Język łaciński 1 WF-FI-LACI
Lektorat z języka łacińskiego odbywa się na zasadzie ćwiczeń, po 30 godzin w semestrze, 60 godzin rocznie. Zaliczenie na ocenę odbywa się na zasadzie kolokwium.
Celem lektoratu jest nabycie przez studentów umiejętności samodzielnego tłumaczenia wyrażeń, sentencji i prostszych tekstów łacińskich dzięki poznaniu podstawowych zasad gramatycznych i określonego zestawu słownictwa. Studenci powinni opanować warsztat umożliwiający prowadzenie samodzielnej pracy naukowej. Obok zagadnień ściśle gramatycznych studenci poznają bogaty zestaw słownictwa, przysłów i sentencji łacińskich; są także zapoznawani z tekstami wybranych modlitw i kolęd po łacinie; z sylwetkami niektórych poetów i pisarzy piszących po łacinie oraz z wydarzeniami z mitologii i historii starożytnej.
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Efekty kształcenia
Wiedza
student zna: podstawowe zagadnienia z języka łacińskiego, pojęcia i terminy z obszaru nauk filozoficznych; historię języka łacińskiego i jego wpływ na rozwój j.polskiego i j.europejskie; sentencje, powiedzenia, skróty; student zapoznaje się z etymologią słów.
Umiejętności:
po roku nauki student: poprawnie czyta i tłumaczy przy pomocy słownika proste teksty rozpoznaje i określa w j. łacińskim poznane formy fleksyjne, rozpoznaje konstrukcje składniowe,
tłumaczy proste zdania z j. łacińskiego na j. polski.
Kompetencje:
student jest zdolny do dalszego samodzielnego poszerzania wiedzy z zakresu j. łacińskiego oraz docenia podstawową znajomość języka i możliwość jego wykorzystania do studiowania filozofii i prowadzenia badań naukowych z zakresu filozofii.
ECTS:
udział w ćwiczeniach: 30 godzin
suma godzin: 30 [ 30/30 = 1 ]
liczba ECTS w semestrze: 1
Kryteria oceniania
Metody dydaktyczne:
Efekty wiedzy:
metoda dydaktyczna - wykład: omawianie zagadnień dydaktycznych;
weryfikacja: odpowiedzi ustne, kolokwia sprawdzające nabytą wiedzę.
Efekty umiejetności:
metoda dydaktyczna - ćwiczenia przy bardzo aktywnym udziale studentów zarówno z zakresu gramatyki oraz translacji;
weryfikacja: odpowiedzi ustne i kolokwia.
Kryteria oceniania:
Wiedza:
na ocenę (ndst.) student nie ma podstawowej wiedzy z gramatyki j. łacińskiego, nie umie przeczytać ani przetłumaczyć prostego tekstu;
na ocenę (dst.) student zna wyrażenia leksykalne prezentowane na zajeciach, ma wiadomości z zakresu fleksji i składni łacińskiej, nie ma zdolności do translacji tekstów;
na ocenę (db.) potrafi przetłumaczyć proste teksty, rozróżnia formy deklinacyjne i koniugacyjne, rozpoznaje konstrukcje składniowe, zna podstawowe słownictwo;
na ocenę (bdb.) potrafi samodzielnie tłumaczyć proste teksty, posiada znajomość wszystkich zagadnień gramatycznych omawianych
na zajeciach, zna podstawowe słownictwo i wyrażenia leksykalne.
Umiejetności:
na ocenę (ndst.) student nie potrafi przy pomocy wykładowcy dokonać przekładu tekstu, nie umie rozpoznać zaznaczonych w tekscie podstawowych form gramatycznych;
na ocenę (dst.) student potrafi przy pomocy wykładowcy dokonać translacji tekstu oraz w stopniu dostatecznym omówić pod względem gramatycznym zaznaczone formy gramatyczne;
na ocenę db. student przy niewielkiej pomocy wykładowcy tłumaczy proste teksty i jednocześnie zna zagadnienia gramatyki łacińskiej;
na ocenę bdb. samodzielnie tłumaczy teksty z j. łacińskiego na j.polski, bezbłednie rozpoznaje formy gramatyczne, tłumaczy zdania z j. polskiego na j. łaciński.
Kompetencje:
student jest otwarty na dalsze pogłebianie znajomości języka i potrafi samodzielnie znaleźć i wykorzystać dostępne mu zródła.
Na ocenę końcową składają się:
oceny cząstkowe z poszczególnych kolokwiów, obecność i przygotowanie do cotygodniowych zajeć [dopuszczone trzy usprawiedliwione nieobecności], aktywny udział na zajeciach,
zaliczenie kolokwium końcowego.
Literatura
Podręczniki:
O. Jurewicz, L. Winniczuk, J. Żuławska, Jezyk łacinski. Podrecznik dla lektoratów szkół wyzszych, Warszawa PWN.
St. Wilczynski, T. Zarych, Rudimenta Latinitatis, Wrocław.
Pomoce naukowe i literatura przedmiotu (pozycje wybrane):
K. Kumaniecki, Słownik łacińsko-polski, PWN, Warszawa 1990;
L. Winniczuk, Mały słownik polsko-łaciński, PWN, Warszawa 1994;
J. Wikariak, Gramatyka opisowa jezyka łacińskiego, PWN, Warszawa 1992;
M. Wielewski, Krótka gramatyka jezyka łacińskiego, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990;
M. Plezia, Słownik łacińsko-polski, t. I-V, PWN, Warszawa 1959-1979;
L. Winniczuk, Słownik kultury antycznej (Grecja - Rzym), WP, Warszawa 1991;
P. Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Ossolineum, Wrocław 1997;
A.W. Mikołajczyk, Łacina w kulturze polskiej, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1998;
M. Korolko, Thesaurus. Skarbiec łacińskich sentencji i powiedzeń w literaturze polskiej, WP, Warszawa, 1997;
Cz. Jedraszko, Łacina na co dzien, Warszawa 1997;
Z. Landowski, K. Wos, Słownik cytatów łacińskich. Wyrazenia, sentencje, przysłowia,
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2002.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: