Logika WF-PS-LOG
Metody oceny: Dwa kolokwia pisemne. Obowiązuje materiał przedstawiony na zajęciach.
Treści programowe:
1. Zagadnienia wstępne: historia logiki, jej przedmiot i cel nauczania.
2. Pojęcie znaku.
3. Syntaktyczne kategorie wyrażeń: zdania.
4. Syntaktyczne kategorie wyrażeń: nazwy.
5. Podziały nazw.
6. Stosunki zakresowe między nazwami.
7. Syntaktyczne kategorie wyrażeń: funktory i operatory.
8. Analiza syntaktyczna wyrażeń.
9. Analiza syntaktyczna wyrażeń c.d.
10. Klasyczny Rachunek Zdań: budowa języka.
11. Klasyczny Rachunek Zdań: tautologie logiczne, metoda zerojedynkowa.
12. Metoda zerojedynkowa - c.d.
13. Pojęcie wynikania logicznego.
14. Pojęcie i klasyfikacja rozumowań.
15. Typy rozumowań.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Celem zajęć jest przekazanie słuchaczom podstawowych zagadnień z zakresu logiki. Podstawowym założeniem przy konstrukcji programu zajęć było przekonanie, że nieocenioną wartością w pracy psychologa jest umiejętność precyzyjnego, poprawnego logicznie myślenia jak również komunikowania swoich myśli innym ludziom. Zajęcia te dostarczają ponadto aparatury pojęciowej, która jest niezbędna podczas studiów humanistycznych.
Wiedza: opanowanie pojęć: zdania, wartości zmiennych zdaniowych, matryc spójników logicznych, funkcji zdaniowej, tautologii logicznej, wynikania logicznego, reguł wnioskowania, języka i metajęzyka oraz interpretacji KRZ w języku naturalnym.
Umiejętności: Czynne opanowanie metody sprawdzania zero-jedynkowego formuł KRZ. Umiejętność wykazywania „sequitur” w dedukcji.
Kompetencje: Współczesny psycholog, powinien znać logiczną naturę języka, którym zamierza się posługiwać jako narzędziem poznania i terapii. Student omawianego przedmiotu ma także obowiązek krytycznie oceniać stan własnej wiedzy i dokonywać selekcji danych teoretycznych.
Literatura
K. Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna, Warszawa 1965.
W. Marciszewski (red.), Logika formalna. Zarys encyklopedyczny z zastosowaniem do informatyki i lingwistyki, Wrocław 1987.
W. Marciszewski (red.), Mała encyklopedia logiki, Wrocław 1988.
E. Nieznański, Logika. Podstawy - język - uzasadnianie, Warszawa 2000.
J. Wajszczyk, Wstęp do logiki, Olsztyn 2001.
Z. Ziembiński. Logika praktyczna. Warszawa 1992.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: