachowań ludzkich.
PS_U04 - potrafi dobrać odpowiednie techniki badawcze do diagnozy zaburzeń psychoneurologicznych, osobowości, sprawności innych funkcji psychicznych (procesy poznawcze, emocjonalne, motywacyjne, preferencje wartości, postawy religijne, i in.), zdolności adaptacyjnych oraz funkcjonowania w różnych relacjach społecznych.
1. Porządkuje przedmiot psychologii religijności i duchowości; definicje religijności i duchowości.
2. Klasyfikuje elementy historii studiów nad religijnością i duchowością.
3. Porządkuje sposoby wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych.
4. Poddaje krytyce różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń.
5. Porządkuje rolę inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków.
6. Klasyfikuje doświadczenie duchowe/religijne w nurcie psychologii psychodynamicznej; charakteryzuje teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego.
6. Ocenia zaburzoną religijność, czym jest wstyd a czym religijne poczucie winy.
7. Klasyfikuje doświadczenie kryzysu religijnego/duchowego.
8. Poddaje krytyce uwzględnianie religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
KOMPETENCJE:
PS_K01 - jest gotów do otwartości i wchodzenia w relacje z innymi osobami.
PS_K03 - jest gotów do samodzielnego uzupełniania wiedzy i umiejętności w zależności od pojawiających się potrzeb i zmian.
1. Zachowuje ostrożność/krytycyzm w wyrażaniu opinii.
2. Pracuje w zespole.
3. Zachowuje otwartość na różnorodne poglądy.
4. Wykazuje zrozumienie i i tolerancję wobec różnorodności.
Efekty w obszarze wiedzy są osiągane takimi metodami jak: wykład informacyjny, wykład problemowy, prezentacja, indywidualna lektura tekstów, dyskusja, debata, burza mózgów a weryfikowane zaliczeniem z oceną na koniec semestru.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
PS_W01, PS_W12:
- na ocenę 5 (bdb.): Objaśnia samodzielnie przedmiot psychologii religijności i duchowości; definiuje religijność i duchowość, charakteryzuje historię studiów nad religijnością i duchowością, wymienia i definiuje wszystkie sposoby wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych, objaśnia bardzo szeroko różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń, objaśnia wszystkie terminy i techniki dotyczące roli inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków, definiuje wszystkie terminy, teorie związane z doświadczeniem duchowym/religijnym w nurcie psychologii psychodynamicznej; w pełni charakteryzuje teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego, wymienia i charakteryzuje zaburzoną religijność, charakteryzuje i wymienia wszystkie zagadnienia dotyczące doświadczenia kryzysu religijnego/duchowego, charakteryzuje i wymienia wszystkie kwestie związane z uwzględnianiem religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
- na ocenę 4 (db.): Objaśnia samodzielnie cześciowo przedmiot psychologii religijności i duchowości; definiuje religijność i duchowość, charakteryzuje większość historii studiów nad religijnością i duchowością, wymienia i definiuje większość sposobów wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych, objaśnia szeroko różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń, objaśnia większość terminów i technik dotyczące roli inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków, definiuje większość terminów, teorii związanych z doświadczeniem duchowym/religijnym w nurcie psychologii psychodynamicznej; częściowo charakteryzuje teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego, wymienia i charakteryzuje zaburzoną religijność, charakteryzuje i wymienia większość zagadnień dotyczących doświadczenia kryzysu religijnego/duchowego, charakteryzuje i wymienia większość kwestii związanych z uwzględnianiem religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
- na ocenę 3 (dst.): Objaśnia wybiórczo przedmiot psychologii religijności i duchowości; definiuje wybiórczo religijność i duchowość, charakteryzuje podstawy z historii studiów nad religijnością i duchowością, wymienia i definiuje niektóre sposoby wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych, objaśnia wybiórczo różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń, objaśnia niektóre terminy i techniki dotyczące roli inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków, definiuje niektóre terminy, teorii związanych z doświadczeniem duchowym/religijnym w nurcie psychologii psychodynamicznej; wybiórczo charakteryzuje teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego, wymienia i charakteryzuje wybiórczo zaburzoną religijność, charakteryzuje i wymienia niektóre zagadnienia dotyczące doświadczenia kryzysu religijnego/duchowego, charakteryzuje i wymienia niektóre kwestie związane z uwzględnianiem religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
PS_U01, PS_U04:
- na ocenę 5 (bdb.): Porządkuje całościowo przedmiot psychologii religijności i duchowości; definicje religijności i duchowości, klasyfikuje wszystkie elementy historii studiów nad religijnością i duchowością, porządkuje wszystkie sposoby wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych, poddaje bardzo precyzyjnie krytyce różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń, porządkuje wszechstronnie rolę inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków, klasyfikuje wszystkie doświadczenie duchowe/religijne w nurcie psychologii psychodynamicznej; charakteryzuje całościowo teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego, ocenia bardzo precyzyjnie zaburzoną religijność, czym jest wstyd a czym religijne poczucie winy, klasyfikuje wszechstronnie doświadczenie kryzysu religijnego/duchowego, poddaje całościowo krytyce uwzględnianie religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
- na ocenę 4 (db.): Porządkuje częściowo przedmiot psychologii religijności i duchowości; definicje religijności i duchowości, klasyfikuje większość elementów historii studiów nad religijnością i duchowością, porządkuje większość sposobów wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych, poddaje precyzyjnie krytyce różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń, porządkuje częściowo rolę inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków, klasyfikuje większość doświadczeń duchowych/religijnych w nurcie psychologii psychodynamicznej; charakteryzuje częściowo teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego, ocenia precyzyjnie zaburzoną religijność, czym jest wstyd a czym religijne poczucie winy, klasyfikuje precyzyjnie doświadczenie kryzysu religijnego/duchowego, poddaje częściowo krytyce uwzględnianie religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
- na ocenę 3 (dst.): Porządkuje wybiórczo przedmiot psychologii religijności i duchowości; definicje religijności i duchowości, klasyfikuje wybiórczo elementy historii studiów nad religijnością i duchowością, porządkuje wybiórczo sposoby wierzenia w ujęciu psychologii różnić indywidualnych, poddaje wybiórczo krytyce różnorodność duchowości, ewolucję wierzeń, porządkuje wybiórczo rolę inwencji w relacji do Transcendencji w życiu duchowym osoby oraz rolę i wpływ wspólnoty religijnej na jej członków, klasyfikuje wybiórczo doświadczenia duchowe/religijne w nurcie psychologii psychodynamicznej; charakteryzuje wybiórczo teorię przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego, ocenia nieprecyzyjnie zaburzoną religijność, czym jest wstyd a czym religijne poczucie winy, klasyfikuje nieprecyzyjnie doświadczenie kryzysu religijnego/duchowego, poddaje wybiórczo krytyce uwzględnianie religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
Kompetencje (Postawy):
Dyskutuje nad poruszanymi zagadnieniami z zakresu religijności/duchowości, zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii, wykazuje się odpowiedzialnością za wypowiadane słowo, zachowuje otwartość na różne formy życia religijnego/duchowego.
Warunki do zaliczenia ćwiczeń:
1. Liczba nieobecności nieprzekraczająca trzech (niezależnie od tego, czy są usprawiedliwione czy nie).
2. Czytanie i opracowywanie zadawanych lektur.
3. Zaangażowanie w dyskusje i pracę w grupie.
4. Zaliczenie pisemnego testu z pytaniami otwartymi (10 pkt.).
5. Napisanie części teoretycznej projektu (10 pkt.).
Warunkiem zaliczenia wykładu będzie:
1. Zaliczenie ćwiczeń z psychologii religijności i duchowości.
2. Zaliczenie testu z pytaniami zamkniętymi i otwartymi (35 pkt.).
Literatura
Literatura obowiązkowa:
Wulff, D. (1999). Psychologia religii. Klasyczna i współczesna. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (s. 14–58).
Literatura uzupełniająca:
1. Wprowadzenie do psychologii religijności i duchowości.
Gall, T. L., Malette, J. i Guirguis-Younger, M. (2011). Spirituality and religiousness: A diversity of definitions. Journal of spirituality in Mental Health, 13(3), 158–181.
Krok, D. (2009). Religijność a duchowość – różnice i podobieństwa z perspektywy psychologii religii. Polskie Forum Psychologiczne, 14(1), 126–141.
Oman, D. (2013). Defining religion and spirituality. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (wyd. drugie., s. 23–47). The Guilford Press.
Wulff, D. (1999). Psychologia religii. Klasyczna i współczesna. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne (s. 14–58).
Zinnbauer, B. J. i Pargament, K. I. (2005). Religiousness and Spirituality. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality. (s. 21–42). The Guilford Press.
2. Zarys historii studiów nad religijnością i duchowością.
Fuller, A. R. (2008). Psychology and religion: Classical theorists and contemporary developments. Rowman & Littlefield.
Wulff, D. (1999). Psychologia religii. Klasyczna i współczesna. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Sisemore, T. A. (2016). The psychology of religion and spirituality. From the insider out. Wiley (s. 17–41).
3. Sposoby wierzenia – ujęcie z perspektywy psychologii różnic indywidualnych.
Allport, G. W. (1988). Osobowość i religia. PAX.
Jaworski, R. (2006). Typologie religijności. In S. Głaz (red.), Podstawowe zagadnienia psychologii religii. Wydawnictwo WAM.
Krauss, S. W., & Hood Jr, R. W. (2013). A new approach to religious orientation: The commitment-reflectivity circumplex. Rodopi.
Saroglou, V. (2011). Believing, bonding, behaving, and belonging: The big four religious dimensions and cultural variation. Journal of Cross-Cultural Psychology, 42(8), 1320–1340. https://doi.org/10.1177/00220221114122
Szydłowski, P. (2019). Style poznawcze a religijność. Liber Libri.
Wulff, D. (1999). Psychologia religii. Klasyczna i współczesna. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
4. Uduchowieni i uduchowieni niereligijni – różnorodność duchowości
Comte-Sponville, A. (2011). Duchowość ateistyczna. Wprowadzenie do duchowości bez Boga. Wydawnictwo Czarna Owca.
Mariański, J. (2015). Nowa duchowość jako megatrend społeczno-kulturowy - mit czy rzeczywistość? Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne(13), 22–45.
Piotrowski, J. (2018). Transcendencja duchowa. Perspektywa psychologiczna. Wydawnictwo Liber Libri.
Socha, P. (2013). Duchowość jawna i ukryta. Czy warto kruszyć kopie o naukowy status badania duchowości? Roczniki Psychologiczne, 16(3), 367–390.
Sztajer, S. (2013). Duchowość niewiary – wybrane przykłady. Humaniora. Czasopismo Internetowe, 3(3), 23–33.
Wildman, W. J., Rohr, D., Sandage, S. J., & Donato, N. C. (2023). The Dimensions of Spirituality Inventory. Archive for the Psychology of Religion, 0(0).
5. Współczesne procesy sekularyzacji. Ateiści, agnostycy.
Comte-Sponville, A. (2011). Duchowość ateistyczna. Wprowadzenie do duchowości bez Boga. Wydawnictwo Czarna Owca.
Hood Jr, R. W., Hill, P. C., & Spilka, B. (2018). The psychology of religion: An empirical approach. The Guilford Press.
Kasselstrand, I., Zuckerman, P., & Cragun, R. T. (2023). Beyond doubt: The secularization of society. New York University Press.
Mariański, J. (2021). Scenariusze przemian religijności i Kościoła katolickiego w społeczeństwie polskim. Studium diagnostyczno-prognostyczne. Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie.
Pew Research Center, January, 2024, “Religious ‘Nones’ in America: Who They Are and What They Believe”.
Wilkins‐Laflamme, S. (2021). A tale of decline or change? Working toward a complementary understanding of secular transition and individual spiritualization theories. Journal for the Scientific Study of Religion, 60(3), 516–539. https://doi.org/10.1111/jssr.12721
6. Doświadczenie kryzysu religijnego/duchowego – procesy transformacji, konwersji i dekonwersji.
Exline, J. J. (2013). Religious and spiritual struggles. W: K. I. Pargament, J. J. Exline i J. W. Jones (red.), APA handbook of psychology, religion, and spirituality (t. 1): Context, theory, and research (s. 459–475). American Psychological Association.
Exline, J. J., & Rose, E. (2005). Religious and spiritual struggles. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 315–330). The Guilford Press.
Exline, J. J., Rose, E. D. (2013). Religious and spiritual struggles. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 379–398).
Głód, F. (2006). Kryzys religijny. W: S. Głaz (red.), Podstawowe zagadnienia psychologii religii (s. 179–200). Wydawnictwo WAM.
Paloutzian, R. F. (2005). Religious conversion and spiritual transformation. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 331–347). The Guilford Press.
Paloutzian, R. F., Murken, S., Streib, H., Röβler-Namini, S. (2013). Conversion, deconversion, and spiritual transformation: A multilevel interdisciplinary view. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 398–421).
Soiński B.J. (2010). Osobowość a nawrócenie. Psychologiczno-pastoralna analiza osobowości nawróconych członków zakonów i grup religijnych. Uniwersytet Adama Mickiewicza.
Streib, H., Keller, B., Bullik, R., Steppacher, A., Silver, C. F., Durham, M., Barker, S. B., & Hood Jr, R. W. (2021). Deconversion Revisited: Biographical Studies and Psycho-metric Analyses Ten Years Later. Vandenhoeck & Ruprecht. https://doi.org/10.13109/9783666568688
Van Tongeren, D. R., DeWall, C. N. (2023). Disbelief, disengagement, discontinuance, and disaffiliation: An integrative framework for the study of religious deidentification. Psychology of Religion and Spirituality, 15(4), 515–524. https://doi.org/10.1037/rel0000434
Zarzycka, B. (2017). Zmagania religijne. Uwarunkowania i funkcje. Wydawnictwo KUL.
7. Ewolucja wierzeń – kognitywne teorie religijności oraz teorie początków.
Aslan, R. (2021). Bóg. Ludzka historia religii. Znak.
Barrett, J. L. (2011). Cognitive science, religion, and theology: From human minds to divine minds. Templeton Foundation Press.
Barrett, J. L. (2013). Exploring Religion‘s Basement. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 233–254). The Guilford Press.
Dunbar, R. (2023). Religijni. Jak ewolucja wierzeń wpływa na historię i kulturę człowieka? Copernicus Center Press.
Paloutzian, R. F. (2017). Invitation to the psychology of religion. The Guilford Press.
Van Slyke, J. A. (2016). The cognitive science of religion. Routledge.
Watts, F., & Dumbreck, G. (2013). Head and heart. Perspectives form religion and psychology. Tempelton Press.
8. Psychologia modlitwy, medytacji i stanów transcendentnych – znaczenie inwencji w doświadczeniu duchowym/religijnym.
McDaniel, J. (2018). Lost Ecstasy: Its Decline and Transformation in Religion. Palgrave Macmillan.
Hood, R. W. i Chen, Z. (2005). Mystical, spiritual, and religious experiences. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 421–439).
Jeeves, M., Warren Jr, B. (2009). Neuroscience, psychology, and religion: Illusions, delusions, and realities about human nature. Templeton Foundation Press.
Ladd, K. L., Spilka, B. (2014). Psychologia modlitwy. Spojrzenie naukowe. Wydawnictwo WAM.
McNamara, P. i Butler, P. M. (2013). The neuropsychology of religious experience. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 214–233). The Guilford Press.
Maselko, J. (2013). The neurophysiology of religious experience. W: APA handbook of psychology, religion, and spirituality (t. 1): Context, theory, and research. (s. 205–220). American Psychological Association.
Radoń, S. (2017). Czy medytacja naprawdę działa? Wydawnictwo WAM.
Radoń, S. (2020). Co naprawdę działa w medytacji? Wspólny rdzeń i specyfika medytacji. Wydawnictwo WAM.
Radoń, S. (2023). Medytacja. Pomiędzy teorią a praktyką. Wydawnictwo WAM.
9. Doświadczenie religijne/duchowe w nurcie psychologii psychodynamicznej.
Corveleyn, J., Luyten, P., Dezutter, J. (2013). Psychodynamic psychology and religion. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 94–117). The Guilford Press.
Kostrubiec-Wojtachnio, B., Tatala, M. (2014). Obraz Boga u młodzieży wyznania katolickiego. Psychologia Rozwojowa, 19(1), 85–102.
Luyten, P. (2005). Psychodynamic psychologies and religion. W: F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 80–100). The Guilford Press.
Rizzuto, A.-M. (1979). Birth of the living God: A psychoanalytic study. University of Chicago Press.
Tokarski, S. (2007). Kształtowanie się obrazu Boga i jego wpływ na relacje interpersonalne. Studia Psychologica, 7, 317–330.
10. Teoria przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego
Cherniak, A. D., Mikulincer, M., Shaver, P. R., Granqvist, P. (2021). Attachment theory and religion. Current Opinion in Psychology, 40, 126–130.
Granqvist, P. (2020). Attachment in religion and spirituality. A wider view. The Guilford Press.
Kirkpatrick, L. A. (2012). Attachment theory and the evolutionary psychology of religion. International Journal for the Psychology of Religion, 22(3), 231–241.
Wallin, J. D. (2011). Przywiązanie w psychoterapii. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego.
11. Uwzględnianie religijności/duchowości w procesie terapeutycznym.
Griffith, J. L., Griffith, M. E. (2008). Odkrywanie duchowości w psychoterapii. Wydawnictwo WAM (s. 284–315).
Ostaszewska, A. (2014). Badania nad efektywnością włączania tematyki duchowości i religijności w psychoterapii. Psychoterapia, 2,169, 5–18.
Pargament, K. I. (2011). Spiritually integrated psychotherapy: Understanding and addressing the sacred. The Guilford Press.
Powell, A. (2022). Psychotherapy: The spirituals dimension. W: C. C. H. Hook i A. Powell (red.), Spirituality and psychiatry. Wydanie drugie (s. 118–138). Cambridge University Press
12. Religijność/duchowość i poczucie sensu.
Lulek, J., Głaz, S. (2009). Problematyka sensu ludzkiego życia. W: S. Głaz (red.), Człowiek i jego życie religijne (s. 11–50). Wydawnictwo WAM.
Park, C. L. (2013). Religion and meaning. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 356–379).
13. „Religia, która szkodzi” – zaburzona religijność/duchowość
Griffith, J. L. (2013). Religia, która uzdrawia. Religia, która szkodzi. Wskazówki dla terapeutów i szukających pomocy. Wydawnictwo WAM.
Grom, B. (2009). Psychologia religii. Wydawnictwo WAM.
Hook, C. C. H. i Powell, A. (2022). Spirituality and psychiatry. Wydanie drugie. Cambridge University Press.
Park, C. L., Slattery, J. M. (2013). Religion, spirituality, and mental health. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s.. 539–558). The Guilford Press.
14. Rozwój życia religijnego/duchowego w ciągu życia.
Davis, E. B., Moriarty, G. L. Mauch, J. C. (2013). God Images and God Concepts: Definitions, Development, and Dynamics. Psychology of Religion and Spirituality, 5(1), 51–60.
Davis, E. B., Granqvist, P., Sharp, C. (2021). Theistic Relational Spirituality: Development, Dynamics, Health, and Transformation. Psychology of Religion and Spirituality, 13(4), 401–415.
Fowler, J. W., Dell, M. L. (2006). Stages of faith from infancy through adolescence: Reflections on three decades of faith development theory. W: E. C. Roehlkepartain, P. Ebstyne-King, L. Wagener i P. L. Benson (red.), The handbook of spiritual development in childhood and adolescence (s. 34–45). Sage Publications
Fowler, J. W. (1981). Stages of faith. HarperCollins.
Levenson, M. R., Aldwin, C. M. I Igarashi, H. (2013). Religious development from adolescence to middle adulthood. W: R. F. Paloutzian i C. L. Park (red.), Handbook of the psychology of religion and spirituality (s. 182–196). The Guilford Press.
Smith, C., Snell, P. (2009). Souls in transition: The religious and spiritual lives of emerging adults. Oxford University Press.
Streib, H., Chen, Z. J., & Hood, R. W. (2020). Categorizing people by their preference for religious styles: Four types derived from evaluation of Faith Development Interviews. International Journal for the Psychology of Religion, 30(2), 112–127.
Streib, H., Chen, Z. O., & Hood, R. W. (2023). Faith development as change in religious types: Results from three-wave longitudinal data with Faith Development Interviews. Psychology of Religion and Spirituality, 15(2), 298–307.
15. Kolokwium zaliczeniowe.
Więcej informacji
Więcej informacji o poziomie przedmiotu, roku studiów (i/lub semestrze) w którym się odbywa, o rodzaju i liczbie godzin zajęć - szukaj w planach studiów odpowiednich programów. Ten przedmiot jest związany z programami:
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: