Konwersatorium teologiczne - duchowość a psychologia religii WF-PS-N-KTDPR
Treści programowe:
1. Wprowadzenie. Człowiek duchowo otwarty - zarys antropologii chrześcijańskiej.
2. Poziomy życia psychicznego i duchowego.
3. Religijność i duchowość w psychologii religii i w teologii duchowości.
4. Poziomy świadomości i strategie nieświadomości.
5. Spójności i niespójności w życiu duchowym.
6. Działanie mechanizmów obronnych i ich wpływ na życie duchowe.
7. Dojrzałość/niedojrzałość religijna w koncepcjach: Allporta i Wulffa.
8. Rozwój życia religijnego i duchowego.
9. Kryzysy religijne/duchowe w perspektywie rozwojowej.
10. Uzależnienie i łaska.
11. Wstyd, poczucie winy i poczucie małej wartości w doświadczeniu religijnym.
12. Teoria przywiązania i kształtowanie się doświadczenia duchowego.
13. Osobowościowe korelaty religijności.
14. Razem, czy osobno – o wspólnocie chrześcijańskiej, przekraczanie świata sprzecznych pragnień.
15. Człowiek, który pragnie miłości i lęka się kochać – „rana nieufności”. Zaliczenie.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
1. Definiuje pojęcia duchowości, religijności oraz duchowości teocentrycznej i antropocentrycznej, zewnętrznej i wewnętrznej.
2. Opisuje etapy rozwoju życia duchowego i religijnego, powstawanie kryzysu religijnego oraz znaczenie teorii przywiązania w tworzeniu obrazu Boga.
3. Wylicza osobowościowe korelaty religijności.
4. Charakteryzuje czynniki wpływające na tworzenie się dojrzałej/niedojrzałej duchowości/religijności.
5. Objaśnia zagadnienia psychologiczne związane z formowaniem wspólnoty chrześcijańskiej.
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Porządkuje podstawowe pojęcia z zakresu teologii duchowości i psychologii religii.
2. Poddaje krytyce znaczenie wzajemnych związków duchowości i psychologii.
3. Wdraża rozwiązania pomocne w pomocy psychologicznej osób wierzących.
4. Klasyfikuje etapy rozwoju duchowego człowieka.
5. Ocenia wpływ czynników wpływających hamująco na rozwój życia duchowego.
KOMPETENCJE:
1. Zachowuje ostrożność/krytycyzm w wyrażaniu opinii.
2. Pracuje w zespole.
3. Zachowuje otwartość na różnorodne poglądy.
4. Wykazuje zrozumienie i tolerancję wobec różnorodności.
ETCS: 1 punkt (udział w konwersatorium: 15; przygotowanie do zaliczenia: 5; przygotowanie prezentacji i dyskusji: 10), [30:30=1].
Kryteria oceniania
Warunki konieczne do zaliczenia konwersatorium:
1. Liczba nieobecności nieprzekraczająca trzech (niezależnie od tego, czy są usprawiedliwione czy nie).
2. Przygotowanie prezentacji (1-3) w oparciu o artykuły z zakresu teologii duchowości i psychologii religii (polskie lub anglojęzyczne) zgodne z zakresem tematów.
3. Przygotowanie pięciu punktów do refleksji i przeprowadzenie dyskusji po każdej prezentacji.
4. Zaliczenie testu.
Kryteria ocen:
Wiedza:
-ocenę 5 (bdb.): bardzo dobrze wyjaśnia podstawowe zagadnienia dotyczące związku duchowości z psychologią, objaśnia etapy rozwoju duchowego człowieka, teorię przywiązania i jej wpływ na kształtowanie obrazu Boga oraz charakteryzuje dojrzałą i niedojrzałą duchowość.
-na ocenę 4 (db.): dobrze wyjaśnia podstawowe zagadnienia dotyczące związku duchowości z psychologią, objaśnia etapy rozwoju duchowego człowieka, teorię przywiązania i jej wpływ na kształtowanie obrazu Boga oraz charakteryzuje dojrzałą i niedojrzałą duchowość.
-na ocenę 3 (dst.): słabo wyjaśnia podstawowe zagadnienia dotyczące związku duchowości z psychologią, objaśnia etapy rozwoju duchowego człowieka, teorię przywiązania i jej wpływ na kształtowanie obrazu Boga oraz charakteryzuje dojrzałą i niedojrzałą duchowość.
-na ocenę 2 (ndst.): nie wyjaśnia podstawowych zagadnień dotyczących związku duchowości z psychologią, nie objaśnia etapów rozwoju duchowego człowieka, teorii przywiązania i jej wpływu na kształtowanie obrazu Boga oraz nie charakteryzuje dojrzałej i niedojrzałej duchowości.
Kompetencje:
-na ocenę 5 (bdb.): bardzo dobrze porządkuje zagadnienia podjęte w prezentacji, poddaje krytyce w ramach dyskusji.
-na ocenę 4 (db.): dobrze porządkuje zagadnienia podjęte w prezentacji, poddaje krytyce w ramach dyskusji.
-na ocenę 3 (dst.): słabo porządkuje zagadnienia podjęte w prezentacji, poddaje krytyce w ramach dyskusji.
-na ocenę 2 (ndst.): nie porządkuje zagadnień podjętych w prezentacji, nie poddaje krytyce w ramach dyskusji.
Umiejętności:
Oceniane są: zachowanie ostrożności/krytycyzmu w wyrażaniu opinii, praca w zespole, wykazanie zrozumienia i i tolerancji wobec różnorodności.
Literatura
Catalan, J. F. (2007). Duchowość a psychologia : jak odróżnić wezwania Boga od własnych pragnień? Kraków : Wydawnictwo eSPe.
Cencini, A. (1995). Psychologia spotkania z Bogiem. Kraków: Wydawnictwo M.
Cencini, A., Manenti, A. (2002). Psychologia a formacja. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Dąbrowski, K. (1979). Dezintegracja pozytywna. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Fowler, J. (1995). Stages of faith. The psychology of human development and the quest fo meaning. San Francisco: Harper Collins.
Głaz, S. (2006). Podstawowe zagadnienia psychologii religii. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Griffith, J. L. (2013). Religia, która uzdrawia. Religia, która szkodzi. Wskazówki dla terapeutów i szukających pomocy. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Grzywocz K. (2018). Na początku był sens. Warszawa: Biblioteka WIĘZI.
Kasper, W. (2014). Miłosierdzie. Klucz do chrześcijańskiego życia. Poznań: Wydawnictwo Św. Wojciech.
Kotlewski, T. (2014) Razem, czy osobno. Droga wspólnoty chrześcijańskiej. Kraków: Wydawnictwo Misericordia.
Manenti, A. (1995). Powołanie. Psychologia i łaska. Kraków: Wydawnictwo M.
May, G. (2011). Uzależnienie i łaska: miłość, duchowość, uwolnienie. Poznań: Harbor Point Media Rodzina.
Paloutzian, R. F. (2017). Invitation to the psychology of religion (Edycja trzecia). New York: Guilford Press.
Salij J. (2017). Teologia i wiara. Poznań: Wydawnictwo W Drodze.
Saroglou, V. (Red.) (2014). Religion, personality and social behavior. New York: Psychology Press.
Smith, Ch., Snell, P. (2009). Souls in transition. The religious & spiritual lives of emerging adults. Oxford: Oxford University Press.
Terruwe, A. A., Baars, C. W. (2002). Integracja psychiczna. O nerwicach i ich leczeniu. Poznań: Wydawnictwo W Drodze.
Winter, R. (2013). W pułapce perfekcjonizmu. Prosta droga do porażki. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Wulff, D. (1999). Psychologia religii. Klasyczna i współczesna. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: